________________
લેાકકહેવતામાં સુભાષિતા:
હે આત્મન્ ! ક્ષણિક સુખની ખાતર મેાક્ષમાને મૂકવા તે ાટલાની ખાતર ફૂટ વેચવા જેવું છે. ૯૮
विना दानादिकं धर्म, मनुष्यायुरतिक्रमः । शून्येग्रामेऽज्ञनारीणां शाटकस्फाटनोपमः । ९९
દાનાદિ ધમ વિના મનુષ્ય આયુષને વીતા- ` વવું તે શૂન્ય ગામમાં અજ્ઞાન સ્ત્રીઓની સાડી ફાડવા જેવું છે. ૯૯
भवस्वरुपे विज्ञाते विदुषां किं बहुक्तिभिः ? | करस्थकङ्कणालोके दर्पणग्रहणे न किम || શ્。。 ||
સંસારના સ્વરૂપને જાણ્યા પછી બુદ્ધિમાન્ પુરૂષોને શું કહેવાનું હોય ? હાથના કંકણને જોવા માટે શું આરીસાની જરૂર પડે ખરી ? ૧.૦૦
स्पृहा हि तावती कार्या सत्ता भाग्यस्य यावती । - पादप्रसारणं कार्य यावत्प्रच्छादनांशुकम
|| ?0? || જેવું ભાગ્ય હાય, તેટલી જ ઇચ્છા રાખવી. જેવુ' પાથરણુ હાય તેટલા જ પગ લાંખા
કરવા. ૧૦૧
यथेोदूखले रिक्ते मुशलद्वयमोचनम् । - मोक्षमार्गक्रियाहीने मोक्षैहिक सुखस्पृहा :
॥ ૨૦૨ || જેમ ખાલી ખાણીયામાં એ સાંખેલા મૂકવા નકામા છે, તેમ મેક્ષ માર્ગનાં જ્ઞાન અને તેની ક્રિયાથી રહિત થમમાં મેાક્ષ અને આલેાકનાં સુખની સ્પૃહા નિરર્થક છે, ૧૦૨ अधमाधम जन्तूनां, गिरिरेखेव शाश्वती । सतां पानीयखेव क्वचिदीर्ष्या भवेत्पुनः ॥ શ્રૈ ॥
૩૯
અધમાધમ જંતુઓને પહાડની રેખા જેવી ઈર્ષ્યા ડાય છે, જ્યારે સત્પુરૂષાને પાણીની રેખાની જેવી ઇર્ષ્યા હૈાય છે. ૧૦૩ धर्मोपदेशलेशाख्यां, सभ्यामाभाणमालिकाम् । कण्ठपीठे करिष्यन्ति, तेये श्रेयस्विनः सना
11 208 11
ઉપસહાર
:
આ રીતે ‘ ધર્મોપદેશ લેશ ’નામની ઉચિત આભાણમાલાને જે આત્માએ પેાતાના કંઠે પર ધારણ કરશે. તેઓ શિઘ્ર શ્રેયને વરશે. ૧૦૪ निधिनिधिरसशशि १६९९ वर्षे पौषमासे च पुष्पनक्षत्रे । राजनगरोपकण्ठे उष्मापुरनाम्नि वरनगरे
॥ ર્ક્ ॥
प्रशस्ति
श्री तपगण गगनाङ्गणदिनमणिकिरणोपमानपरिकरिते । श्री विजयदेवसूरीश्वर - राज्ये प्राज्यपुण्यभरे ॥ १०६ ॥ चातुर्विद्यविशारदवाचककल्याण विजयशिष्येण । एतच्छतकं निबद्धं वाचकધનવિનયવરનળના || ૧૦૭ ||
પ્રશસ્તિ
૧૬૯૯ ની સાલમાં પેાષમાસને પુષ્પ નક્ષત્રમાં રાજનગરની નજીકના સમાનપુર નામના શ્રેષ્ઠ નગરમાં, શ્રી તપગચ્છ રૂપ ગગનાંગણમાં સૂર્ય સમાન શ્રી વિજય. દેવસૂરીશ્વરના ઉત્તમ અને પુણ્યશાલી રાજ્યમાં વાચક કલ્યાણવિજયના શિષ્ય વાચક શ્રી ધનવિજય ગણિવરે આ શતકની રચના કરી છે. ૧૦૫, ૧૦૬, ૧૦૭.