Page Text
________________
-
-
- -
- - -
- - -
- -
-
-
--------------- ----------------- -------------------------------------------- ૩૯૮
શ્રી જૈન શાસન (અઠવાડિક) ૧ વર્ષ ૧૨ ૦ અંક ૪૩/૪૪૦ તા. ૧૮-૭-૨000 અફસોસ! પણ જયવન્તા જિનશાસનને સાત-સાત બની ગયા હતા. જીવન્ત હતા; માત્ર બા- રતન, ત્રિભુવનના | | શાદીઓ સુધી સુરંથીય સવાયા તેજ ઝળાહળ કરનારા તેનું કાકાજી અને ત્રિભુવનપાળ તે બાળકનો સંસાર હવે રતનબા Aભુવનપાળના જીવનનો હજી સૂર્યોદય થાય ન થાય; ત્યાં જ| પૂરતો સીમિત બન્યો. ન ઢાંકી મારવા વિપ્નોની કઈ વાદળીઓ ઉભરાઈ આવી. | ' વીતરાગીના રાગને રગ-રગમાં માતા અને ગુંજતો |
વડોદરા રાજ્યમાં ત્યારે પ્લેગની ‘મરામારિ' ભગડી ઉઠી| રાખનારા તે રતન-બા જ હવે બાળ-ત્રિભુવનપાળના રખવૈયા | તી. જે મહામારિ' પિતાશ્રી છોટાલાલભાઈની કાયાનેય ભડકો | બચ્યા તા. આધાર અને ઓવાર પણ એ જ. બા-રતને | નીને ભરખી ગઈ. આવાજ કશાક અમંગળના પૂર્વ એન્વાણ | જિનશાસનના આ ભાગ્ય સુકાનીનું જીવની જેમ જતન કર્યું. } દરાથી દહેવાણ આવી પહોંચ્યા અને માતા સમરથ બહેને ! . અરિહન્તની આજ્ઞા બાળકના આત્મા સાથે પિતાના નવજાત-વ્હાલસોયાને ચાદરના ચંદરવે વીંટ્યો. એક | આત્મસાત્ કરી. ડાગરના સથવારે તેને સાથે લીધો. પતિની પરિચર્યા માટેનું I શાસનની દાઝ તેના માનસમાં-નસ-નસમાં પેટાવી. ધાજ તેઓ શ્વસુરગૃહે - પાદરા ધસી આવ્યા.
સંયમનો અનુરાગ તેને ત્રણેય સ યાએ સંભળાવતી | હા! દહેવાણથી પાદરા સુધીની તે વનયાત્રા - રહી તે રતન-બા. તે ત્રિભુવનપાળ. | 'દયાત્રામાં ત્યારે બાળ-ત્રિભુવનના મામાનો જ માત્ર સથવાર બહુ ઝૂઝ સમયની અન્દરજ ત્રિભુવન પાળ પૂરાય પાદરા
તા. એ વાતની નોંધ લેવી રહી; કે તે યુગ યાગ્નિક વાહનોની | પન્થકમાં છવાઈ ગયો. પોતાની કૃતિ-પ્રકૃતિ અને પ્રવૃત્તિ દ્વારા | દેરાટીથી હજી અપરિચીત જ હતો.
તમામ ક્ષેત્રોમાં તેણે આસન જમાવ્યું. હજ્જારો અનાથ જીવનોને સનાથ બનાવનારો અને | - “સબૂડા” ના પ્યારઝૂલા નામે તે અઢારે અઢાર આલમોમાં ના કડો સંયમીઓની શકિતશાળી નાથ બનનારો પણ આ ત્રિભુવન | અભિન્દાતો રહ્યો. શાળાના શિક્ષકો પણ તેને સન્માનતા.
પળ આમ, અત્યારે તો સ્વયમ્ અનાથ બની ગયો. પિતાજીનું ગામના વડીલો પણ તેની પર વિશેષ વાત્સલ્યની વૃષ્ટિ | સતે મુખ દર્શન પણ ન પામી શકયો.
વરસાવતા, કારણ કે તેની બુદ્ધિ પ્રતિભા પ્રૌઢ હતી. તેની છણાવટ તેને માતાના જ શિરચ્છત્રનું સાનિધ્ય મળ્યું. માતા | વિવેકપૂર્ણ હતી. તેનું જીવન પણ વિચાર અને વિનયથી ભર્યું | રથ બહેને પોતાના લાડકવાયાને ન માત્ર જન્મ આપ્યો; ભર્યું હતું. ભલે તે બાળ રહૃાો. પવનના લાખેણા પાઠો પણ તે માતા શીખવી જાણી. તે માતા - બુદ્ધિ અને વિદ્યાના વરદાન તેને જ મજાત સાંપડ્યાં મત્ર મમતાની જ નહિ, મહત્તાની પણ મૂર્તિ હતી.
