Page Text
________________
શું દૂધ લોહી છે?
શ્રી જૈન શાસન (અઠવાડિક) • વર્ષ ૧૩૦ અંક ૧૧ - તા. ૭-૧૧-૨bo
શું દૂધ લોહી છે ?
-પૂ. પં. શ્રી ચંદ્રશેખર વિજયજી મ.
શું દુધ એ લોહી છે?
ન દેવાય. એ પૌષ્ટિક પદાર્થ હોવાથી માણસો વાપરી જય. મેનકા ગાંધી જોરશોરથી એવો પ્રચાર કરે છે કે,
વર્તમાનકાળની ગાયો એક ટંકે માંડ બે-ત્રણ કીટર દૂધ લોહ છે. માટે તે પીવાય નહિ'..
દૂધ દે છે. બચ્ચાંને પહેલેથી પીવડાવાતું નથી. પહેલું આ વાત તદ્દન વાહિયાત છે. ખૂબ ગેરસમજભરી
ભરવાડ શકય તેટલું વધુ દૂધ દોહી લે છે. પછી વન લી કરથી છે. કદાચ કોઈ કાવતરાવાળી હોય.
પણ ઓછું દૂધ બચ્ચાને મળે છે. બચ્યું ભૂખ્યું રહી જાય છે.. * દૂધ માત્ર ન લેતાં આપણે દૂધ એટલે તેની સાથે
આ તો બહુ મોટી ક્રૂરતા કહેવાય. જોડાતું દઈ અને ઘી પણ લઈશું,
પરંતુ દ્રષ્ટાંત લઈને દૂધનો સર્વથા ત્યાગ કરવાની ના, ગોરસ કોઈ પણ હાલતમાં લોહી નથી.
વાતમાં મોટું જોખમ એ છે કે પછી ગાયની ઉપયોગિતા
નહિ રહે. આયુર્વેદની દ્રષ્ટિએ વિચારીએ.
જેમ ખેતીમાં ટ્રેકટર આવવાથી બળદ બિન ઉપયોગી શરીરમાં સાત ધાતુ છે. રસ, લોહી, માંસ, મેદ,
બન્યો, તેથી સીધો કતલખાને ગયો. તેમ ગાયનું દૂધ નહિ હાડકાં, મજ્જા, વીર્ય. દરેક ધાતુને તૈયાર થતાં સાત દિવસ
પીવાથી; બચ્ચાંનો જન્મ નહિ થવા દેવાથી, બિન ઉપયોગી લાગે એ રીતે ૪૩ થી ૪૯ માં દિવસમાં આજે ખાઘેલા
બનેલી ગાય સીધી કતલખાને ચાલી જશે. ખોરાકનું વીર્ય થાય.
જે લોકો ગાયના દૂધને માંસ કહીને દૂધ પીતા નથી પહેલાં સાત દિવસમાં આજે ખાધેલા ખોરાકનો રસ
અને એ પોતાને ઉત્કૃષ્ટ શાકાહારી માને છે તે લોકોને ખબર થાય અને મળ પણ થાય, રસ શરીરમાં રહે મળ સંડાસ
નથી લાગતી કે પછી ગાય કતલખાના ભેગી થઇ જશે. વાટે બહાર ફેંકાય.
અથવા તાજી જન્મેલી વાછરડીઓને મારી નાખવી પશે. ૮મા દિવસથી ૧૪માં દિવસમાં લોહી બને. (આ
ટ્રેકટરો આવતાં બળદ ખેતી માટે બિનઉપયોગી પ્રમાણે આ ગળનું સમજી લેવું.) હવે ગાય આજે ઘાસ ખાય
થયો. આથી લાખો બળદો કતલખાને ચાલી ગયા. શું તો તેનું દૂધ સાંજે જ બની જતું હોય છે. પણ આજે
ગાયનું પણ આવું જ કરવું છે ? મને કહેવા દો કે ચાજનો , ખાધેલા ઘાસના કણમાંથી લોહી ૮માં થી ૧૪માં દિવસમાં
બુદ્ધિજીવી વર્ગ શૈક્ષણિક ડિગ્રી પામતાં પોતાને કેટલો જ બને છે
મહાન સમજી બેઠો છે કે કોઈ પણ વાત અડધી અડધી જો દૂધ પહેલે દિવસે બને, લોહી આઠમા દિવસથી
જાણીને પ્રજામાં ફેંકવા લાગે છે. બનવા લાગે, તો શી રીતે દૂધને લોહી કહી શકાય?
વિદેશી લોકોએ પરંપરાગત પવિત્ર મૂલ્યોને ખતમ બીજી વાત કરું.
કરવા માટે તેને ખૂબ હાંસી ઉડાવી છે. તે વસ્તુઓને ખોટી પૂના કાળમાં આપણી ગાયો બહુધા ૧૦-૨૦ રીતે ચીતરી છે. થોડાક નમૂના આપું. લીટર દૂધ આપતી હતી. (એ કંડોમ્બી કહેવાતી) આ દૂધ
(૧) નિર્જીવ ઈંડાં પણ હોય છે. (સાવ ખોટી વાત સૌથી પહેલાં તેના અધિકારી બચ્ચાને ધવડાવાઈ જતું.
તે જીવદયાવાળાઓથી ખાઈ શકાય. બચ્ચે ધરાઈ ન જાય ત્યાં સુધી પિવડાવાતું.
(૨) દૂધ કરતાં ઈડામાં પ્રોટીન વધારે હોય છે માટે હ૮ પછી ધારો કે ૮-૧૦ લીટર દૂધ ગાયના
રોજ નાસ્તામાં એક ઇંડાનો રસ લેવો જોઈએ. આંચળમાં બાકી રહ્યું છે તો તેનું શું કરવું? જો તે દૂધ આંચળમાં વધુ સમય રહે તો ઝેર બની જાય એટલે તેને
| (૩) વરખમાં હિંસા છે. દોહી લેવું જ પડે. આ દોહવાયેલું દૂધ કાંઈ દરિયામાં ફેંકી (૪) માછલી દરિયાઈ ફળ છે. તેને સહુ ખાઈ શકે.
૨૫૩.
| SR No. | 537263 |
| Book Title | Jain Shasan 2000 2001 Book 13 Ank 01 to 25 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Premchand Meghji Gudhka, Hemendrakumar Mansukhlal Shah, Sureshchandra Kirchand Sheth, Panachand Pada |
| Publisher | Mahavir Shasan Prkashan Mandir |
| Publication Year | 2000 |
| Total Pages | 298 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Jain Shasan, & India |
| File Size | 18 MB |