Jain Shasan 2001 2002 Book 14 Ank 01 to 18

SR No.: 537265
Original Sutra Author: N/A
Author: Premchand Meghji Gudhka, Hemendrakumar Mansukhlal Shah, Sureshchandra Kirchand Sheth, Panachand Pada
Publisher: Mahavir Shasan Prkashan Mandir
Publication Year: 2001
Total Pages: 372
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Jain Shasan, & India
File Size: 21 MB

Page 199

છે આ આ આ આ આ આ આ આ આ આ આ આ એક જ
આ
, , w જે કહું કહું કોંકકકકકોંકકક બેંક કે બેંકોં ક બેંક જોક કકકક કર 56666666666666666666666666666667676ë૦૦૦Ö திை લશ પ્રમાણિકતાનો કેવો પ્રેમ શ્રી જૈન શાસન (માનવતા કથા) વિશેષાંક વર્ષ ૧૪ અંક ૧૫ ૧૬ ૧૭/૧૮ * તા. ૧૮-૧૨-૨૦૦૧
{ પ્રમાણિકતાનો કેવો પ્રેમ ?
-
SU W Wede
PARA PERSESESPELARE SE SE SE SE SE SE PREPARALELADELSBOLA.
Gિaa%a8a8a8I
–પૂ. આચાર્યદેવ શ્રીપૂર્ણાયન્દ્ર સૂરીશ્વરજી મહારાજ એક યુગ એવો હતો કે, જ્યારે મોઢામાંથી વચન | - અખાડા સમી રાજ્ય - પદ્ધતિ ત્યારે અમલમાં નહતી. નીકળતું, એ વર્ષો પછી પાગ પ્રમાણભૂત ગણાતું. ધીમે ધીમે | અભણ પણ સહેલાઇથી સમજી શકે, એવી રાજ્ય - પદ્ધતિ વચનની પ્રમાણશિલતા ઓસરતી ચાલી, ત્યારે લખાણ ત્યારે વ્યાપક હતી. આકરા કરવેરા ત્યારે પ્રજા પર છંકાતા કરવાની પદ્ધતિ શરૂ થઇ. શરૂઆતમાં તો પેનશીલ દ્વારા થતું | નહોતા. ‘આપ-લે'માં રોકડ નાણાં આપવાનું ચલણ પણ લખાણ માન્ય ગણાતું. પણ પેનશીલના અક્ષરો ઝાંખા થતા, | ત્યારે નહોતું. ખેડૂતો માટે એવી પદ્ધતિ એ તેલમાં હતી કે, એની પ્રામાણિકતા સામે વાંધા - વચકા કાઢનારો વર્ગ ઊભો પાકતા અનાજનો અંદાજ નક્કી કરીને એનો ચોથો ભાગ
થયો અને શાહીથી લખવાનું શરૂ થયું. શાહીના અક્ષરો || ખેડૂતો રાજ્યને રાજીખુશીથી આપતા. પાકે લા અનાજનો a3ી પાણીમાં ભૂંસાઇ જાય, એવી શક્યતા આગળ કરીને પછી | અંદાજકાઢવા એક હવાલદાર ખેતરે ખેત ઘૂમી વળતો, ૩
બોલપેનની બોલબાલા વધી પડી. આટલે સુધી જ | પાકના અંદાજ મુજબ આપવાના રાજ્યભ ગની નોધણી
નીતિ-નેકી પતન પામીને અટકી ગઇ નહિ! પરંતુ બોલપેન કરીને એ હવાલદાર જતો રહેતો. આ પછી એક કારભારી aBદ્વારા થતું લખાણ પણ સહી - સિક્કા દ્વારા માન્ય ગણાવા | આવીને એ રાજ્યભાગને ઉઘરાવી જવાનું કર્તવ્ય અદા કરતો.
