Page Text
________________
જૈન શાસન (અઠવાડિક)
મહાભારતના પ્રસંગો
- શ્રી રાજુભાઈ પંડિત
જયદ્રથ વધ
(પ્રકરણ : ૬૫)
બાણવર્ષાથી માત્ર ધાયલ કરીને આગળ વધ્યો. મને કરેલી જયદુથના વધની પ્રતિજ્ઞાથી ભગ્ન હૃદયવાળા | ક્રોધથી સળગી ઉઠેલી લાલાશ ભરી આંખે ત્રિીકૃષ્ણ વસુદેવે બની ગલા દ્રોણાચાર્ય ચૌદમા દિવસની રાવારે જલ્દીથી સંગ્રામ આખરે દૂર દૂર રહેલા જયદ્રથને શોધી કાઢયો. આ રે કૃષ્ણાજનની મોરચે ચાવીને શકટયૂહ રચી દીધો. અને શકટયૂહ સૂચીપાશમાં | આંખો સંગ્રામ આખામાં માત્ર જયદ્રથને જ શોધી રહી હતી, અને જયદ્રથનઅતિ ગુપ્ત રહે તે રીતે ગોઠવી દીધો.
શ્રીકૃષ્ણને જયદ્રથ દૂરથી દેખાતાં જ અર્જુનને કહો કે પાર્થ! જો જે કૌરવો સૂર્યાસ્ત સુધી જયદ્રથની રક્ષા કરી લે તો ||
દશની મા હી હૈ તો | પેલો રહૃાો જયદ્રથ ! સંગ્રામમાં તેનો શિરોચ્છેદ કરી નાંખ.” અને અગ્નિ પ્રવેશ નકિક હતો અને અર્જુનના ખલાશ થતાં [ પણ દુઃખની વાત હતી કે દૂર દૂર રહેલા જયદુથ સુધી | જ નબળી પડી ગયેલા પાંડવોને આસાનીથી જીતી શકાય તેમ હતા. | પહોંચવા માટે વચ્ચે સંગ્રામના રસ્તામાં અગણિત કોરવીય નરશો આથી રૂદ્રોણે શકટયૂહના અત્યંત દૂર-દૂરના છેડે જયદ્રથને | આયુધો ઊગામીને ઉભા હતા. ગોઠવી ધો હતો. અને તેના પ્રવેશ દ્વારમાં રૌદ્ર રૂપ ધરીને ખુદ
બીજી તરફ જયદ્રથ તરફ જવાની અધીરાદ માં જ અજન પોતે રહ્યા હતા.
| શંખ ફૂંકવાનું ભૂલી જતાં ધર્મપુત્ર યુધિષ્ઠિરને ચિંતા થવા લાગી કે - બીજી તરફ પ્રચંડ પરાક્રમ સાથે પાંડવોએ શત્રુ સૈન્યને | અજનનો શંખનાદ સંભળાતો અટકી ગયો છે, યોકકસ કંઇક ખળભળાવતા આગળ વધવા માંડયુ હતુ. આગળ વધતાં વધતાં | અઘટિત બન્યુ લાગે છે. આથી અર્જાનની ભાળ મેળવવા ધર્મપુત્રે ગુરૂદ્દોણ અને અજન સામ સામે આવી ગયા. બન્ને એકબીજાને | સાત્યકિ ને મોકલ્યો. પણ અહીં શકટયૂહમાં પ્રવેશ કાર આગળ જ પરાસ્ત કી દેવાની ઇચ્છાવાળા હોવા છતાં આવા સમયે પણ બને | દ્રોણાચાર્ય ઉભા હતા. તેમને ખસેડીને અંદર પ્રવેશ સાત્યકિ માટે વચ્ચે દર રૂપ બની ગયેલા સ્નેહે બન્નેમાંથી એકે ય ને શસ્ત્ર | તો અશકય હતું. આથી બળની બદલે કળનો ઉપયોગ કરીને સાત્વક ઉગામવા માટે હાથને અટકાવી દીધા..
