________________
તીર્થયુદ્ધશાન્તિનું મિશન.' ને નિમિત્તે તો પાપમાં ન જ પડવું, એ શાન્તિ પામવાનાં સ્થાનને આગનાં સ્થાન ન બનાવવાં. શાસ્ત્રકાર પોકારી પોકારીને કહે છે કે, ભાઈઓ! બીજે બધે ઠેકાણે બાંધેલાં પાપ તીર્થસ્થાનમાં જોઈ શકારો, પણ તીર્થસ્થાનમાં બાંધેલાં પાપ વજલેપ જેવાં મજબુત થશે.
તીર્થસ્થાનની માલેકી, તીર્થસ્થાનના ખરા માલીક તે ભગવાન છે. ભવેતાબર જેને અગર દિગમ્બર જેનો તો ભગવાનના “ટ્રસ્ટી' છે. ભગવાનને એક પુત્ર મંદિર બંધાવે અને બીજો પુત્ર તે મંદિરનો માલીક બનવા તૈયાર થાય એ જેમ શોભાભર્યું નથી, તેમજ પહેલો પુત્ર કોર્ટદરબારે
હડે એ પણ શોભાભર્યું નથી. ભાઈએ કદાપિ ભૂલ પણ કરે (કારણ કે છઘસ્યથી ભૂલ તો થાય જ ) તો પણ ભાઈઓ-ભાઈઓના વાંધા ભાઇચારાની રીતે સમાધાનની અને સુલેહશાનિતભરી રીતે પતાવી શકાય નહિ શું? અને ભગવાનના પુત્રો વચ્ચેના વાંધા ખાતર, એ ભગવાન પર લેશ માત્ર શ્રદ્ધા નહિ ધરાવનારાઓ પાસે ન્યાયની ભીખ માગવામાં આવે અને ન્યાય મેળવવા ખાતર લાખ રૂપિયા ખર્ચ કરવામાં આવે, એનો અર્થ એ જ થાય કે આ ભાઈએ ફરી કોઈ દિવસ ભેગા મળવા માગતા જ નથી અને એમના આખા સમાજમાં વાંધો પતાવી શકે એવું શાણું માણસ પણ કોઈ નથી. શું પોતાના હકકો છોડી દેવાને અમારી સલાહ છે ?–ના
આ વિનંતિ કરનારા અમે પૈકી કોઇની એવી ઇચ્છા કે સલાહ નથી કે વેતામ્બરોએ કે દિગમ્બરોએ કોઈ સ્થળને પિતાનો વાજબી હક્ક છેડી દે. હકને નિર્ણય થ જ જોઈએ અને ઇન્સાફથી જ હકક સંપા જોઈએ, એ તો અમને માન્ય છે. પણ અમારી સૂચના એ છે કે, શ્રી મહાવીર પિતા કે જહેમના આપણે સર્વે પુત્રો છીએ હેમના નામના ગૌરવ ખાતર, અને હેમના ધર્મના ગૌરવ ખાતર, તથા મુઠ્ઠીભર રહેવા પામેલી જૈન પ્રજાના ગૌરવ તથા અયબળની ગરજ ખાતર, આપણે કેટદરબારે રહડવાનું છેડી હિંદના સૌથી વધારે લોકપ્રિય, બુદ્ધિશાળી અને પ્રમાણિક પ્રજાકીય આગેવાનો પૈકીના એક કે વધારે આગેવાનોને બન્ને પક્ષ તરફથી પસંદ કરીને હેમની પાસેથી સામા કાં ન મેળવી શકીએ.
