Page Text
________________
છે. મૂ. સમાજને ચેતવણી:
[ ૩૩
શમાં વિહાર લંબાવે, શ્રાવકવર્ગ સાથે રહી પ્રચાર- વીલાવાસ, ઝાડાવાસ અને સોજતસીટી ખેપીઆદોડ્યા. કાર્યોમાં ફાળો આપે. જેઓ મૂ. પૂ. હોય તેઓને જોતજોતામાં મૂ. પૂ. યુવકનાં મંડળો આવી લાગ્યાં મજબૂત બનાવે, અર્ધદગ્ધોને સુસ્થિત કરે; તેમજ અને મીઠી વિનયમય ભાષામાં સાધુઓને મંદિર બહાર જિજ્ઞાસુઓને ચર્ચા કરી મીઠી ભાષામાં શાસ્ત્રોના નીકળવા વિનવ્યા, પણ તે સાધુઓ એકના બે ન પ્રમાણોથી પ્રશ્નપદ્ધતિ સમજાવે. આ પ્રયોગ થતાં થયા અને કહેવા લાગ્યા કે, અહીં તમે રોકે છે; અણધાર્યો અપૂર્વ લાભ સાંપડશે.
પણ સ્થળીમાં તો અમે મંદિરમાંજ ઉતરીએ છીએને? એક કિસ્સો તાજેતરમાં જ બનેલો યાદ આવે છે, જ્યારે તેઓ ન સમજ્યા ત્યારે આગંતુક યુવકોએ જે સમાજની જાણ માટે નોંધું છું—
ધમકીપુર્વક તેઓને બહાર કાઢયા અને શેઠ આણંદજી જોધપુર સ્ટેટ એ મારવાડમાં સઘળાય તેટમાં કલ્યાણજીની પેઢી પર તાર કરવાની ધમકી આપવાથી મોટું અને જૈનોની વસ્તીપણ આ સ્ટેટમાં વિશેષ ઠંડા પડયા. તેમજ તેઓના પૃજ્ય પર પણ તાર કર્યા છે. મોટી પંચ તીથી રાણકપુર, મુછાળા મહાવીર, નાદ- અને ઉપલકીઆટાપટીપથી તેઓના પૂજ્યનો ઠપકો પણ લાઈ નાડોલ અને વરકાણાજી, આ પણ આજ આવ્યો, પરંતુ એકંદરે ભારે આશાતનાઓ થાય છે.
ટમાં આવેલ છે. એટલે યાત્રા જેન સાધુ મહા- અ કીસ્સાએ મારવાડમાં ચકચાર ફેલાવી અને ભાવિમાં રાનું આગમન પણ આ પ્રદેશમાં વિશેષ પ્રમાણમાં કઈ ગામમાં આમ ન બને તે માટે પુરો પ્રબંધ થયો છે. થયાજ કરે છે. આ બાજુના પ્રત્યેક શહેરોમાં પ્રાયઃ છતય છાને છવાયે કેટલાંક ગામડાંઓમાં મંદિરમાં નિગ્રંથના માસાં થયાજ કરે છે. એટલે આ પ્રદેગ ઉતારે થાય છે અને આશાતનાઓ થતી જ જાય છે. શામાં સ્થા. તેરાપંથી સમાજની સંખ્યા બહુજ જુજ આવી તો કેટલીય વાત છે. જૈન સમાજ જાગે અને છે. છતાંય જ્યાં જ્યાં સ્થા. સમાજ છે ત્યાં ત્યાં તે આવી આશાતનાઓને ટાળવા સક્રિય પ્રયાસ કરે તો સમાજ ઘણેજ મક્કમ રહે છે. આજ સ્ટેટમાં સોજત શકય બધુંય બને. સીટી એક પ્રાચીન શહેર છે, અહીં પાંચ જૈન મંદિરો મારવાડમાં એવાં પણ ગામો છે કે જ્યાં મૂ, પૃ. છે. મ. પૂ. સંપ્રદાયનાં લગભગ અઢીસો ઘર છે, જયારે ની વસ્તી ન હોવા છતાંય મંદિરની હયાતિ છે. આવા સ્થા. સમાજનાં બૈસો ઘર છે. અહીં કેટલાંક મંદિરો સ્થળામાં મંદિર અને મૂર્તિઓની અગણિત આશાતસ્થાનકવાસીઓના હાથમાં છે. તેઓ માનતા નથી, નાનાં ભારે પાતકે આ વર્ગ હોરે છે. જૈન મૂ. પૂ. પૂજતા નથી અને જીર્ણોદ્ધાર પણ કરાવતા નથી. સમાજ જાગૃત થઈ આવાં વિશાળ કાર્યક્ષેત્રો પ્રતિ - બાપદાદાનાં બનાવેલાં એટલે સાચવી રહ્યા છે. પોતાની સેવાનો ફાળે સહેજ સમ ! અમૂલ્ય તન,
સેજત સીટીથી પાંચ ગાઉં દૂર ઘીનાવાસ નામનું ધન, જીવન સાર્થક કરી બીજાને કરાવે ! આવા ગામ છે. લગભગ પાંચ વર્ષ પહેલાં ત્યાં એક વૈજ્ઞાનિક અને વિચારક યુગમાંય આવા હંબગ અને
| જૈન મંદિરમાં ઉતર્યા. આ ગામમાં જૈનાગમ વિરૂદ્ધ મતો ધમધેકાર ચાલે છે. બાકી હવે પચાસ વર્ષ પહેલાં તે મંદિરમાર્ગે જ હતા, પણ તે મૂ. 9. સમાજને સુષુપ્તિ છોડી જાગૃત થવાની તક એ વર્ગના પંજામાં આ ગામના જૈન ફસાઈ ચુકયા આવી પહોંચી છે. સમાજવૃદ્ધિ અને વિકાસના પંથે હતા. એક મૂ. પૂ. રહી ગએલો તેણે તેનો વિરોધ સર્વ શક્તિઓને વહેતી મુક્યા વિના આ દિશાની કર્યો, પણ એ બિચારાની તતડી કેણ સાંભળે? સાધુ- ઉત્ક્રાંન્તિ ગહન છે. ભિન્ન ભિન્ન દિશાઓમાં કલ્યાણ આએ એ મંદિરમાં આહાર કર્યો, ડીબાઓમાં પેશાબ કામુકતાથી કાર્યો કરાય, અને ગયેલા સંગઠનમય કરવા લાગ્યા; તેમજ ભગવાનના આગળ પુઠ કરીને આદર્શ સમય જોવાનું સૌભાગ્ય સમાજને સાંપડે વ્યાખ્યાન પણ આપવા લાગ્યા. મૂ. પૂ. શ્રાવકોએ એજ મારી તો મહદેચ્છા છે, આ લખાણ લખી ટીકા આ જોતાં ઉહાપોહ કરી મૂક; પણ ન ફાવતાં કરતો નથી, પણ મૂર્તિપુજક કામને કાર કરું છું.
| SR No. | 539025 |
| Book Title | Kalyan 1946 Ank 01 02 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Somchand D Shah |
| Publisher | Kalyan Prakashan Mandir |
| Publication Year | 1946 |
| Total Pages | 54 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Kalyan, & India |
| File Size | 12 MB |