Page Text
________________
O
)
),
ધર્મ તીર્થ
શ્રી જૈનશાસન (અઠવાડીક) વર્ષ : ૧પ + અંક: ૩૯ ૪ તા. પ- - ૨૦૦3 ને તેમનાં મસ્તક ઉપર તે સ્વેગ, નરક અને માનવત્રણે લોકનાં પણ સૌને પોત પોતાની ભાષામાં સમજાઈ જા! પ્રભુને
નાથ છે તે બતાવવા માટે અત્યંત સોહામણા ત્રાણ છત્રો | સાધનામાંથી મળેલી વિશિષ્ટ શકિતઓને 'અતિશય'
ગુમવા લાગ્યાં. તીર્થકરનાં દેહમાંથી અત્યંત તેજ પ્રસરી રહ્યું કહેવાય. અતિશય એટલે વિશિષ્ટ શક્તિઓ-બ્ધિઓ. જી હા દેવોને થયું આપણે તો ઠીક આ માનવનીતો આંખો | તીર્થકરની વાણી વિશિષ્ટ-તે વચનનો અતિશય. તેમનું જ્ઞાન પર જ અંજાઈ જશે. તેમને તો કશું દેખાશે જ નહીં. | વિશિષ્ટ (સ્વ-પર ઉપકારી) તે જ્ઞાનનો અતિશય. તેમનું પુણ્ય રિ શ્રી મહાવીર સ્વામીનાં મસ્તકની પાછળ દેવોએ એક એવા એવું જ કે સૌ માનવો - દેવો બધાને તેમની પૂજા કરવાનું
એક ભમંડળની રચના કરી કે તીર્થકરનું થોડું તેજ તે પાછું વાળી | સહજ મન થાય તે પૂજાનો અતિશય. વિઘ્નો દુર થઇ જાય કર લેજેથી સૌને શ્રી મહાવીર સ્વામીનાં પવિત્ર મુખકમળનાં | તેની પણ વિશિષ્ટ શક્તિને અપાય (વિપ્નો-સંકટો અપગમ કિ સાસ દર્શન થઈ શકે. ત્યારબાદ દેવોને થયું કે ચાલો આ| (વિદાય થઇ જાય) તે અપાયાપરમ અતિશય. આ ચારે ય
માનવ જાતને અને પશુજાતને જાહેરાતને કરીને, ઢોલ પીટી | અતિશયો પરોપકારને કરનાર હોય છે. પર પીટીને જણાવીએ કે અહીંયા આવો અને | હવે તીર્થકરે પરોપકાર માટે, તમારા અને મારા હિત ને શ્રી મહાવીરસ્વામીનાં દર્શન કરીને તેમની અમૃતમય વાણીનું માટે, વાણી વહેવડાવવાની શરૂઆત કરી. તેજ ગાળામાં
રે અમીપાન કરો. ચારે દિશામાં દેવોએ દુંદુભી (દેવલોકનાં નજીકના ગામમાં જ રહેલા, પાંચસો શિષ્યોનાં એક ગુરુ પર ઢોલ,વાંજીત્રોને દુંદુભી કહેવાય) વગાડી અને લોકોનો | તેવા ઇન્દ્રભૂતિજી બ્રાહ્મણકે જેમને પોતાનાં જ્ઞાન પર ગર્વ જિ. મહેરામણ ઉભરાવા માંડયો. શ્રી મહાવીર સ્વામીની હતો. તેમનું માનવું હતું કે મારા જેટલું અને મારા જેવું પર અમૃતમય વાણી માલકોશ રાગમાં પ્રસરતાની સાથેજ | ધર્મશાસ્ત્ર જાણનાર જગતમાં બીજો હોઇ જ ન શકે. જ્યાં ટિ દેવતાઓએ તેમાં વાંસળી, વીણા, મૃદંગ, શહનાઇ વિગેરેના | શ્રી મહાવીર સ્વામી પધાર્યા હતાં તે ગામમાં જ બીજે ઠેકાણે .
