________________
કામરાગને નાચ કરાવ્ય કર્મ તમાચ.
૫. સા. શ્રી સૌમ્ય જાતિશ્રીજી (જયશિશુ) નવસારી
સંસાર ચક્રમાં આ જીવ અનાદિકાળથી કયા ભવમાં બને ? જ્ઞાન હોય, તે ભવમાં. રઝળપાટ કરે છે. નાના બાળકે પૈસા રાન કેવળ મનુષ્યભવમાં, મનુષ્યભવ આપી ચકળ પર બેસી રાજી થાય. સ્થિર સિવાય જન્મ લે તે માલિકની મજુરી જમીન પર રહેતું હતું, છે કરતાં અસ્થિર કરવી. પેટમાં એરવું, છંદગી પૂરી થાય કે ઉપર ગયે. ચક્કર ભમવામાં ગયે છે. ચાલતા થવું, કૂતરા, ઘોડા, સેંટ વગેરેને પૈસા ખરચી બાળજીવ આનંદ માને તે જ્ઞાનરૂપી ચક્ષુ ખેલવાને વખત જ કયાં શેભે પણ સમજુને શોભે? ના. તેમ છે? વાયકાત કયાં ? કેટલીક વસ્તુઓ આ જીવ સંસારું ચક્રના ચકડોળે ચઢયે છે. લાયકાત ઉપર જ આવે. ગધેડાને ગાયન બાળક ચંકડળમાં હસે, આનંદ માને તેમ શીખવાડે પણ એનામાં લાયકાત જ કયાં આ જીવ ચારે બાજુની નારકી, નિયચ, છે કે એને આવડે? તેમ માનવભવ દેવતા મનુષ્યની બેઠકમાં બેસી આનંદ સિવાય બીજા ભવમાં આત્માના ગુણેમાને છે. કૃતુહળવૃત્તિથી બાળ-જીવ આનંદ અવગુણ, સવરૂપ જાણવાની, ગુણે વધાપામે તેમ આ જીવ સંસાર ચક્રમાં ચડયે રવાની, અવગુણેને દૂર કરવાની શકિત છે. તેમાં જ આનંદ માને છે ૧૫-૨૦ જ નથી. દેવતા એટલે શિકારે નીકળેલા આંય જોરમાં ચાલે તે બિચારાને ચક્રી શહેનશાહ, રખડયા જ કરે. માનવભવ આવે છે પણ આ જીવ તે બાળજીવ સિવાયના જે ભવે તે ભામાં જ્ઞાનશકિત કરતાં પણ ચડ્યો. અનંતકાળ સુધી ચક્રમાં એવી નથી, કાંઈક જ્ઞાન શકિત જાગે તે ચડો છતાં ચક્રી આવતી નથી વાંચીને પશ્ચિમની કે ઉંચેની સીટ પર બેઠેલો હોય બેલ એને એ જગ્યાએ ફરે પણ ચકી ન તે પણ ચુંબાઈને બેસી રહેવું પડે, આવે. મનુષ્યને ત્યાં ચકી આવે, કારણ જમીનની પાસે બેઠેલ હોય તેને જ અંક જ આંખે પાટા બાંધેલા હોય તેથી ઉતરવાને વિચાર કામ લાગે. ઘાંચીના બેલને ચક્રી નથી. આવતી. મનુ- નાસ્કી, તિર્યંચ, દેવભવમાં કદી ભવથની આંખ ખુલી હેય ચકી આવે છે. ચક્રથી કંટાળો આવે પણ તે ભવચકડળતેમ સંસાર ચકીની ચક્કી માનવને હોય, માંથી નીચે ઉતરી શકાય નહી. ચકડળ જયાં સુધી જીવ અજ્ઞાનથી અંધ છે. જ્ઞાન માંથી નીચે ઉતરવું હોય તો નીચેની નેત્ર ખુલ્યાં નથી. ત્યાં સુધી સંસાદ ચક. બેઠકમાં બેઠેલે જોઇએ. આત્માના ડળમાં ચક્કી પામતે નથી. ચકી આવવાનું શુ જાણવા, મેળવવા, અવગુણ દૂર કરી
