Page Text
________________
- 000000000000
5
જ્ઞાન ગુણ ગંગા
શ્રી જૈનશાસન (અઠવાડીક) વર્ષ : ૧પ અંક: ૩૯ તા. પ-૮- ૨૦૦૩ સમુદ્ર
ભાષી હોય, ચંચળ સ્વભાવવાળો હોય, સાહસિક હોય, પર (૮) અનન્ત - અનન્ત શાન સ્વરૂપ હોવાથી | પરને ઠગનારો હોય તો તે સ્ત્રી થાય છે. ભગવાન અનન્ત છે.
જે ઘોડા, બળદ, ભેસ આદિને નિલંછન કરે છે, જે (૯) અપ્રમેય - સામાન્યજનથી ન ઓળખી શકાય (પુરૂષ ચિહનને કાપી નાખે છે) તે ઉત્કટ મોહવાળો છે તે તેવી સ્વરૂપવાળા.
જીવનપુંસકપણાને પામે છે. શુભાશુભ કર્મબંધના કારણો
- જે પૃથ્વીકાય વગેરેના વધમાં રક્ત છે, જે જડ
પરલોકને પણ માનતો નથી, અતિ સંકલિતુચ્છકાર્યવાળો (પૂ. શ્રીનેમિચંદ્રસૂ. કૃત મહાવીરચરિયમાંથી શ્લોક
છે તે પુરૂષ ભવાંતરમાં અલ્પ આયુષ્યવાળો થાય છે. થી ૩ થી ૪૦૬)
જે શીલવાન છે, વ્રતધારી છે, ક્ષમાવાન છે, જે આ ચાર ગતિરૂપ સંસારમાં વિચિત્રકથી જીવ ભમે
અનુકંપાવાળો છે, જે મધુર બોલનારા છે, જે જીવહિંસાથી એક છે અને પોતપોતાના કર્મોથી વિવિધ ભિન્ન ભિન્ન પ્રકારની
નિવૃત્ત છે તેઓ ભવાંતરમાં દીઘયુષ્યવાળા થાય છે. 5 અવસ્થાઓને જીવ પામે છે.
જે પુરૂષ સાધુઓને શયન- સુવાનું સાધન, આસન, કે જિજીવોને મારનાર હોય, પરધન પડાવી લેતો હોય,
વસ્ત્ર, પાત્ર, ઔષધ-પાણી આદિ આનંદિત થઇ આપે છે 5 પર - પરસ્ત્રીનું સેવન કરે, હિંસા કરનાર, અતિક્રોધી,
તે ભોગી- ભોગની સામગ્રીથી સમૃદ્ધ થાય છે. 5 મહાભ અને મહાપરિગ્રહમાં આસકત હોય, મુનિની
જે માણસ પોતાની પાસે વસ્તુ હોવા છતાં ન આપે, ખિર - નિંદામાં તત્પર હોય, માંસાહારી, તંદુલિયા
આપીને લઈ લે, આપતાં અટકાવે, અમનોશ ખરાબ કે એક મન્સની જેમ રૌદ્ર પરિણામી હોય, ગાઢ મિથ્યાદ્રષ્ટિ હોય
ઉતરેલું આપે, તે ભોગોથી રહિત થાય છે. અર્થાત ભોગની રે : તે બા જીવો મરીને દુઃખમય નરકમાં જાય છે.
સામગ્રીન મળે, મળે તો ભોગવી ન શકે. આર્તધ્યાનવાળો, બીજાને દુઃખ આપનાર, બહુમાયા
જે ગુણરહિત છતાં ગર્વિત થાય છે, જે પોતાની કરનાર, અતિ મોહવાળો, બહુ અજ્ઞાની, આવા જીવો
પ્રશંસા કરે, જે ગુણીજનોની નિંદા કરે છે, જે અભિમાની * તિયપણું પામે છે.
હોય, જે બીજાની વિડંબના કરે તે પુરૂષદુર્ભાગી દૌભાગ્યથી અલ્પકષાયવાળા, દાનમાં ઉધત, ક્ષમા, વિનય,
યુકત થાય છે. નમ્રત, દાક્ષિણ્યમાં તત્પર, સ્વભાવથી સરળ- ભદ્રિક,
જે દેવ-ગુરૂનો ભકત છે, વિનયી, ક્ષમાધરી છે, એવા જીવો મનુષ્યપણું પામે છે.
મૃદુ બોલનાર છે, બધા લોકનું પ્રિય કરનાર છે તે પુરૂષ જે મહાવ્રત ધારી છે, દેશ વિરતિધર છે, સમદ્રષ્ટિ
સૌભાગ્યવાળો થાય છે. એક છે, શી જિનપૂજા- દાનાદિમાં રકત છે, બાલ તપસ્વી છે,
જે શાસ્ત્રો ભણે છે, સાંભળે છે, વિચારે છે, બીજાને . અકાલ નિર્જરી-આવા પરિણામની વિશુદ્ધિથી મનુષ્ય અને
ભણાવે છે, ઉપદેશ આપે છે, જે શ્રત અને ગુરૂ ઉપર ભકિતપંચેકિય તિર્યંચો દેવગતિમાં જાય છે.
બહુમાનવાળો છે તે ભવાંતરમાં બુદ્ધિશાળી થાય છે. જ અશઠ- સરળ છે, વિનયી છે, અલ્પલોભી છે, એ
જેતપસ્વી, જ્ઞાની આદિનું અપમાન કરે છે, ભણનાર 5 ક્ષમાવાન છે, સાચું બોલનાર છે, ચપલતારહિત છે તે સ્ત્રી |
આદિને અંતરાય- વિશ્ન કરે છે તે પુરૂષ મૂરખ-મંદબુદ્ધિનો ક પણ રૂષપણાને પામે છે, તે પુરૂષ પણ પુરૂષપણાને પામે
થાય છે.
(મશઃ) પુરૂષ પણ ખોટું આળ આપવામાં રક્ત છે, અસત્ય
HOTOGO HONOR OF VION OF OE OE OF
| SR No. | 537268 |
| Book Title | Jain Shasan 2002 2003 Book 23 Ank 01 to 48 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Premchand Meghji Gudhka, Hemendrakumar Mansukhlal Shah, Sureshchandra Kirchand Sheth, Panachand Pada |
| Publisher | Mahavir Shasan Prkashan Mandir |
| Publication Year | 2002 |
| Total Pages | 302 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Jain Shasan, & India |
| File Size | 17 MB |