ગુરૂદ્રોણને નમસ્કાર કરવા વડે છેતરીને અત્યંત ઉતાવળથી તે ! થી અને ગુરૂદ્રોણને પ્રદક્ષિણા કરીને તે બૃહમાં પ્રવેશ
| ભૂહમાં પ્રવેશી ગયો. કર્યો. યુઠિરાદિને અને બૃહમાં ન પ્રવેશવાની સૂચના કરી આગળ અર્જુન સુધી પહોંચી રહેલા તેને ભુરિશ્રવાએ સામે રાખી હતી. અને પોતે જેમ જેમ વિજય પામતો જશે તેમ તેમ દેવદત્ત | આવીને યુદ્ધ દ્વારા અટકાવવા માંડયો. ત્યારે સાત્ય એ પણ પ્રચંડ નામનો શખ ફૂંકતો રહેશે એવા સંકેત કર્યો હતો.
સામનો કરી ભૂરિશ્રવાને પરાસ્ત કરવા માંડયો. બન્ને વચ્ચે હવે ટયૂહમાં પ્રવેશી ગયેલા અને ગાંડીવ ધનુષના ગગન-|
ભીષણ સંગ્રામ ચાલ્યો. બન્નેના શસ્ત્રો ખૂટી જતાં ને રથમાંથી ભેદી રંક સાથે અગણિત શત્રુઓના પ્રાણો ખેંચી કાઢીને બાણોની |
ની | નીચે ઉતરી ઢાલ-તલવારથી યુદ્ધ કરવા લાગ્યા. પણ મહાબાહુ ! તથા પુત્રધના શોકના સળગી ઉઠેલા અગ્નિની તષા શાંત કરી. | મૂરિશ્રવા આગળ રસાત્યકિ ટકી ના શકયો. ભુરિશ્રવા એ સાત્યકિના અને વારમાર તે દેવદત્ત શંખ ફૂંકતો રહૃાો હતો.
ઢાલ-તલવાર એક જ ઝાટકે ફંગોળી દીધા. આથી નિઃશસ્ત્ર બની
ગયેલા સાત્યકિના માથાના વાળ ખેંચીને તલવારથી તેનું મસ્તક પરના બાણોથી સૈન્યબળ ક્ષીણ - છીણ થતું જોઇને કૌરવેન્દ્ર
છેદી નાંખવા માટે ભૂરિશ્રવાએ તલવાર ઉગાર્મ, કે તરત જ દુર્યોધન થયું અન સાથે યુદ્ધ કરવા લાગ્યો. બન્ને વચ્ચે લાંબા
શ્રીકૃષ્ણની નજર તે તરફ જતા જ અજનને કહ્યું “પાર્થ ! પાથે ! સમય સુધી ઘોર સંગ્રામ ચાલ્યો. પણ દુર્યોધન સામે વધુ લડીને |
તારી દેખતાં જ સાત્યકિ મરી રહૃાો છે જો ભૂરિશ્રવા એ તેના વાળ સમય બીડવા જતાં સૂર્યાસ્ત વધુને વધુ નજીક આવી રહ્યો હોવાથી| ખેંચીને તલવાર તાણી છે. હમણાં જ તેનું મસ્તક છેદાઈ જશે. આખરે ની સાથેના યુદ્ધને આટોપવા અંજાને દુર્યોધનને | પાર્થ! જલ્દી કર શરોત્કરથી ભૂરિશ્રવાના હાથને છેડી નાખ.
| SR No. | 537262 |
| Book Title | Jain Shasan 1999 2000 Book 12 Ank 01 to 48 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Premchand Meghji Gudhka, Hemendrakumar Mansukhlal Shah, Sureshchandra Kirchand Sheth, Panachand Pada |
| Publisher | Mahavir Shasan Prkashan Mandir |
| Publication Year | 1999 |
| Total Pages | 510 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Jain Shasan, & India |
| File Size | 29 MB |