Page Text
________________
ફાગણ-ચૈત્ર હાં, જૈનસંઘમાં જ્યારથી તેજે-દ્વેષની મજબૂત રાક્ષસીઓ ભારતના મખમલી દેહ આગ ફાટી નીકળી ત્યારથી આર્યસંસ્કૃતિને પ્રદેશમાં ખુંચી ગઈ, એની કમલ પાંદડી સમી ઝેબ આપતી એની પ્રતિભા, શકિત, બુદ્ધિ ગ્રીવા ચીરાઈ ગઈ. અને સ્નેહની મધુરતા ચાલી ગઈ”
“આર્ય પ્રજાએ ભારતને અરક્ષિત જ રહેવા આમ શાથી બન્યું ?” ભરતે પૂછયું. દીધું? સુધી ટ્રે પૂછ્યું. “હેલી વખત ભગવાને દેશના આપી. “ચંદ્રગુપ્ત, સંપ્રતિ, વિક્રમ અને શાલિમલ્લ અને લિચ્છવીગણના રાજા પાસે બેઠા વાહન જેવા વિભિક સમ્રાટોએ પણ આમંડ્યા હતા. સંખ્યાબંધ શ્રાવક-શ્રાવિકાઓ હાથ તિથિઓને હાથ બતાવ્યો ખરો. ફરી એક જેડી ઉભા હતાં. નિર્વાણ આંટા લગાવી રહ્યું વાર આર્યપ્રજા તૈયાર બની, હતા એટલા હતું. વિશ્વના તેજસ્વી પ્રકાશ બુઝાઈ જવાની જોરથી, મળી શકી એટલી સહાયથી કંદપળો ગણતી હતી. ત્યારે ઈ દીપ, ધૂપ ગુપ્ત અને શિલાદિત્યે હૂણ લોકોનાં ધાડાં અને વિલેપનથી પૂજા કરી, ભગવાનને વિજ્ઞ- મારી હઠાવ્યાં. ભારતના બીજાય એક-બે પ્તિ કીધી. દેવાય ! એક સમય આયુષ્ય શુરા નૃપતિઓ એ જનની ચરણે મસ્તકે વધારે, કુરગ્રહની શાંતિ સાથે શાસનનાં વિદને ધરી દીધાં. છેલ્લે રાષ્ટ્રની આશા સમા રાજ્યચાલ્યાં જાય. “ ના, એ સંભવેજ નહિ.” વર્ધને જબરદસ્ત તાકાતથી સૈન્ય એકત્ર કરી ભગવાને જવાબ આપે. વિશ્વ તેજસ્વી પ્રભુ હૂણ લોકો ઉપર આક્રમણ કર્યું, અને એ નિર્વાણ પામ્યા. સાથેજ ધગધગતા લાવા સમા તો સખ્ત મારો ચલાવ્યું કે એમના શબથી ભસ્મને ઉદય થયો. બાદ ભારતના શકિત- હિમગિરિના ઘાટ ઢંકાઈ ગયા. પછી પુરા સંપન્ન રાજાઓ આપસમાં લડી-ઝઘડી કંગાળ બસો વર્ષ સુધી કે પરદેશી સત્તાએ ભારત બની જવા લાગ્યા. ઇરાન ને મકદુનિઆના પર આક્રમણ કરવાની હિંમત ધરી નહિ. પ્રદેશમાંથી ગુસ્તાસ્ય અને સિકંદર જેવા થક- દુર્ઘષ્ય કાળ પણ ખમચાઈ ઉભે રહ્યો, બંધ અતિથિઓ મગરિબના ચળકતા ભાલા એની ખોફનાક તરકીબ થોડીવાર અચેત બની કે બરછી સાથે તૂટી પડયા. શક, હૂણ અને ગઈ. થોડી ક્ષણે આપણે કળ ખેંચી. ” તારોનાં સામટાં પગલાં સંભળાઈ રહ્યાં. પ્રિયદર્શીને કહ્યું. પરચક આવ્યું, ભારતે પ્રતિકાર કર્યો પણ “આવા સમયે જૈનદર્શનનું શું થયું?” ચવનેને સમુળગા પરાસ્ત કરી શક્યા નહીં. અજિતે પૂછયું. ભારતની પુણ્ય ધરતી રગદોળાઈ ચુકી, એની “મહાવીરના નિર્વાણબાદ પહેલી જ પ્રભાતે રિદ્ધિ, સિદ્ધિ અને અસ્કયામત પરમમાં તિષ્યગુપ્ત “જીવપ્રદેશ” ઉપર નવા જ સંપ્રદાયની ખેંચાઈ ગયાં” પ્રિયદર્શને જણાવ્યું. ઈમારત લાદી ને જૈન શાસનની અંદર આડ
હાય, ભારતની આ દુઃખા દશા?’ ખિલિ શરૂ કરી. જો કે પ્રભુની હયાતિમાં જ વિજયે કહ્યું. “ ભારતના આર્ય રાજાઓમાં એમના ભાણેજ જમાલિએ “બહુરત” નામને કુસંપે વાસ કર્યો એથી પરદેશી વરૂઓની મત ચલાવ્યો હતો. પણ મહાવીરના પુણ્યસામે તેઓ ટક્કર લઈ શક્યા નહીં. કાળની તેજ પાસે એની ઉદ્ધતાઈને અંધકાર જગતને દેટ આગળ વધી, ડી બૂમાબૂમ ને એની પ્રિય થયા નહિ. બાદ અશ્વમિત્ર, ગંગદત્ત,
| SR No. | 539049 |
| Book Title | Kalyan 1948 03 04 Ank 01 02 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Somchand D Shah |
| Publisher | Kalyan Prakashan Mandir |
| Publication Year | 1948 |
| Total Pages | 78 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Kalyan, & India |
| File Size | 12 MB |