Page Text
________________
છેડો તો સારું કે એ કોઈ પણ શેઠ નથશT
શેઠ નથશા
૧૦૮ ધર્મ કથા જૈન શાસન (અઠવાડિક) વિશેષાંક - તા. ૪-૧૧-૨૦૦૮, મંગળવાર વર્ષ - ૨૧ - અંક-૧ ગુજરાતનું એક નાનુશું ગામ, વડગામડા. એક
“શ.6! હું મારી પ્રાણપ્રિય બંદૂક છોડી દઉં તો ઘરના ઓટલે એક શેઠ, નામ એમનું નથુશા, સવારે તમે શું છોડશો?' બેઠા બેઠા દાતણ કરે. સવારમાં ઉઠી ભગવાનનું નામ
- નશાકહે, 'મારેવળી શું છોડવાનું હોય?' લઈ, જન્મ જૈન હોવાથી નોકારશીનું પચ્ચખાણ લઈ આરામથી બેઠેલા. સવારનું દાતણ એટલે નિરાંતે
મહમ્મદ કહે, 'હું જે મારી વહાલામાં વહાલી બેસવાનું. કોઈ હાયહાય નહીં, કોઈ ઉતાવળ નહીં.
વસ્તુ છોડી દઉં તો તમારે પણ તમારી વહાલી વસ્તુ જતા-આવતાને જોતા જાય, કોઈને બોલાવે, કોઈની
છોડવી જોઈએ. થાઓ કબૂલ.' સાથેવાતો કરે. આએમનો નિત્યનિયમ..
નાના ગામડામાં પણ આવો સંવાદ સાંભળવા એક મુસ્લિમ મિત્ર મહમ્મદ હંમેશા ક્રમ પ્રમાણે
થોડાવઘુમાણસો ભેગા થઈ ગયા. આવતો દેખાયો, એને બોલાવ્યો. મહમ્મદ પોતાની
થોડી વાર વિચાર કરી શેઠ બોલ્યા, ‘બોલ બંદુકબાજુમાં મૂકીનાથશાશેbપાસે બેઠો.
મહમદ!શું છોડું?' આ મહમદ રોજ બંદૂક લઈને ફરે. કોઈના
મહમ્મદ કહે, “શેઠ! હું મારી બંદૂક છોડું, તમે ખેતરનું રખોપું કરે. મહમ્મદનું રખોપું એટલે માલિકને તમારું ઘર છોડો.” નિરાંત, તે નિશ્ચિંત થઈને સૂઈશકે.
હવામાં કંપઆવી ગયો. સાંભળનારા નથુશા આ મહમદને રોજ
સૌ સ્તબ્ધ બની ગયા. નથુશાં પળવાર જુએ અને વિચારે: “આમહમ્મદબંદૂક
તો મહમ્મદની સામું તાકી રહ્યા. પછી છોડી દે તો સારું. જોકે એ કોઈ ઉપર
ઉડ્યા અને ઘરમાં ગયા. હથિયાર ઉપાડતો તો નથી, પણ
મહમ્મદદસ્યો. તેને જોરથી કહ્યું, કેમ ઉપાડેતો એ કોઈને માયવિના ન રહે.
શેઠ!ગભરાઈ ગયાને?' થોડી પળોમાં અને એવું થાય તો?'નથુશાહિંસાની
જ નથુશા બહાર આવ્યા. તેમના મુખ કલ્પનામાત્રથી હેરાન થઈ જતા. તેઓ
પરઅલૌકિકતેજ હતું. રોજ આ અંગે વિચારતા, પણ મહમ્મદને કહેવું શી રીતે
‘મહમ્મદ! ભાઈ તારા કહેવાથી આ પળથી જ
મારા ઘરનો ત્યાગ કરું છું, અને ભાઈ!તારી વાત સાચી પણ આજની સવારકંઈઓર લાગી હતી.
છે, કોઈપણ વસ્તુનો મોહ જ શા માટે રાખવો ? ભાઈ! નથુશાએ મોહમ્મદને પ્રેમથી પૂછ્યું, 'કેમ છો,
સાંભળ. આજથી આ ઘર સાથે આ ગામનો પણ હું મહમ્મદ?'
ત્યાગ કરું છું ! હવે હું અહીંથી દૂર જઈશ, અજાણી મહમ્મદે હાથ જોડ્યા અને કહ્યું, “સારું છે,
ભૂમિમાં રહીશ, આમરણ-ઉપવાસ કરીશ ને શેઠિયા. તમારી દયાજોઈએ.’
જીવમાત્રનું ભલું થાય તેવી પ્રાર્થના કરીશ. ભાઈ! તેં
આજે ઘણું સારું કર્યું?' શેઠે કહ્યું, ‘મહમ્મદ!આ બંદૂકતું ન રાખે તો ન
અને નથશા ચાલી નીકળ્યા ઘાનેરાની દિશા ચાલે?'
ભણી - બનાસકાંઠાજિલ્લાનું એ ગામ. ચાલે શેઠ, પણ હું કોઈ દિવસ તેનો ઉપયોગ કરતો નથી.'
વડગામડાના પ્રત્યેક માનવીનાં નેત્ર સજળ
થઈ ગયાં. સૌએ વીનવ્યા કે “આ તો ઘડીભરની ‘એ સાચું.” શેઠે કહ્યું, ‘પણ કોઈક વાર કોઇ
- મજાની વાત હતી, પાછા વળો.' પણ નથુશાએ કહ્યું ચઢી આવે ને મન તારું કાઢ્યું ન રહે અને બંદૂકનો
: ‘માનવીની જબાન એક હોય. આ દેશની ઉપયોગ કરી નાખે તો? તો તો દુર્ઘટના સર્જાય.
SEC. ઘરતીના સંસ્કાર જુદા છે. પ્રતિજ્ઞા પાળવા માટે ને?'
gી . મસ્તક મૂકનારાવિરલા આ ઘરતીએ આપ્યા આ બંનેની વાતો સાંભળતાં ત્યાં
( છે !' ને એમને ઉમેર્યું કે હું મારી પ્રતિજ્ઞામાં થોડા માણસો ભેગા થઈ ગયા. નથુશાના
- એક ડગલું આગળ વધું છું. હું જીવશ ત્યાં સુધી શબ્દોમાં નરી સંભાવના હતી. એ મહમ્મદને *
મૌન પાળીશ.” સ્પર્શી ગઈ. થોડી વાર વિચાર કરીને એણે જે કાંઈકહ્યું તે.
નથુશા ચાલી નીકળ્યાં, એ ચાલતા જ રહ્યા. જે સાંભળી સૌચમકીગયા.
O
મજાકની વાત છે
:
ના સાથે
S:
E
| SR No. | 537274 |
| Book Title | Jain Shasan 2008 2009 Book 21 Ank 01 to 48 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Premchand Meghji Gudhka, Hemendrakumar Mansukhlal Shah, Sureshchandra Kirchand Sheth, Panachand Pada |
| Publisher | Mahavir Shasan Prkashan Mandir |
| Publication Year | 2008 |
| Total Pages | 228 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Jain Shasan, & India |
| File Size | 11 MB |