લાગ્યું. આજની આ હાલત છે. કાલ કેવી ઉગશે, એ તો | આ રીતે ખૂબ જ સહેલાઇથી રાજ્યને ખેડૂતો પાસેથી કોણ જાણે ? કાલે કદાચ આવાં લખાણોને તાલપત્રમાં | રાજ્યભાગ મળી જતો. આ જ રીતે બીજા બીજા વેપારીઓ કોતરીને નીચે સહી કરવાનો પ્રસંગ ઉભો ન થાય, એમ | પણ પોત-પોતાનો ‘રાજ્યભાગ’ રાજી-ખુશીથી ભરી દેતા. 6 ન કહી શકાય.
એકવાર એક હવાલદાર આ રીતે પાકેલા અનાજનો લખાણ અને સહી - સિકકાનું આજે જ્યારે આ રીતે | અંદાજ કાઢવા ચાંગામાં આવ્યો. ફરતો ફરતો એ અભેરાજ અવમૂલ્યન થતું જ રહ્યું છે, ત્યારે હજી થોડાક જ વર્ષો પૂર્વે | પટેલના ખેતરે આવી ઉભો. પટેલના ખેતરમાં બાજરો બહુ
નેલી એક ઘટનાનું અવલોકન કરતા એવો વિચાર આવી સારા પ્રમાણમાં પાક્યો હતો, એથી એમના ભાગે ૩૪માગ જિલ્થ કેવો સંભવિત છે કે, સાચાં લખાણનેય ખોટામાં ફેરવી | બાજરો ‘રાજભાગરૂપે રાજ્યને આપવાનો થતો હતો.
ખવાની બદદાનત આજે જ્યાં ફાલી ફૂલી રહી છે એ જ | પણ હવાલદારથી લખવામાં ભૂલ થઇ અને એણે ૩જીના 28 આર્ટભૂમિમાં લખાણમાં રહી ગયેલી ભૂલને સુધારી | | બદલે ૩૦ મણ બાજરો ચોપડે નોંધ્યો. આ રીતે બધા લવાની આવી સત્ય - વૃત્તિ શું સાથે જ જન્મી હશે ખરી ? | ખેડૂતોને જે રાજ્યભાગ ભરવાનો આવતો ? તો, એથી
Wo I આજે જે બનાસકાંઠા તરીકે ઓળખાય છે, એ | નોંધણી કરીને હવાલદાર વિદાય થઇ ગયો. આ પછી પાશમાં જ સૈકા પૂર્વે બની ગયેલી આ ઘટના છે. પાલનપુર | ‘રાજ્યભાગથી ઉઘરાણી કરવાની જવાબદારી ારભારીની d)
આસપાસનો પ્રદેશ એ જમાનામાં ધાણધાર તરીકે હોવાથી એ એક દહાડો ઉઘરાણી માટે નીકળ્યો Sછે આળખાતો હતો. ત્યારે ચાંગા નામના એક ગામડામાં | કારભારીને બધા ખેડૂતો અંતરથી આવકાર રહ્યા અને
પાલનપુર નવાણીના ભાઇ ઉસ્માનખાનું રાજ્ય તપતું હતું. પોતપોતાના ભાગે આવતું અનાજ સૌએને પ્રેમ આપતા આ ગામમાં અભેરાજ પટેલની જબરી નામના - કામના { રહ્યા. કારભારી પટેલના ખેતરે આવી ઉભો. અમે જપટેલે હતા. સત્યવયની તરીકેની એમની છાપ હતી અને કારભારીને આવકારતા કહ્યું પધારો, કાર ારીજી !
મહારની એમની સચ્ચાઇ માટે બેમત્ત નહતા. પટેલના | દિવસોથી તમારી રાહ જ જોતો હતો. માં સુધી એવા વ્યક્તિત્વને સૌ કોઇ બે મોઢે વખાણતા.
રાજ્યભાગ’ ચૂકતે થાય નહિ, ત્યાં ઋણમુકત થયાનો આનંદ | | આજના જેવી અટપટી અને ચોરી ચુગલીના અડા | કયાંથી માણી શકાય ? એથી તમારી જ રાહ જોડો હતો,
2020
19 01992
Elwelve
પિછી
]
ga ( 6 Sિ 999999999919
Ø29
કઈક કરી
રરરર