Jain 1990 Book 87

SR No.: 537887
Original Sutra Author: N/A
Author: Mahendra Gulabchand Sheth
Publisher: Jain Office Bhavnagar
Publication Year: 1990
Total Pages: 394
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Jain Weekly, & India
File Size: 20 MB

Page 45

જેનો
તા. ૨ ૨-૧૯૯૦
સુવિહીત શિરોમણી પરમયોગી આગમ-વિશારદ પંન્યાસપ્રવર ગુરુદેવશ્રી અભયસાગરજી મ.ના અલૌકિક જીવનકવનનું રસપાન કરાવતી ને શ્રમણત્વ પ્રત્યે શ્રદ્ધા પ્રગટાવતી “જૈન પત્રના વાચકો-બ્રાહકો-ગ્રાહકના જીવનને રાહબર બને તેવી જીવનકથા. ( [લેખાંક: ૭] પૂજ્ય પંન્યાસ શ્રી અશોકસાગરજી મહારાજ સાહેબની પ્રેરણાથી.આલેખક : ગણી હેમચંદ્રસાગરજી
પરમથોની આગમવિશારદ પૂજય ગુરુદેવશ્રી.
સં. ૨૦૦૩માં સાબરમતી મુકામે પુત્ર ગુરુદેવશ્રીની શાતા | હેયે વાસ મેળવેલો પૂછવા પુ. આચાર્યદેવશ્રી અમૃતસૂરીશ્વરજી મ. પધારેલા અને છેલ્લા એ દિવસો હતા. રાત્રે ત્યાં જ રોકાએલા. રાતે બેઠક થઈ સાથે પુત્ર મુનિશ્રી | વૈ સુ. ૬ થી તે પુજય આગમ દ્વારકશ્રીએ ચાસણ સ્વી. ધુરંધરી જય' મ૦ (૫૦ આ૦ શ્રી ધર્મધુર ધરસૂરિ મ૦) ૫] કારેલું. અને વૈ. સુ. ૪ કે ૫ ની આ વાત છે તે આપણે ય પુત્ર હતા. ૦ અ ચાર્યદેવશ્રી આ બંને વિદ્વાનેને સામ-સામે રાખીઆગમાદ્વારકશ્રી અત્યંત અસ્વસ્થ હતા. ગેસની બીમારી એટલું વિવિધ ચર્ચા ઉઠાવતા અને બંનેને પ્રોત્સાહિત કરતાં. ચર્ચા | તીવ્રરૂપ ધારી બેઠી હતી કે ચેન જ ન પડે. અંદર ફત્તે ગેસ બાદ છ ની રમઝટ જામી. આચાર્યદેવશ્રી ઉત્સાહ પ્રેરે ને બંને | છાતી અને પેટમાં શલની જેમ ભેંકાતે હતે. છતાં આવી વિવિધ છંદો માઈ સંભળાવતા. મોડી રાત સુધી આ રીતે સમય સ્થિતિમાં તેઓશ્રી પોતાના ધ્યાનમાં જ મસ્ત હતા. કોઈની સાથે જ્ઞાનપાસનામાં વીતેલે, ત્યારે ખબર ન પડી કે વેદના ક્યાં ગઈ| બોલતા પણ નહિ. અને થાક ક્યાં ચાલ્યો ગયો ? “જ્ઞાનમાજ જછમ તાવતું તે વખતે પુ. ગુરુદેવશ્રી “sari ચમ' સંબ થી વર્ણન તૈક કરે' એ ઉપાધ્યાયજી મની ઉક્તિને સાક્ષાત્કાર આવે મેળવવા શાસ્ત્રના પાના ઉથલાવી રહ્યા હતા પણ એ વર્ણન વખતે થતો ભઠકના અંતે પુ. આચાર્ય દેવશ્રીના શબ્દો હતા કે મળતું ન હતું. ઘણી શોધ-ખોળ કરી રહ્યા હતા. અને જાત “રત્ન સારુ કેળવ્યું છે.'