હોવાથી વ્યાવહારિક અને ધાર્મિક; બન્નેય અભ્યાસોમાં તે | હા પાપ! પણ દુર્ભાગ્યનું દુચક્ર આ ત્રિભુવનના સિંહફાળ ભરી શક્યો. જેમ જેમ તેની ઉમર અને તેનું અધ્યયન | પરિસરમાં સતત ઘૂમતું જ રહ; જીવનનાં સૂર્યોદયથી પ્રારંભીને વધતું ચાલ્યું; તેમ તેમ તેને સાંપડેલા નૈસ િક વરદાનો પણ | મસ્ત સુધી; મહાસૌભાગ્યની સાથોસાથ... બસ! જેના | વિકસતા ચાલ્યાં. ફળી ઉઠેલા વટવૃક્ષની જેમ ?
રેણામે આ શિશુ હજી સાત વર્ષનોય માંડ થયો હશે; ત્યાંજ તેણે વ્યાવહારિક અભ્યાસ સાત ધોરણોનો કર્યો. તેમ જનેતા દિવ્યધામ દોડી ગઈ.
અલબત્ત! તે દરમ્યાન હંમેશાં તે અગ્રીમ હરોળમાં જ શોભતો ઉગતાં જ તેણે પિતાનું શિરચ્છત્ર ગુમાવ્યું. રહો. તેની મતિશકિત જોઇને શાળાના પ્રા યાપકો ખૂબ જ - ઉછરતા જ તેણે માતાની હૂંફ ગુમાવી
પ્રસન્ન-પ્રફુલ્લ બન્યા તા. એથી જ શાળાના શિક્ષકોનો એવો વિત્રાસનું વાતાવરણ ત્રિભુવનપાળની ચોફેર કિલ્લેબંધી | મનસૂબો રહ્યો તો; કે ત્રિભુવનપાળને યાર કરી છેક કરવા ઉત્સુક જ હતું ને ? એ જ્યારે મુનિરામ વિજય બન્યો; અનુસ્નાતક કક્ષા સુધી પહોંચાડી દેવો. શાળા- નામ તે રોશન | દિ તો આ પ્રતીતિ સારી દુનિયાને થઈ ગઈ..
કરશે.... || હજી તો બાળ-ત્રિભુવનના કંઠેથી અને દાંતથી ધાવણના | સબૂર !પણ ત્રિભુવનપાળતો શાળાનો નહિ; શાસનનો ધંપૂરા ભૂસાણાય નહિ હોય; ત્યાંજ તેને સંસારની અસ્થિરતા | શણગાર બનવા ચાહતો તો. તેણે સાત ધોરણોના અભ્યાસ બાદ ની અને અસારતાની દ્વાદશાંગી શીખવા મળી જાય; તેવા કારમા| વ્યાવહારીક શિક્ષણને તિલાંજલી આપી દીધી ત્યારે શાળાના સગો તેની આંખ સામેથી ઝપાટાબ% પસાર થવા લાગ્યા. | પ્રિન્સીપાલ સ્વયમ્ ખિન્ન બન્યા. મજબૂર ! પણ ત્રિભુવનની |
I એક જમાનામાં જે કુટુંબ દોઢ-સદી જેટલા પરિવાર, સંયમભાવના બળવત્તર હતી. પપીઓના માળા જેવું જાજરમાન ગણાતું હતું; તે કુટુંબની આજે નવ વર્ષની ઉમર થી જ ઉકાળેલા પાણીનો જ આગ્રહી, | તાકવર્તી અવનતિ થઈ ગઈ. મોટાભાગના કુટુંબીઓ દિવંગત | તે ત્રિભુવન ત્યારબાદ તો નખ-શિખ ધર્માત્મા બની ગયો. কাক++++++++++++++++++ +++ +++ ++++++++ +++++
-
- -
-
-
rrrrrrrrrrrrrrrr rrrrrrrrrrrr
- - - - - -
- - -
1
-
TET-1 TET
| SR No. | 537262 |
| Book Title | Jain Shasan 1999 2000 Book 12 Ank 01 to 48 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Premchand Meghji Gudhka, Hemendrakumar Mansukhlal Shah, Sureshchandra Kirchand Sheth, Panachand Pada |
| Publisher | Mahavir Shasan Prkashan Mandir |
| Publication Year | 1999 |
| Total Pages | 510 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Jain Shasan, & India |
| File Size | 29 MB |