Jain 1968 Book 85

SR No.: 537885
Original Sutra Author: N/A
Author: Mahendra Gulabchand Sheth
Publisher: Jain Office Bhavnagar
Publication Year: 1988
Total Pages: 188
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Jain Weekly, & India
File Size: 9 MB

Page 57

Regd. No. G. BV. 20 JAIN OFFICE P Box No. 175 BHAVNAGAR-364001 (Gujarat
Tele, C છે. 2019 R 28937
શકાતાં જન ધરાતના એક પળજ ના
વાર્ષિક લવાજ કે મા જીવન સ થે ફી
જતાં
ર ૩૦.૧ શા. ૫૦ - રૂ. ૩૦/રૂા. ૩૧
ત ત્રી : સ્વ. રા& ગુલામી ૬ વચ'૬
* તુ સો-સુરક-પ્રકારાક :
મહું કે ગુલાબરોહ જેન આર્મીસ, પા. ના, ને. ૧ કપ કા શાપ 6, ભાવનગર
અ કે : ૨૪-૨૫ ૧)
વર સ, ૨૫૧૪ : વિ. . ૨૦૪૪ શ્રવાણુ વદ ૧૨
તા. ૯ સપ્ટેમ્બર ૧૯૮૮ બકવાર.
મુદ્રણ સ્થાન : શ્રી જેન પ્રિન્ટરી દાણાપીઠ પાછળ), ભાવનગર ૦ ૪૧
ચાલો! આજ બધું જ ભૂલી જઈએ
જીવનના આંગણે આજે પર્યુષણુ પલાંઠી વાળીને બેઠાં | દારૂ, છી'કવળી, સોપારી વગેરે ટેવા કે શ્વસનેને આ પાછો છે ત્યારે ચાલો ! બધુ ભૂલી જઈએ. સામસામા બેસીએ અને no[ીએ છીએ, તેની ટીકા, નિષ્ઠા અને ધૃણા પણ કરીએ હૈયાની પાટી પરથી બધુ ભૂંસી નાંખીએ.
છીએ. પરંતુ યાદ પણ એક ટેવ છે. આદત છે, વ્યસન છે. પર્યુષણ પર્વ આઠ દિવસના છે. પર્યુષણ પર્વ જીવન- તે આપણે જાગૃતી નથી. જાણુતા હાઈ એ તો તે સ્વીકારવા ભરના છે. જયારે અને જ્યાં પાછુ તેમ જ જેટલીવાર આત્માને આપણે તૈયાર થતા નથી. ની ઉપાસના કરી એ ત્યારે અને ત્યાં તેટલીવાર પચ્યું ષડ્યુ છે
ચાદના પ્રમાણમાં ચા, બીડી, દારૂ વગેરેના વ્યસન તા જયારે અને જ્યાં પણ જેટલી વાર શાંત બનીએ ત્યારે અને મામુલી ગણુાય. યાદ મહા વ્યસન છે. માટે જૂળગાડ છે. ત્યાં તેટલીવાર પર્યુષ છે. આત્મસાધક માટે પસાર થતી આપણુ" મગજ અને હૈયુ યાદના ભંડાર છે. સ્મૃતિઓના દરેક પળ પર્યું ષ છે. જીવન આખું' તેના માટે પર્યુષણ પર્વ બેસુમાર સચહું ત્યાં પડયા છે. જાશુતાં કે અજાણતાં મગજમાં છે. આ આઠ દિવસ તે જીવનભ૨ના પJ ષણ્નું' માડલ છે. કાઢના ઢગલાં ખડકાતાં જ જાય છે. મેપ છે-ડીઝાઈન છે. આઠ દિવસના આ માડમેપ કે ડીઝાઈન
ગાળ દેનાર ગાળ દઈને ચાલ્યા જાય છે. પ્રાસા પરથી જીવન સમસ્તને પર્યુષણ બનાવવાનું છે. આ માટે સૌ કરનાર પ્રશસ્તિના બે મેલ બાલીને છઠા પડી જાય છે. પ્રથમ જરૂરી છે, ભૂલવું અને ભ્રસવુ'. તો ચાલે ! આજે પ્રેમના બે શબ્દ કહેનાર પણ સતત પાસે નથી રહેતું. તે બધુ ભૂલી જઈ એ. સામસામા બેસીએ અને હૈયાની પાટી પણુ દૂર થઈ જાય છે, પરંતુ એ ગાળ, પ્રશસ્તિ, પ્રેમના 4 પરથી બધુ ભૂસી નાંખીએ.
એ બાલને આપણે યાદ રાખીએ છીએ. હા, ભૂલી જઈએ. બધુ જ ભૂલી જઈ એ. બધું જ | આ યાદ ખૂજલી જેવી ભયાનક છે. જેમ ખણે તેમ રજેથજ ભૂલી જઈ એ. કશું જ યાદ ન રાખીએ. પશુ આમ વધુ તીવ્રતાથી ખણુ વાનું મન થાય. માળને યાદ કરવાથી બની શકશે ખરું' ? અશકય તે નથી જ, તે એટલું સરળ રાષ તીવ્ર બને છે. પ્રેમ અને પ્રશસ્તિના બાલને યાદ કરવાથી પડ્યું નથી. યાદ રાખવુ' હુંજી સ૨ળ છે. ભુલવું' તેટલું સરળ રાગ ગાઢ બને છે. આત્માનું ગણિત ૨પષ્ટ છે. એવું નથી નથી. અધરામાં અવરુ’ કંઈ હોય તો તે ભૂલવુ છે. કરાડામાં કે રાયને તીવ્ર બનાવીએ તો જ તે અગૃદ્ધ બને. રાગને કોઈ વિરલા જ બધુ ભૂલી શકવામાં સફળ થાય છે. ગાઢ બનાવીએ તે પાગુ તે અશુદ્ધ બને છે. રાગ અને દ્રય
યાદ-સ્મૃતિની આપણ ને એક આદત પડી ગઈ છે. બ'ને કર્મઅ'ધના કારણા છે. કમબ'ધ છે ત્યાં સુધી સ’સાર કહો કે તેનું આ પશુને વ્યસન પડી ગયું છે. ચા, બીડી, ને છે ત્યાં સુધી દુઃખ છે, અશાંતિ છે. તે આ દુઃખ અને