Page Text
________________
હંમેશના કાર્યક્રમ
જીવાને મચાવવાની સાથે સાથે.... ૫ખીઓને સારા પ્રમાણમાં મૈં ( કયારેક નાના ભૂલકાંએ પણ ચણુ, કુતરાઓને રેાટલા....એ ચરિયા નામે એક નાના વિદ્યાર્થી હુંમેશના કાર્યક્રમ છે. હતા. પડાશમાં કાઈ દુઃખી હાય, માંદુ આજુબાજુનાં ગામડાઓના હાય યા કાઇનું કામ કરવાનું હોય તા લાક ઘરડાં તેમ જ અપગ| એ તરત જ દાડી જતા. એના એપ ઢારાને વધુ ને વધુ પ્રમાણમાં | એણે ખીજા ખાલવિદ્યાર્થીઓને પણ મૂકી જાય છે. તેનુ કારણ પણ અમારી સારી સાચવણ છે.
લગાડેલા,
પડેાશી ધર્મ
લેખક : શાહ રતિલાલ મફાભાઈ- માંડલ
|
કાયમી ભંડોળ ઉભું નહિ' કરતાં દર વર્ષે આવક કરતા ખચ' માટુ' આવે છે. આજસુધીમાં અમારી સ સ્થાને માટે પૂ. આચાર્ય ભગવતા આદિમુનિરાજોએ જહેમત ઉઠાવી તેમ જ જે મહાનુભાવે સહાયક બન્યા છે તેની અમે ખૂબ અનુમેાદના કરીએ છીએ. - અમારી નમ્ર વિનંતી એ છે કે ચાલુ સાલે જેમ બને તેમ | સારા પ્રમાણમાં ભેટ મોકલી આપે. જે મળેથી પાકી પાવતી તુરત મેકલી આપીશું.
(રજી. નં. ઈ. ૨૦૩ છે.) મદદ મેાલવાના સ્થળેા ઃ(૧) શ્રી કીડીયાનગર
ધર્મનું ભાન કરાવી ય છે) H સંભાળ લીધી. ઘરમાં રાણી તે। હતું તેમજ ગઇકાલના વધેલે. એક રોટલા પણ હતા જેથી ાસી, એક દિવસ તેા કાઢી નાખ્યા. પણ ઘૂંટણુ—ઢીંચણમાં એટલું થતું હતું કે એ રાડ પાડી જતાં છતાં એને હળદર ક્રાણુ ગરમ કરી આપે ? આથી શરીર ઘસતી ઘસતી ચૂલા પાસે પહે ંચીને મને જ દેવતા પાડી હળદર ખાખદાવી તૈયાર કરી. માર ઉપર એ ભર્યાં કરતી પણ ` સહેજ પણ એવું યુ· નહીં, વળી એ દિવસ તા પયુ ષણન સંવત્સરીના
|
ર
પડેાશમાં એક કંકુબાઈ નામના ડૅાસી રહેતાં હતાં. નાનકડું ઘર, નીચું છાપરૂ' અને બહાર મેાટી એસરી એવું એમનું ઘર હતું. દયણાં-ખાંડાં કરીને એ જેમ તેમ પેટ ભરતાં હતાં. એક દિવસ વહેલી સવારે ખગમગે નીચે ઊતરતાં પગ એમના લપસ્યા તે ધબાક કરતાં એ નીચે ઊથલી પડયાં. હળવે હળવે માંડ બેઠા થઈ ઉપર ચડવાં અને ઘરમાં જઈ પગ
પપાળવા
હાઈ જેથી સહુ કે ઈ પેાતાની જ ધમાલમાં પડયા હતા. યાં એની કાણુ ખબર લે. આથી ખાજે દિવસે તેા - એને ભૂખ્યા જ રહેવું ૫ યું. મહેાલ્લામાં લાગ્યાં, પણુ કળ ઊતરી નહીં પગ તેડાસી જ એકલા ખીજ કામના હતા. પીડાએ તૂટી પડતા હતા, જેથી પથા- વળી એમનું અંતનું કાઇ હતું પણ દેરીમાં પડી આળેાટવા લાગ્યાં. ઢીંચણને નહીં. જેથી કાણુ એન! સભાળ લે ? માર હોઈ પગ આખા કળતા હતા. કાણુ એની દરકાર કરે ? છૂટીએ પણ મચક્રેડ પૂરા લાગ્યા હતેા. જેથી વખત જતાં સાજો ચડવા લાગ્યા તે એથી એ ચાલવા જ અશક્ત બન્યાં. પગ નીચે મૂકાતા જ નહીં. પગ માંડવા કરે તેા રાડ નીકળી જાય એવી
વેદના ઉપડી આવતી,
પાંચમની રાત્રે–સા તમને વરઘેાડા હાઈ– ગામના ચોકડાં ઊછામણી ખેલાતી હતી. સુખી માણસેાની પૈસા ખર્ચવાની હરીફાઈ જેવા સ્ત્રીપુરૂષાની છુ જામી હતી. અને તેથી રથ હાંકવાની મેાલી કેટલે ગઈ ભગવાનને લઇ રથમાં મેસવાની કેટલું ગઈ અષ્ટમગળ “છડીએ તથા હાથી ઉપર એસવાનું કાણે લીધુ. “કેટલે લીધું: જાણવા સહુ ઉત્સુક હે। । મહેલ્લાએમાં પણ તેના સમાચાર પહેાંચી જતા અને મેાલીના આમ રંગ જામેલેા જોઇ
[ પ વણાંક
|
વાણીયા મહાજન C/o વેારા હીરજીભાઈઅમજીભાઇ મું. પે।. કીડીયાનગર ખીજા ધાની હારમાં આવેલુ' તા. રાપર (ભુજ-કચ્છ) ડાસીનું ઘર ક"ઈક પાછળ હતું. અને (ર) રિવ ટ્રેડીંગ કંપની સામે ૨-૩ ધનિકાના બગલા હતા. દાદા માઁઝલ, ત્રીજે માળે જે એમની વૈભવ ધમાલમાંથી ઉચા જ ૬૭/૬૯ મહમદ અલી શેડ નહેાતા આવતા. આથી ન કાઈને મુંબઇ-૩ ( ફેશન નં. ૩૨૬૩૪૨) | ડેાસીની ખબર પડી, ન ાએ એની
૪૬૦ ]
: જૈનઃ
| SR No. | 537870 |
| Book Title | Jain 1973 Book 70 Paryushan Visheshank |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Gulabchand Devchand Sheth |
| Publisher | Jain Office Bhavnagar |
| Publication Year | 1973 |
| Total Pages | 138 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Jain Weekly, Paryushan, & India |
| File Size | 16 MB |