________________
જૈ ન જ બા લ ગા વાટિકા
સંપાદક : જયવિરાગ and we can 09490000000000000 0 00000000000000000000
જૈન શાસનમાં દર કથા અકે એટલે ૧-૫-૯ અંકે એમ બાલ વિભાગ લેવાનું રાખેલ છે આ બાલ વિભાગ માટે ટુંકમાં નાના લેખે દષ્ટાંતે પ્રસંગે જ્ઞાન સાથે ગમ્મત વિ. લખાણે મોકલવા લેખકને વિનંતિ છે લેખ મેકલવાનું સરનામું
જેન બાલ વાટિકા cio. જૈન શાસન
શ્રુત જ્ઞાન ભવન, ૪૫, દિગ્વિજય પ્લોટ જામનગર પ્યારા બાલુડાએ,
સાથે ટી. વી. અને વિડિયે તમને ચાલો આપણે કાંઇ જ્ઞાન મેળવી શું સૌને એમની વાર્તા કરે છે, કેમ? તેનાથી ને? નાના ભૂલકાઓ, "
તમે ક્યા કયા અવગુણે પ્રાપ્ત કર્યા. શું ? નવું નવું અને ટુંકુ કે વાંચીને ખરેખર, તમારામાં નમ્રતા, નિખાલસતા, તમને સૌને આનંદ થશે ને ? તમે પણ વિનય, વિવેક, ભકિત અમારી આદિ નવું નવું અને ટુંક ટુંક કાંઈક લખાણ છે
બા ગુણએ વાસ કર્યો કે તે સઘળા ગુણે કરીને તમારા સરખા બાલ-બાલીકાઓને
મેરે સદાને માટે દૂર ઘણે દૂર ચાલ્યા ગયા. ના, માટે મોકલશો ને ! અમે પણ તમને ના તે આપણે સૌએ મેળવ્યા છે ને ! તે. ચિકકસ આ વિભાગમાં આવકાર આપીશું. સૌ પ્રથમ આપણે શુરવીરતાની વાત - પહેલાના કાળમાં તે ઘરનાં ઘરડા કરીએ. ડોશીમાં સાંજ પડે “વાર્તા રે વાર્તા સૌને ભેગાં કરી સંભળાવતાં. તે વાર્તામાં શું આ શૂરવીરતા શેમાં ? તે તમને ખબર જ હશે, બરાબર ને!
એક રાજ્ય હતું. તેમાં વયરકુમારને ' અરે ! તે વાર્તામાં તો મેક્ષનું કેન્દ્ર જન્મ થયો. જન્મ પામતાની પહેલા જ બિંદુ હતું અને સુરાતન, વિરતા, ખુમારી, તેમના પિતાશ્રીએ આ સંસારની અસારતા નિખાલસતા, વિનય, વિવેક, ભકિત, સમજીને સંયમ ગ્રહણ કરી લીધું હતું. અસત્યને પડકાર, નીડરતા આદિ અનેક
બાલુડા વયકુમાર ઘેડીયામાં કેલી કરી વાતે તેમાં કરાતી.
રહ્યા હતા. વયરકુમારનું મુખડું જોઈ ત્યારે આજના મોર્ડનયુગમાં તે ઘરડા આશી-પાડોશી સવે હરખાતા હતા. મા-બાપ કેઈને ગમતા નથી. તેઓને તે આંખની કીકી સમાન દિકરાને જોઈ પાંજરાપોળે મુકી આવવાની વાતે આજે મા પણ આનંદીત બની બેઠી હતી. દિકઘરે ઘરે ચાલે છે.
રાને ઝુલાવતાં આડેશી-પાડોશી બેલાવા
2 કાતી.
