Jain 1970 Book 67 Kasturbhai Lalbhai Amrut Mahotsav Visheshank

SR No.: 537867
Original Sutra Author: N/A
Author: Gulabchand Devchand Sheth
Publisher: Jain Office Bhavnagar
Publication Year: 1970
Total Pages: 70
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Jain Weekly, & India
File Size: 10 MB

Page 8

જૈન સંઘના ધર્મશીલ અગ્રણી શ્રેષ્ટિવર્ય શ્રી કસ્તૂરભાઈ લાલભાઈનો પરિચય
ધર્મોના ભૂમિ ભારતવર્ષ.
શ્રેષ્ઠ મહાજન, ભારતના વિખ્યાત ઉદ્યોગપતિ અને ભારતની અનોખી વિશેષતા એની ધર્મભાવના જૈન સંઘના મુખ્ય અગ્રણે.
ભારતના ધર્મનાયકોએ ધમ તીર્થે પ્રવર્તાવ્યો. જેમ એક ઉદ્યોગપતિ તરીકે એમની કારર્કિદી ધર્મના આરે દુખિયા જાને આશ્વાસન મળ્યું, સતત પ્રવૃત્તિથી સભર છે, તેમ એક જાહેર જીવનને
વરેલ વ્યક્તિ તરીકે એમનું જીવન સ ખ્યાબંધ સુખિયાને અહોભાવ ઓછો થયો, જનસમૂહને જીવનને નિમ ૧ બનાવવાની પ્રેરણા મળી. ધમ
સેવાકાર્યો અને સખાવતોથી સુરભિત બનેલું છે ભાવના એ દુનિયાની અમર સંપત્તિ બની ગઈ. એક ઉદ્યોગપતિ તરીકે કે એક જાહેર વ્યક્તિ તરીકે
એમની કામગીરીનું મૂલ્યાંકન કરીએ, તો તેઓની એ ધર્મભાવનામાં તાર્યકરાના ધર્મ અનોખી
એકેએક પ્રવૃત્તિમાં મહાજનનું મુરબ્બીપણું, ઉદ્યોગભાત પાડી. રમે ભાત હતી અહિ સાની, કરુણાની,
પતિની ઝીણવટ અને સુકાનીની દીર્ધદષ્ટિ જેવા સમભાવની અને આત્માને પરમાત્મા બનાવવાના મળે જ મળે. પુરુષાર્થની. એના બળે પિતાના કલ્યાણને પોતે જ
ત્રણ પચીશી જેટલા સુદીર્ઘ જીવન દરમ્યાન ઘડવૈયો છે, એ આત્મવિશ્વાસ માનવીમાં પ્રગટ્યો. લગભગ છ દાયકા સુધી અવિરતપણે ચાલુ રહેલી
જૈનધર્મના સુકુમાર ભાવનાને ઝીલીને માનવીનું એમની ઉજજવળ અને યશનામી કારકિર્દીને કંઈક અંતર કરુણા અને માનવતાની કૂણી લાગણીથી આ રીતે વહેંચી શકાય : દેશના કુશળ અને બાહોશ નીતરતું બન્યું. પર પીડાને એ આત્મપીડા સમજવા ઉદ્યોગપતિરૂપે; જેન સંધના મુખ્ય સુકાનીરૂપે; લાગે; જગકલાણમાં એને નિજકલ્યાણનાં દર્શન
ગુજરાતના એક મહાજન તરીકે; કેળવણીના સમર્થ થયાં.
હિમાયતી તરીકે; વિશિષ્ટ રાષ્ટ્રીય વ્યક્તિ તરીકે; અને તાર્થ કરવા આ ધમ વારસાને બમણુએશએ બાંધકામ તથા જીર્ણોદ્ધારના નિષ્ણાત તરીકે, સાચવ્યા, શોભાવ્યો અને સમૃદ્ધ બનાવે. ધર્મના
આ કામગીરીનું વિશ્લેષણ કરીએ તો ઉદ્યોગઆરાને નિમ છે અને સુરક્ષિત રાખવાનું કર્તવ્ય પતિ તરીકે તેઓ અર્થોપાર્જનની જે કંઈ પ્રવૃત્તિ શ્રાવકોએ બજાવ્યું. જૈનધર્મની સર્વમંગલકારી
કરે છે તેને બાદ કરતાં, બાકીની બધી પ્રવૃત્તિઓ, પરંપરા અખંડ ધારાએ વહેતી રહીઃ સંસારની એ એક યા બીજી રીતે, લોકકલ્યાણ કે રાષ્ટ્રકથાન ખુશનસીબી.
સાથે સંકળાયેલી રહી છે, એમ જણાઈ આવ્યા જૈન પરંપરામાં સમયે સમયે આવા શ્રાવકો વગર નહીં રહે. તેઓનાં સમય, શક્તિ, બુદ્ધિ અને આવતા જ રહ્યા. મહામંત્રી અભયકુમાર, શત્રુંજયી- ધન દેશ, સમાજ કે ધર્મના હિતમાં કેટલાં બધાં ધારક જાવાશ, દંડનાયક વિમળશા, મંત્રીવર વપરાય છે, એની કંઈક ઝાંખી આ ઉપરથી પણ ઉદયન, મહામંા વરતુપાળ, માંડવગઢના મંત્રી પેથડ થઈ શકે એમ છે. અને એક ઉદ્યોગપતિ તરીકેની કુમાર, શ્રેરિત્ન જગડુશા અને દેશભક્ત ભામાશા તેઓની પ્રવૃત્તિ પણ દેશની સંપત્તિ અને શાનમાં એ પરંપરાના આભૂષણરૂપ થઈ ગયા, અને ધમ સેવા કંઈક ને કંઈક પણ વધારો કરનારી જ નીવડે છે. અને જનસેવાના કાર્યોથી પોતાના જીવન અને ધનને એમ લાગે છે કે વ્યક્તિગત જીવન અને જાહેર કતાર્થ બનાવી ગયા. આ જ ઉજજવળ પરંપરાને જીવનની કલગૂંથણી શેઠશ્રી કરતૂરભાઈમાં ઉગતી વિક્રમની વીસમાં અને એકવીસમી સદીના પ્રતાપી ઉમરે જ થઈ હતી; અને એ એમને જીવનની ' પુરુષ છે શેઠશ્રી કસ્તૂરભાઈ લાલભાઈ : ગુજરાતના કૃતાર્થતા તરફ દોરી ગઈ હતી.