________________
અમીનાં વહેણ પૂ. મુનિ શ્રી મહિમાવિજયજી મહારાજ
[૫. શ્રી. પ્રવીણવિજયજી ગણિ-શિષ્ય ] ૧ ત્યાગી ન બનાય તે ખેર પરંતુ ત્યાગીના અને ત્યાગના પક્ષપાતી, બનવાનું કદી ભૂલવું નહિ.
૨ “નહિ કરવા કરતાં અવિધિએ કરવું એ શ્રેષ્ઠ છે એમ સમજી અવિધિને વળગી રહેવું નહિ, પરંતુ વિધિના ખપી બનવા પ્રયત્ન કરે.
૩ જે વસ્તુ પિતાને કઠીન માલૂમ પડે છે તે વસ્તુ સર્વને માટે, કઠીન જ છે એમ માનવા-મનાવવાની મૂર્ખાઈ કદી કરવી નહિ.
૪ જે કોઈ આત્મા દેષ બતાવે છે તે પ્રસંગે જે તે દેષ આપણુમાં હોય તે તેને સુધારી લેવા પ્રયત્ન કરો, અને ન હોય તો બેલનારની પ્રત્યે કરૂણાદષ્ટિ યા ઉપેક્ષાભાવ કેળવો.
પ જે લખતાં આવડતું હોય તે લખાણદ્વારા સ્વ–પરનું હિત થશે કે કેમ ? તેને પૂરતે વિચાર કર્યા પછી જ કલમ ઉઠાવવી.
૬ હાથ મળ્યા એટલે લખવું જ જોઈએ અને મુખ પ્રાપ્ત થયું માટે બોલવું જ જોઈએ આ તદ્દન ભૂલભરેલી માન્યતાને ત્યજી દેવાય તે આજનું ઘણું ખરું અશાંત વાતાવરણ દબાયા વિના રહે નહિ.
છ મોટા બનવાના મનોરથ કરવા કરતાં જેનાથી મોટા બની શકાય છે તેવી કાર્યવાહી કરવાની પ્રથમ આવશ્યકતા છે.
૮ હું મટે છું એમ દુનિયાને મનાવવાનો પ્રયત્ન એ તે કસ્તૂરીની સુગંધને સેગન ખાઈને મનાવવા જેવી હકીકત છે.
૮ અભ્યતર તપમાં જ રક્ત રહી બાહ્ય તપની અવગણના કરનારા
એ સમજવાની જરૂર છે કે, અમારે અત્યંત૨ તપ એ વાસ્તવિક તપ નથી પરંતુ એક જાતનું વળગેલું લપ છે. .
