________________
ધમનુષ્ઠાનમાં વિધિમાર્ગ પ્રત્યેને
આદરભાવ હોવો જોઈએ ! પૂ. મુનિરાજ શ્રી કનકવિજયજી મહારાજ. ૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦
ધર્માનુષ્ઠાનની આરાધના જેટલી જીવનમાં આવશ્યક છે, તેનાથી વિશેષ વિધિપ્રત્યેના આદરભાવની આવશ્યક્તા છે. - જે કે શરૂઆતમાં પ્રારબ્ધ ક્રિયામાં અવિધિ સંભવિત છે, તેટલા માત્રથી ક્રિયાના આચરણથી જ વંચિત રહેવું એ શોચનીય છે. પણ અવિધિ પ્રત્યે અરૂચિ તેમજ વિધિમાર્ગ પ્રત્યે રૂચિ અવશ્ય હોવા જોઈએ. 'જ પરન્તુ જાણવા કે હમજવા છતાં વિધિ નહિ જાળવતાં જેઓ આડંબર, ધામધૂમ કે જાહેરજલાલી પૂરતાં જ અનુષ્ઠાને સેવતાં હોય, તેઓનાં તુચ્છ ધન, ધાન્યાદિ ફલની લિસામાત્રથી અચરાતાં તે અનુષ્ઠાનો લાભ આપનારાં નથી બનતા. શ્રી વીતરાગકથિત શુભ અનુષ્ઠાનેનું સેવન કરતાં કરતાં સમતા, કષાયત્યાગ, વિષયવિરાગ, આત્મલક્ષિતા ઈત્યાદિ તો અવશ્ય પ્રાપ્ત થવાં જોઈએ.
એ એક સનાતન સ્વતઃસિદ્ધ તત્વ છે કે કોઈ પણ કાર્યની સિદ્ધિ તે કાર્ય સાધક સાધને વિના થઈ શકતી નથી. જ્યાં સુધી કાર્ય સાધક સાધન સંચય કરી સામગ્રી પૂર્ણ ન કરવામાં આવે, ત્યાં સુધી કઈ પણ કાર્ય સિદ્ધ થઈ શકતું નથી. એ અબાધિત અનુભવ છે. સાધનેને સંચયે ત્યારે જ થઈ શકે છે કે, જ્યારે એના જ્ઞાતા દ્વારા એ સાધનનું વાસ્તવજ્ઞાન થાય અને શ્રદ્ધાપૂર્વક એને સંચિત કરવા ઉચિત પ્રયાસો આદરાય. જ્યાં સુધી જ્ઞાતાના સૂચન કે ઉપદેશ દ્વારા તેને સાધનાનું વાસ્તવ જ્ઞાન ન થાય, ત્યાં સુધી વસ્તુતઃ તાત્વિક ચિ કે ફલપ્રદ પ્રયત્ન આદરી શકાતું નથી.
મુક્તિરૂપ ફલના વાંછુઓ માટે પણ એ જ કલ્યાણકર પંથ છે કે,
