________________
છે.
વર્ષ ૧૧ અંક ૧૫/-૧૬ તા. ૨૪-૧૧-૯૮ :
.: ૪૨૫
૬ અથથી ઇતિ સુધીની વાત કરી કહ્યું, “આ દાબડો એના માલિકને ઝટ પહોંચાડે છે. ૨ છે આ૫ મને રસ્તે બતાવે.
| મુખી, “મુરખ, મને વાત કરી તો ભલે કરી. હવે બીજા કોઈને કરતે નહિ, જ જ લક્ષમી ચાંદલો કરવા આવે ત્યારે મોં ધોવા ન જવાય, તક તારી સામે ચાલીને આવી છે જ છે. તું એને વધાવી લે. તારી ગરીબાઈને વિચાર કર. કળણું દળતી તારી માને ?
જ વિચાર કર.
આ દાગીના આપણે ભાગે વહેચી લઈએ. માટે ઢાબડે મને આપી દે.
કામ, “મુખી તમે વાડ થઈને ચીભડાં ગળો છો? મોટા થઈને બેટા ધંધા જ ૨ કરો છો? જેનો આગેવાન આંધળે એનું કટક કુવામાં તમે ગામનું શું ભલું કરવાના જ હતા? સાંભળો, હરામનું અન્ન ખાવામાં આવે તે એ ખોટા વિચારો પેદા કરે છે. એ કે ખોટા વિચારોથી પતન થાય છે. કુટુંબની ખાનાખરાબી થાય છે. આ દાબડ હવે જ તમને નહિ આપું. એના માલિકને શોધી હાથોહાથ આપીશ.” *
એ મુખી જેવા મોટા માણસને આવો સણસણતો જવાબ આપી ગામના ચોરે છે ર આવીને બે.
અ આ બનાવની જાણ વાયુવેગે સારા ગામમાં થઈ ગઈ.
બાર થતાં બે ઘોડેસ્વારો કાસમને શોધતાં ચોરે આવ્યા. એમણે રાણીબા ને ૨ છે દાબડો ખેવાયાની વાત કટબદ્ધ રજુ કરી, કાસમને સંતોષ થયે. એ એમની સાથે જ ૨ દરબાર ગઢમાં આવ્યું. ૨. વાત. જાણે આમ બની હતી. આ ગામના દરબારના પત્નીનું નામ રાણબા ૨ 0 હતું. તેઓ પિતાના પિયર દાગીના ઘડાવા ગયા હતા. ત્યાંથી દાગીના લઈ પાછાર જ આવાતા હતા. રસ્તામાં નક્કી તલાવડી આવી. તથા તેઓ ટીમણુ કરવા બેઠા. એવામાં જ છે બળદો ભડયા. સાથીએ સૌને જલદી જલદી સગરામમાં બેસી જવા કહ્યું. રાણીબા અને
તેમના માણસો ઝટપટ સગરામમાં બેસી ગયા. ટીમણ કરતી વેળા બહાર કાઢેલો દાગી- ૨ છે નાને દાબડો ત્યાં જ પડો રહ્યો. જ રાણબાને ઘરે આવ્યા પછી ખબર પડી. એમણે તુરત બે ઘોડેસ્વારોને નકકી ૬ તલાવડીએ તપાસ કરવા મોકલ્યા. ત્યાં કાબ મળ્યો નહીં. તેઓ ગામમાં આવ્યા. જ આ ગામલોકોએ કાસમને દાબડ મળ્યાની વાત કરી. ઘોડેસ્વારો કાસમને લઈ અહીં આવ્યાં. ૨
કામે તાબડે રાણીબાના હાથમાં આપ્યા. રાણીબાએ એ ઢાબડ ખેલી કાસકે મની સામે ધરતાં કહ્યું, “કાસમ, આ ઢાગીનામાંથી તને ગમે તે એક દાગીના લઈ લે. ૨ એ તારી પ્રામાણિકતાનું ઈનામ.”
