Kalyan 1948 03 04 Ank 01 02

SR No.: 539049
Original Sutra Author: N/A
Author: Somchand D Shah
Publisher: Kalyan Prakashan Mandir
Publication Year: 1948
Total Pages: 78
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Kalyan, & India
File Size: 12 MB

Page 64

કના 'અબાધિત
નિયમ.
એવા સનાતન નિયમ છે કે, જેવું કારણ હાય તેવુંજ કાય થાય. એટલાજ માટે જ્યારે કાઇપણ કાર્ય સિદ્ધ કરવું હાય તેા તેના કારણેા શેાધીનેજ તેમાં પ્રવૃત્તિ કરવી જોઇએ. આમ્રફલ જોઈતુ હાય તા તેનું બીજ વાવવું જોઇએ અને લીમડા જોઇતા હાય તા તેનું બીજ વાવવું જોઈએ, અભણ ખેડુત પણ આ સિદ્ધાંત જાણે છે અને તેથી જ પેાતાને જેવા પાકની ઈચ્છા હાય છે, તેવાં બીજ વાવે છે.
જે નિયમ જગતના અન્ય પદાર્થોને માટે છે, તેજ નિયમ આત્માને માટે પણ સમજી લેવા. અર્થાત્ આત્મા પણ જેવું કરે છે, તેવું જ પામે છે, જે આત્મા હિ'સા, ચારી, જૂઠ, અબ્રહ્મ વગેરે અકાય કરે છે, તે પેાતાના આત્મામાં માઠા ફૂલ ભાગવવાનુ બીજ વાવે છે, તથા જે અહિંસા, સત્ય, બ્રહ્મચય વગેરે સિદ્ધ થાય છે કે, રાગના નાશને તથા આષ-સત્કાર્યો કરે છે, તે શુભ વસ્તુના સંચાગ અને તેથી નિપજતાં ફળનું બીજ વાવે છે.
ડોકટરો પણ જેવા રોગ તેવું આષધ આપે છે અને રોગને મટાડે છે. માટે જ દરદીએ રાગાવસ્થામાં ડાક્ટરોના આશ્રય સ્વીકારે છે, તથા તેની સલાહ મુજબ આષધિનુ' સેવન તથા પથ્ય ભાજનનું પાલન કરી પેાતાના રોગને શમાવે છે. અહીં પણ
ધાદિના સેવનને કાર્ય-કારણ ભાવ છે. કાઈ અજ્ઞાન વૈદ્ય રાગની ચિકિત્સા નથી કરી શક્તા અગર રાગના શમન માટે સાચા ઔષધને નથી જાણી શકતા, તેા દરદીને વિપરીત ઔષધિ આપી તેના રોગ વધારી પણ મૂકે છે, તેવા વૈદ્ય, ઉંટ વૈદ્ય કહેવાય છે. તેવા ઉંટ વૈદ્યથી થતા ઉપચારને અને રાગવૃદ્ધિને કાય–કારણ ભાવ છે.
પાણીમાં લાકડું તરે છે અને પત્થર ડૂબે છે. માટે જ તરવાની ઈચ્છાવાળા પત્થરના આશ્રય નથી લેતા પણ લાકડાના પાટીયાના આશ્રય લે છે. અહીં પણ એવા કાર્ય-કારણુ ભાવ સાખીત થાય છે, કે પાણી કરતાં વધારે વજનવાળા પદાર્થ ડૂબે અને ઓછા વજનવાળા તરે.
પૂ. મુનિરાજશ્રી ભદ્રંકરવિજયજી મહારાજ ભાવના નિયમ અસ્ખલિત લાગુ પડે છે. કેટલીવાર એમ પણ લાગે છે કે, અમુક કા અકસ્માત થયું, પણ ત્યાં અલ્પ જ્ઞાનને લઈને કારણે। દૃષ્ટિગાચર થતાં નથી એટલું જ, પરન્તુ વિશાળ જ્ઞાનને ધારણ કરનાર મહાત્મા પુરૂષા ત્યાં પણ કારણેાને જોઈ શકે છે એટલે તેમને કાઇ પણ કાર્ય માટે એવા વિસ્મય થતા નથી કે આ આમ કેમ થયું ’
આ રીતિએ જગતના તમામ પદાર્થો ઉપર જ્યારે દૃષ્ટિપાત કરીએ છીએ, ત્યારે આપણને લાગે છે, કે સર્વાંત્ર કાર્ય-કારણ
જગતમાં કેટલાક મનુષ્યાને વિના પરિશ્રમે સુખ–સ'પત્તિ મળે છે, જ્યારે કેટલાકને અથાગ પરિશ્રમ કરતાંય પેટપૂર અન્ન મળતું નથી. કેટલાક જન્મથી જ અજ્ઞાન છે અને કેટલાક જન્મથી જ તીક્ષ્ણ બુદ્ધિના માલીક થાય છે. કેટલાક રાગી, અપંગ અને નિ`ળ હોય છે, તેા કેટલાક નિરોગી, બળવાન અને પાંચે ઇન્દ્રિયા વડે સર્વાંગ સંપૂર્ણ હોય છે. અમુક જીવા જન્મતાંજ આયુષ્ય પૂર્ણ કરી પરલેાકના પંથે પ્રયાણ કરી જાય છે, જ્યારે ખીજાએ દીર્ઘ કાળના આયુષ્યને આંચ વગર ભાગવે છે. કેટલાક ઉદાર હૃદયવાળા દેખવામાં આવે છે, તા કેટલાક ક્ષુદ્ર હૈયાના પણુ દેખવામાં આવે છે, આતા મનુષ્ય જાતિમાં જ પરસ્પર ભેદ થયા. તિય ચ જાતિના જીવામાં પણ એવા જ ભેદ જોવામાં આવે છે, રાજદરબારમાં ઉછરતા ઘેાડા