________________
ધર્મના ઉપદેખા ભગવાન મહાવીર
G.
બુદ્ધિમાને સમસ્ત લેક તરફ સમભાવ રાખીને તથા સંસારના સંબંધોને બરાબર જાણુને, બહાર ના પ્રાણ તરફ પિતાની પેઠે જવું જોઈએ અને હિંસાથી વિરત થઈ, કેઈને હણવું કે હણાવવું ન જોઈએ. મૂર્ણ મનુષ્ય જ પ્રાણોને હણીને ખુશી માને છે તથા હસે છે. પણ તે મૂર્ખ હાથે કરીને વેર વધારે છે તે જાણતા નથી.
-શ્રી આચારાંગસૂત્ર ત્યાં સુધી માણસ જડચેતન વસ્તુઓમાં થોડીઘણી પણ પરિગ્રહ-બુદ્ધિવાળા હોય છે, કે બીટનના પરિગ્રહમાં અનુમતિવાળો છે, ત્યાં સુધી તે દુઃખમાંથી છૂટી શકતો નથી. જ્યાં સુધી તે જ પ્રાણુની હિંસા કરે છે, કે બીજા પાસે કરાવે છે, કે કરનાર કેજીને અનુમતિ આપે છે, ત્યાં સુધી તેનું વેર વળે જાય છે, અર્થાત તેને શાંતિ નથી હોતી. પિતાના કુળમાં કે સગાંસંબંધ માં મોહ-મમતાવાળો મનુષ્ય. છેવટે છેતરાઈને નાશ પામે છે; કેમકે. ધન વગેરે પદાર્થો કે સગાંસ બધી સાચું રક્ષણ કરી શકતાં નથી. આમ જાણીને. બુદ્ધિમાન મનુષ્યો પોતાના જીવનનું સાચુ મહત્વ વિચારી આવાં કર્મબંધનના કારણથી દૂર રહે છે.
–શ્રી સૂત્રકૃતાંગસૂત્ર ભગવાન: હે ગૌતમ! સજનની પર્ય પાસનાનું ફળ શ્રવણ છે. શ્રવણનું ફળ જ્ઞાન છે. જ્ઞાનનું ફળ વિજ્ઞાન છેવિજ્ઞાનનું ફળ પ્રત્યાખ્યાન છે. પ્રત્યાખ્યાનનું ફળ સંયમ છે. સંધ્યથી પાપકમ નાં દ્વાર બંધ થાય છે પાપકર્મનાં કારો બંધ થવાથી તપાચરણ શકય બને છે તપાચરણથી આત્માનો કમરૂપી મેલ સાફ થાય છે. તેમ થવાથી સર્વ પ્રકારના કાયિક, માનસિક અને વાચિક વ્યાપારોને નિરાધ થાય છે. હે ગૌતમ! નિધથી સિદ્ધિ પ્રાપ્ત થાય છે.
શ્રી ભગવતીસૂત્ર વો, કસ્તુરી, અગર કે તેવા સુગંધી પદાર્થો, મુકુટાદિ અલંકારે, સ્ત્રીઓ તથા પલંગ વગેરે સખશયે એને પરવશ પણે જે ન ભોગવે તે કંઈ ત્યાગી કહી શકાય નહિ. પરંતુ જે મનો. હર તથા ઈષ્ટ એવા કામભાગો સ્વતંત્ર રીતે પ્રાપ્ત થવા છતાં તેને શુભ ભાવનાઓથી પ્રેરાઈ પિતાથી અળગા કરી ત્યાગી દે છે તે જ આદર્શ ત્યાગી કહેવાય છે.
-શ્રી દશવૈકાલિકસૂત્ર પેતાની જાતને જીતવી જોઈએ. પિતાની જાત જીતવી જ મુશ્કેલ છે. જેણે પિતાની જાત છતી છે, તે આલેક અને પરલોકમાં સુખી થાય છે
કાદવમાં ખેંચી ગયેલે હાથી જેમ કિનારો જોવા છતાં કાંઠે આવી શકતું નથી, તેમ કામગુણ આસક્ત થયેલા અમે સત્ય માર્ગ દેખવા છતાં તેને અનુસરી શકતા નથી. - જે કામવાસનાને તરી શક્યા છે, તેઓને બાકીની બીજી વાસનાઓ છોડવી સહેલી છે. મહાસાગર તરી જનારાને ગગા જેવી મોટી નદીનો પણ શે હિસાબ !
-શ્રી ઉત્તરાધ્યયનસૂત્ર
|
'
)
બ૦ મહાવીર જન્મકલ્યાણ વિશેષ