દેવતાઇ સંગીતના સૂરોને તે દિવ્ય વાણીમાં ભેળવવા માંડ્યા. | તે ઇન્દ્રભૂતિ કોઈ યજ્ઞ કરાવતાં હતાં. જતાં આવતાં
વિચારો કેવું અદ્ભુત વાતવરણ થઈ ગયું હશે ! માણસો તો | માણસોની વાત-ચીત પરથી જાણ્યું કે પોતાને “સર્વજ્ઞ' પર ઠીક પરંતુ જુદાજુદા પ્રકારનાં સંશી (મનવાળા) પશુઓ-] કહેવડાવનાર શ્રી મહાવીર' નામનાં કોઈ વ્યક્તિ રે પંખીઓ પણ ખેંચાઈ ખેંચાઈને આવવા લાગ્યાં અને | સમવસરણમાં બેસીને ધર્મનો ઉપદેશ નજીકમાં જ આપી ને ચમત્કાર તો એવો સર્જાયો કે આ સમવસરણનાં રહ્યાં છે. આ સર્વજ્ઞ' સાંભળીને તેમનાથી રહેવાયું નહીં. રે વાતાવરણની અસરમાં એવાં લીન થઇ ગયા કે વાઘબકરી | મારાથી વધુ જાણકાર-ધર્મ સમજનાર જગતમાં હોઈ જન
જ બેઠા હોય તે કે જાણે આજીવન મિત્રો! સૌ ડાહ્યા થઇ | શકે! તે રહી ન શક્યા અને ઉપડ્યા તીર્થકર સાથે વ દ કરવા. 2 ગ. આવો હતો શ્રીમહાવીરસ્વામીનો પ્રભાવ અને તેમની | પરંતુ તીર્થકરને જોતાં વેતજ, ત્રણ ગઢનાં પગથીયાંઓ
વ ણીનો ચમત્કાર! આજે આપણી પાલમેન્ટમાં પેલી | ચઢતાં ચઢતાંતો, તીર્થરનાં પ્રેમમર્યાઅમૃત વચનો સાંભળતા સગવડ છે ને કે તમે બોલતા હોય એગ્રજીમાં, પણ મને સાંભળતા જ ગર્વ ઓગળી ગયો. પરંતુ તેમને પણ ગુજરાતી જ આવડતું હોય અને મારે ગુજરાતીમાં સાંભળવું ધર્મશાસ્ત્રોનાં અમુક પદોમાં શંકા હતી. મેળ બેસતો ન હતો.
હોય તો મને ગુજરાતીમાં સંભળાય. આવી જ એકનૈસર્ગિક શ્રીમહાવીરસ્વામીએ સામેથી પૂછયું - હે ઇન્દ્રભૂMિ ગૌતમ! રે રીના ત્યાં પણ છે! પશુ પશુની ભાષામાં સમજે. દેવો તમને આવી આવી શંકાઓ છે ને? પરંતુ તમો નો અર્થ રે દેવની ભાષામાં સમજે, માણસ માણસની ભાષામાં કરવામાં થોડો ભૂલ કરી છે. આમ કહીને તેમણે સમાધાન
સમજે. પ્રભુ બોલે તે વખતની લોકભાષા-અર્ધમાગધી! | પણ બતાવ્યા. તેમની સઘળીએ શંકાઓનું તીર્થંકર પાસેથી
FOX7Ox
DEO,
| SR No. | 537268 |
| Book Title | Jain Shasan 2002 2003 Book 23 Ank 01 to 48 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Premchand Meghji Gudhka, Hemendrakumar Mansukhlal Shah, Sureshchandra Kirchand Sheth, Panachand Pada |
| Publisher | Mahavir Shasan Prkashan Mandir |
| Publication Year | 2002 |
| Total Pages | 302 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Jain Shasan, & India |
| File Size | 17 MB |