________________
વર્ષ ૮ અંક ૨૬ તા. ૨૭-૨-૯૬:
કથાનક
ઘરનાં સર્વેમાં બહાર ગયા વૈદ્ય બારણું
બંધ કર્યા દદી પાસે આવી પ્રેમથી પીઠ આ નજીકના ભૂતકાળની એક સત્ય પંપાળતા બોલ્યા, હે દિકરા! તારી નાડી ઘટના છે. એક નાનું કુટુંબ હતું. મા-બાપ જોતાં મને તારા શરીરમાં કેઇ રેગ દેખાતો કમાવવાને માટે અશકત હતા. માટે છોકરો નથી. છતાં અશકિત ઘણી છે. માટે સાચે મહેનત-મજૂરી કરી કમાતે સૌનું ગુજરાન સાચું કહે શી હકીકત છે? , ચલાવત કે કદિ મહેનત કરે ને સારુ વળતર મળે અને કેકદિ એ ઉગે કે પેલાએ પણ કહી દીધું અને છ દિવખાલી હાથે પાછાં આવવું પડે. દિવસના સથી ખાધુ નથી , દિવસે વીતવા લાગ્યા થોડી મહેનત-મજૂ- વૈદ્ય માથે હાથ મુક્ય, માથુ પંપારીના કારણે. સૌનું ગુજરાન મજેથી ચાલતું છતા ત્યા, હે વત્સ, કેમ કઈ કારણ? હતું.
તરત જ પેલો બેલી ઉઠશે, જેટલું છે એક દિવસ કામ ઓછું મળ્યું કમાણી દિવસથી લાવું છું તેટલાથી સૌનું પુરૂં ઓછી થઈ ઓછા પૈસાથી સૌનું ગુજરાન થાય છે. મહેનત-મજૂરી કરૂં છું પણ કેમ પુરું થાય? મનની તૃષ્ણાને મારી વધારે મળતું નથી. કાંઈક વધારે મળે તે વિચારવા લાગ્યા. ચલે આજે બધાને મારે માટે ખાવાનું વધે. માતા-પિતા, ભાઈ ખવડાવીને હું ખાઈશ. આજ ભાવનાથી તે બહેનને ભૂખ્યાં રાખી ખાવું એ મને ભૂખે ર, એક દિવસ, બે દિવસ, ત્રણ પસંદ નથી એથી મેં છ દિવસથી કાંઈ દિવસ, એ દિવસો વિતવા લાગ્યા કમાણી ખાધું નથી.
આ ઘટવા માંડી, છોકરે લાંઘણ કરતા રહ્યા તરત જ છે પિતાના ગજવામાંથી લાંઘણના કારણે એક દિવસ તે માંદ કોથળી કાઢી પથારીમાં મૂકી આશ્વાસન પ .
આપ્યું બેટા ! ચિંતા કરીશ નહિ. મહે- ૨ળના છોકરે પથારીમાં પડયા. નત-મજૂરી કરતો રહેજે જે દિવસે એ મા-બાપ મુંઝાયાં. ભાઈ–બહેન રડવા બેઠાં મળે તે દિવસે મારી પાસેથી લઈ જજે. આડોશી-પાડોશી ભેગા થઈને વૈદ્યને લાવી લાવ્યા.
બહાર નીકળતાં વૈદ્યરાજ બોલ્યા દવા વૈદ્ય ખાવીને દરીને તપાસ્યા. નાહી
આપી છે. સાજો સાર થઈ જશે. ખરેખર, તપાસતાં વઘને લાગ્યું કે શરીરમાં કેઈ' ને
જ મનની તણું ઓછી ન થાય ત્યાં સુધી રોગ નથી. ઘરના સર્વે ને કહ્યું તમે બધા
આવું બનવું મુશ્કેલ છે, બહાર જવા માટે તમારા દિકરા સાથે
અનીલ પી. ઝવેરી જાગી વાત કરવી છે.'
K
