Page Text
________________
જેવાક વાક સ્યાદ્વાદ માર્ગને અ૫લા૫ થઈ રહ્યો છે, તે “આત્મધર્મનાં લખાણો આમજનતાને આડે માગે છે. : _E લેખાંક ૬ ]
શ્રી દર્શક - સોનગઢના કાનજીસ્વામીની વાણી, પ્રતિપાદને નિશ્ચયનયાભાસને અનુલક્ષીને બોલાયું છે. જ્યારે જ કે વિધાન; લગભગ વ્યવહાર પ્રધાન જૈન–શાસનના કારના ઉચ્ચાર વિના જે આ કથન થતું હોય તો સનાતન માર્ગને અપલાપ કરનારાં છે. વિદ્વતા હેવા યથાર્થ કરે છે; પણ જ્યારે જે કાર મૂકાય છે, ત્યારે છતાં કાનજીસ્વામીએ એમની પોતાની શક્તિને વ્હોટે એનો આશય એ ફલિત થાય છે કે, “ આત્માના ભાગે દુર્વ્યય કરી નાંખ્યો છે. “આત્મધર્મ” માસિકમાં શુદ્ધ પરિણામ સિવાય અન્ય કોઈ વસ્તુ ધર્મ નથી જ, એમનાં જે વ્યાખ્યાનો પ્રગટ થયા કરે છે, તે બધાં પણ વાસ્તવિક દૃષ્ટિએ આ હકીકતમાં તથ્ય નથી. વ્યાખ્યાનોમાં કાનજીસ્વામીનાં દરેક વિધાને જકાર- કારણકે આત્માનાં શુદ્ધ સ્વરૂપને પ્રગટ કરવામાં પૂર્વક એકાન્તવાદની શૈલીથી સંકળાયેલા છે. જે જે જે જે નિમિત્તો, આલંબન ગણાય છે. તે સઘળાં પ્રતિપાદન જકારપૂર્વક થાય છે, તે જૈનદર્શનની શુભ આલંબને શુદ્ધના સાધનરૂપ હોવાથી, કારણમાં સ્યાદવાદ શલીનો ઇનકાર કરનાર હોવાથી સમ્યજ્ઞાન કાર્યને ઉપચાર કરવાથી તે બધાં શુભ આલંબની ન બનતાં. કેવળ મિથ્યાજ્ઞાનરૂપ બને છે; કારણકે, પણ ધર્મ'રૂપ બને છે. આ વ્યવહારનયની અપેક્ષાયે સમ્યજ્ઞાન હંમેશા સાપેક્ષ દૃષ્ટિના બાધક થાત? વત, તપ, દાન, શીલ, પૂજા, દયા ઈત્યાદિ ઉત્તમ શબ્દથી અંકિત હોય. આથી સમ્યજ્ઞાનીનાં પ્રતિ- અને શબ્દનાં સાધનભૂત આ બધાં ધર્માનુષ્ઠાને ધમ” પાદનો કે મંતવ્યો, અનેકાંતમાર્ગને અનુરૂપ હોય છે. છે. એને ધર્મ તરીકે નહિ માનવાને કે ઇનકાર .
જ્યારે સ્વામીજીનાં વ્યાખ્યાનમાં જે કથન કે કરવાનો ઉપદેશ એ મિથ્યાઉપદેશ છે. મંતવ્ય રજૂ થાય છે, તેમાં સ્વાવાદમાર્ગથી વિરૂદ્ધ હા, નિશ્ચયનયને અપેક્ષીને પોતાનાં મન્તવ્યો નિરપેક્ષદષ્ટિ જ હોય છે. આથી જૈનશાસ્ત્રોની અને રજૂ કરવાને સહુ કોઈને અધિકાર છે; પણ તે રજૂકાન્ત પ્રધાન પ્રતિપાદન શૈલીને અપલાપ સ્વામીજીની આતમાં વ્યવહારનયન આપેક્ષિક સ્વીકાર હોવો જોઈએ, વાણીમાં વાકયે વાકયે જણાયા વિના નહિ રહે ! ' પણ વ્યવહારનયનો વિરોધ કે તેને સ્પષ્ટ નિષેધ ન
- ગતાંકમાં જે ચૌદ પેરા, આત્મધર્મના અંક- જ હોવો જોઈએ. આથી આત્માને શુદ્ધ ચૈતન્ય માંથી ઉદ્ભૂત કરીને મૂક્યા છે; તેમાં આ જ રીતે પરિણામ ધર્મ કહેવાય છે ” એ હકીકત યથાર્થ છે, એકાન્ત–જકારપૂર્વક એમણે પોતાનાં મન્તવ્યનું પણ તે જ ધર્મ છે અને જીવદયા, દાન, પૂજા, પ્રતિપાદન કર્યું છે. શરૂઆતના પિરામાં તેઓ કહે છે, વ્રત કે તેના અંગેની શુભ લાગણી એ ધર્મ નથી, ') “શુદ્ધ ચેતન પરિણામને જ ધર્મ કહ્યો છે. કિન્તુ અધર્મ છે.' આ પ્રમાણે કાનજીસ્વામીનું
જેટલી પર-જીવની દયા, દાન, પૂજા, વ્રત વગેરેની કથન, કોઈપણ રીતે ઘટી શકતું નથી, કારણકે જૈનશેલ કે હિંસાદિની લાગણી ઉઠે તે બધો અધર્મભાવ છે, શાસનમાં આ બધા ધર્માનુકાનોને ધર્મનાં સાધનરૂપે આત્મધર્મ વર્ષ ૩ ભાદ્રપદ અંક ૩૫ પૃ. ૨૦૩ ૫. ૧] સ્વીકારીને ધર્મ તરીકે ઉપદેશ્યાં છે.
ઉપરોક્ત પહેલા વાક્યમાં કહેલી હકીકત અપેક્ષાયે યદિ જીવદયા, દાન, શીલ આદિ શુભ પ્રવૃત્તિઓ, સાચી છે; કારણકે આત્માના ક્ષાયિક ગુણે જ્ઞાનાદિ કાનજીસ્વામીનાં કથન મુજબ અધર્મભાવ ગણાય તે ને વાસ્તવિક રીતે આત્માનું શુદ્ધ ચૈતન્ય સ્વરૂપ છે, જગતને સમગ્ર વ્યવહાર પલટાઈ જશે. જીવદયાને અને તે આત્માને પોતાને શુદ્ધ ધર્મ છે. આ નિશ્ચય' પાળનાર દયાળ કે છોને મારનાર કસાઈ આ બંને નયની અપેક્ષાયે બરાબર ઘટી શકે છે; પણ “આત્માના કાનજીસ્વામીજીના મંતવ્ય પ્રમાણે એક સરખી રીતે શુદ્ધ પરિણામને જ ધર્મ કહ્યો છે.' આ વાક્ય, અધર્મી કહેવાય કારણકે, તેઓ કહે છે, “જેટલી
| SR No. | 539041 |
| Book Title | Kalyan 1947 Ank 05 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Somchand D Shah |
| Publisher | Kalyan Prakashan Mandir |
| Publication Year | 1947 |
| Total Pages | 36 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Kalyan, & India |
| File Size | 9 MB |