જાતના ગ્રંથ ઉથલાવી રહ્યા હતા એ પુઆગર દ્ધારકશ્રીની આ કાળ દરમ્યાન જ્ઞાનના માધ્યમે જેપગધ્યાન વિષયની નજરમાં આવ્યું એટલે પિતે ઈશારાથી પુત્ર ગુરુદેવ ને પોતાની પણ સારી માહિતી મેળવેલી; તે ચિંતનના માધ્યમે વર્તમાન | પાસે બોલાવ્યા. અને પૂછયું
T કાળની પેઢી પર પણ સારી દષ્ટિ પ્રસારેલી... તેઓ વિચારતા કે | ‘અભય! શું શોધે છે?' આજની વર્તમાન પેઢીમાં તે ધર્મના સંસ્કાર જેવા ય મળે છે. ત્યારે પુરુ ગુરુદેવશ્રીએ લજજાથી “Triાનનું વર્ણન પરત નવી ઉઠી કેમ સાવ જ અછત છે? નવી પેઢીમાં ધર્મનાં નથી મળતું તેમ કહ્યું, સંસ્કાર રેડવા શો પ્રયાસ કરશે ? સમાજને સંસ્કૃતિ અને ધર્મ | એટલે તત્ત” જ આગમેદ્વારકશ્રીએ ધીમા અવાજે જણાવ્યું. - સાથે જોડવા તત-જાતની દિશાઓનું અવલોકન કરતા અને તે કલાણા ગ્રંથના અમુક પ્રકરણમાં આ નંબરનું પાનું ખેલ અને જો કાળ દરમ્યાન પ્રયત્નશીલ થવા કૃતસંકલ્પ પણ બનેલા. - પુજ્ય ગુરુદેવશ્રીએ તેમજ કર્યું અને તે પાના પર તે જ
સાત વર્ષના આ વ્યાધિઓ સં. ૨૦૦૨માં વિદાય લીધી. | વર્ણન મળ્યું. ગુરુદેવશ્રી આશ્ચર્ય” સાથે આનંદિત થઇ ગય. ગુરુદેવશ્રી ૬ વસ્થ થયા એટલે જની તમન્નાએ ઉછાળા માર્યો | આવી નાદુરસ્ત હાલતમાં પણ ગુરુદેવશ્રી પર ૫ કરૂણાષ્ટિ અને હવે આગમાભ્યાસ માટેની ધૂણી ધખાવી:
_| હતી! અને આમેય ગમે તેવી સ્થિતિમાં પણ ગુરુદે સ્ત્રીને’ "પ્રશ્ન * લટાર; આગમનની અસરીએ'
, ' સવાલ પૂછવાની ખુલી સંમતિ આપી દીધેલી હતી ''" ' ' પુજ્ય આગમોદ્વારકશ્રી અને ગચ્છાધિપતિ પુ માકિયસાગર! આવા શાસનના શિરતાજ અને સાચા અર્થમાં આગેમના સૂરીશ્વરજી મ. પાસે આગમિક અભ્યાસમાં કૂચ આદરી. ગુરુદેવ- ઉદ્ધારક પુજ્યશ્રીની વરદ કૃપા મળ્યા પછી વ્યક્તિમાં શી ઊણપ શ્રીની પાત્રત એ પુ. આગમ દ્વારકશ્રી પર કામણ કર્યું. અને રહે? એ જ સવાલ છે? : ' | એથી આગમ ની પાત્રતા સાથે કૃપા-પાત્રતા પણ એવી જ હાંસલ આ રીતે આગમિક અભ્યાસમાં ડૂબકી મારીને ત્રાગમનુ તેલકરેલી .......
સ્પશી એવું તે જ્ઞાન લાધ્યું”તું કે ભલભલા આચાર્ય દેવે પણ ગુegin -જુન-મન' રચાર” ગુરુકૃપા એ દરેક હબક ખાઈ જતા. ગુને મેળવવાનું પાત્ર છે. આ વાત પુત્ર ગુરુદેવશ્રીએ હૈયામાં | ગાંભીર્યની ગાગર કતરી રાખેલી અને તેના જ પરિણામે પુત્ર આગમેદ્ધારકશ્રીના ત્યારે ગુરુદેવશ્રીની ઉંમર હતી ૨૨ વર્ષની !
આજની
કેમ સાવ
સમાજને સરકારી અને તે ફલાણ
વધીએ તેમની સાથે આનર રાષ્ટિ