________________
૬૦૪ :
: જૈન શાસન (અઠવાડિક). આત્મ સમાધિને સાચા અનુભવ કરાવવા કરી જાણે સમાધિ તેઓશ્રીજીના જીવનને સમર્થ છે એ પ્રતિપઢિત વાત યથાર્થ અદ્વિતીય પર્યાય જ ન બની ગઈ હોય, અમલ રૂપે કરી બતાવી. સામાન્ય સંય કે તેઓશ્રીજીના દેહની છાયાની જેમ અભિન કાંટે પણ વાગી જાય તો કેવી પીડા થઈ બની તેઓશ્રીજીને દેહ રૂપે પામી પોતાની નિય છે અને હોય મોટાભાગ કરે છે જાતને પણ કૃતાર્થ ન માનતી હેય તેવી તે શરીરમાં અસહ્ય પીડામાં પણ મનની લાગતી હતી ! " જે પ્રસન્નતા અને સંયમ તેજની આભાથી ૨૦૪૭ ના આષાઢ વદિ ૧૪ ના પુણ્ય વધુને વધુ તેજસ્વી બનતું તેથી વિકસીત દિવસે સંપૂર્ણ આત્મ જાગૃતિ, ભવ પરચકૃથતું મુખ કમલ, શાતા પૂછનારના હયાને ખાણ અને “અરિહંત પરમાત્માના પુણ્ય પણ અહોભાવથી વધુને વધુ નમ્ર બનાવતું નામોચ્ચારણ પૂર્વક, સમાધિને સંદેશ હતું. મોક્ષની તીવ્ર ઈચ્છા અને સંસારની સુણાવતા સુણાવતા અપૂર્વ સમાધિરસમાં વાસ્તવિકતા આત્માને બધું જ કષ્ટ કે દુખ મગ્ન એવા તે પુણ્ય પુરુષે આ પૃથ્વી મજેથી સહન કરવાનું સંપૂર્વ બળ આપે ઉપરથી અલવિદા કરી અને પરલોકના છે. જે જોઈને ખુદ જૈનેતર ડોકટરો પણ પંથે પ્રયાણ કર્યું. જેઓએ તેમની સમાપ્રભાવિત થતા અને તેમના મુખમાંથી પણ ધિને નજરે જોઈ અનુભવી. તેઓ પણ વાભાવિક શબ્દો સરી પડતા કે,” ગજબની કૃતપુય બની ગયા ! જેની અશ્રુભીની યાદી સહન શીલતા છે. ધન્ય છે તેમના ધ ને !” પણ આભાની નિર્મલપ્રજ્ઞાને પમાડી ઉચ તેથી જ ધર્મનું બીજ અન્ય આત્માઓનાં પ્રકાશના પંથે વિચારવા પ્રેરણા કરે છે.
યામાં પડે તેમાં નવાઈ નથી. “ભગ- જેઓશ્રીજીની જીવનગંગાને ઉદ્દગમ વાનના શાસનના મુનિઓ કાંઈ ન બોલે ૧૯૫ર ના ફો. વ. ૪ નો પુરયદિવસે દહે. પણ આજ્ઞા મુજબ જીવે તે સાક્ષાત મૂતિ- વાણ ગામમાં થયે. પાદરાના પુણ્ય ક્ષેત્રમાં મંત ધમ બની શકે છે અનેક ને પોતાને જેઓએ શૈશવકાળની પા...પા... પગલી જીવનથી જ ધર્મ પમાડી શકે છે. તેને માંડી અને ઉગતી બાલ્યવયમાં તે ગામ-પરસાક્ષાત અનુભવે આ કાળમાં આ પુણયપુરુષે ગામના ધર્માત્મા ભવિકોના હૃદયે પિતાના કરા! આ મહાપુરુષ એટલે જ શ્રી બુદ્ધિબળથી જીતી લીધાં ૪ તિરર૪ જિન શાસન શણગાર, અણનમ અણગાર, વતન” ઉક્તિને સૌને સાક્ષાત્કાર કરાભવિજન તારણહાર પૂજયપાદ પરમગુરૂ . જેના સંસ્મરણે આજે પણ આત્માને દેવેશ શ્રીમદ વિજય રામચન્દ્રસૂરીશ્વરજી સુકૃતના સહભાગી બનાવે છે. અને ભર મહારાજ ! જેઓશ્રીજીએ ૭૮-૭૮ વર્ષ યૌવનવયમાં તો જગદગુરુ, અકબર બાદ. સુધી સુનિર્મલ સંયમ જીવનની અનુપમ શાહ પ્રતિબંધ પૂ. આ. શ્રી વિ. હિરસૂરી. આરાધના કરી, શાસનની પ્રકૃષ્ટ પ્રભાવના ધરજી મહારાજાથી વિખ્યાતિને વરેલ શ્રી કરી અને સમાધિની તે અદભૂત સાધન, ગંધારતીર્થમાં ૧૯૬૯ ના પે. સુ. ૧૩ ના
