________________
३०८]
•
चउमुह
ता सूरि भाइ सुकिलाम भो रयधू विस्वय बंद गाम । बुद्धि रंगिथिए समुह, मिच्दावाद भयवर रद्द इस परियाणिवि मा होहिं मंदु, अराएं थुज्जिड ति- जयवंदु । या सुकद भराई भो धम्म नाय, दुल्लंघणिज्जमहु तुम्ह वाय । दो सुख सयंभुकद्द, पुण्फयंतु पुच बीर भड ते गाणदुमणि उज्जोययरा, हउं दीवोवसु होण-गुलु ॥६॥ पुग्नु विहप्पिणु सूरि पपई, एह चितर्माणि मावद्दि संपई । जग्गे पहल गयु सनई, ताम उरु किं खिय कमु वज्जई । जइ सुरतरु इच्छिय फल अप्पई, ता कि इयरु चयइं फल संपई । जहं रवि किरहि तमभर खंडह ताजोट सप किं । जय मलयाणिलु भुवा वहु वासई, ताकि इयरु म वह स सई । जसु मह पसरु अरिथ इह जेराउ, दोसु यन्थि सो पथ तेठ । इय शिसुविवि जस मुबिहु पचोरा, कइया ता मरियडं विरुत्तरं । करयाहि मह कहतु जि जामहि, हुव दुग्न सक्कमयि तामहिं ।
**
पवणासणुध्व दुज्जया -दुरासु, अवगरिवि भव्वहं पूर आस । उ किन मथि भउं किंपि ताहं, सेटं ययारिय थिरका । अइ खल सबंक अंकुस ए होंत, ता बुद्द गइंद यो सज्झ ठंत । कम्युरो विड्ढा गुण कहहु होइ । जं विदिया गिम्मिय खल चलज, बहु उवयारु जि विहिय सज्ज । ता कइया सुहमद मंदिरे, दुम्मा-कपलीयरे परिवार तेथ आरंभिडं सच्छ जि सुद्द दिशेण ।
अमिय तियालाद्दिल विमिन मुखिया संजीव जायमित्त ।
पर्याय केवलु जगि वड्ढमाणु, वंदेवि चरमजिणु वड्ढमाणु तहु चरिउं भणमि पय कियइ मोह,
अन्य विभत्तिए सोह खेभ पयज्ज पुण्य करेमि ह तुरिया ।
जाता बहू
अग्गेण श्रासि विहिय तिगुण- भरिया ॥ ११ ॥
पर-गुण दोस- करण-गयतंदा, सासु सति व्यविमेदा
अन्तिम भाग :
यात अहित कुप्प खीर विविधि विसु अप्पई । अमिय को विजिइ सिंच, कडवत्तणु तो वि या मुच ।
सो
जं या वह ण सुविज्जइ, मणि य मुणिज्जई
दालंकारेश्रणेय, वहंगमा जि पह अमुते मई एहु विरुत्तउं, चिरि पविच । तं गुथिया मधु दोन समि अरिंहीयाहि सोहिज्जहु । यंद वड्डमारा जि-सास बंदउ गुण-रण तरच पयास । कालिका देव ज
यादि सच्च वियहं पुखु यया ।
हिन्दूरि सो रिस
तं पचि पहि दुज्जण, णिच्च मलिय
मालविया ॥ १० ॥ त्यंतर या विडिय ता
गुरु मास पंडिय जया ।
अनेकान्त
[ वर्ष १४
भप्रसंगें महरंदरोई, किं वच्य विम्मल दिति हो । परदोस विवर मुह लक्खु, परम सकुटिल गह दुल