Page Text
________________
ચંદ્રહાસ
શ્રી આનંદમેહન” કેરલનો રાજકુમાર અને કૌતલકનરેશ ચંદ્રહાસ ધૃષ્ટબુદ્ધિએ મુનિના કહેવા પ્રમાણે બાળકને મહેલમાં પુરાણમાં ઈશ્વરકૃપાનું એક અજબ સીમાચિહ્ન છે. મોકલી આપ્યો. થોડા દિવસ બાદ ચાંડાલેને બે.લાવી ચંદ્રહાસની કથા ખૂબ જ જાણીતી છે. છતાં આજના એનો વધ કરવાની આજ્ઞા આપી અને એના અંગનું માનસને ખૂબ અજાણી પણ છે. ચંદ્રહાસચરિત્ર પર કઈ ચિહ્ન પાછું લાવવા આજ્ઞા કરી. આ કાર્ય માટે અનેક ભાષામાં નાટકો પણ રચાય છે, કારણુ પરમ સારુ દ્રવ્ય આપ્યું. ચાંડાલો બાળકને ઘોર જંગલમાં વિગણભક્ત ૨ જેન્દ્રોમાં એની ગણના છે. અપાર લઈ ગયા પણ એને જોતાં તેઓને એના પર પ્રેમ સમૃદ્ધિ અને અનોખા રાજવૈભવ હોવા છતાં એનું ઊપજ્યો અને એના વધનો વિચાર માંડી વાળ્યો. સર્વસ્વ શ્રીહરિચરણે સમર્પિત હતું. “તેર હજતેર ધૃષ્ટબુદ્ધિને બતાવવા એની છઠ્ઠી અપશુકનિયાળ આંગળી
ગયા' એ શ્રુતિવાક્યનું એણે આજીવન પાલન કાપી લીધી અને રુધિર વહેતા પગે જંગલમાં છૂટો કર્યું હતું. આવા હરિભક્ત રાજવીને જન્મ કેરલના મૂક્યો. વેદનાથી આડા પડેલા બાળકનો પણ એક વેલા રાજેન્દ્રને ત્યાં મૂળ નક્ષત્રમાં થયો હતો. એના પગને પર પડ્યો અને બાળકની આંગળીનો ઘા રુઝાઈ ગયે. છ આંગળીઓ હતી. મૂળ નક્ષત્રમાં જન્મેલા અને છ સચ્ચિદાનંદ સર્વત્ર વ્યાપક છે, એ પ્રભુએ તણું આંગળીવાળો બ ળક અત્યંત અપશુકનિયાળ ગણાય મારફત સિદ્ધ કરી બતાવ્યું. છે, એટલે જ્યોતિષીઓની સલાહ અનુસાર એને ઘેર ચાંડાલોએ કાપેલી આંગળી ધૃષ્ટબુદ્ધિને આપી જંગલમાં ત્યજી દેવામાં આવ્યો હતે. કેરલ પર દુશ્મનો અને એને બાળક વધનો સંતોષ થયો. ધૃષ્ટબુદ્ધિએ ચઢી આવ્યા. રાજા યુદ્ધમાં ખપી ગયો. રાણી સતી આ રીતે બાળકના દુષ્ય ગ્રહને પિતાને જ ભક્ષક થઈ ઘેર જંગલમાં રસ્તામાં પડેલા આ બાળકને બનાવ્યું. વનમાં પડેલા બાળકનાં અંગે હરણીઓ ગ્રામ્ય સ્ત્રીઓએ ઉછેર્યો. પાંચ વર્ષ ને થતાં ગ્રામ્ય ચાટવા માંડી. મયૂર ચાંચમાં ઘાલી ફળો લાવ્યા. બાળકે સાથે તે એક દિવસ નગરમાં આવ્યા. એનું પક્ષીઓએ છાયા કરી. વનધેનુએ એના મુખમાં અપૂર્વ લાવણ્ય જોતાં ઘણી સ્ત્રીઓ એને ફળમેવા દૂધની ધાર કરી. આ રીતે બાળક પશુ પક્ષીના ખવડાવવા લાગી અને આ રીતે એ નગરમાં ભ્રમણ સહવાસમાં અમુક દિવસ પડી રહ્યો. દૈવયોગે શિકારે કરતો રહ્યો.
નીકળેલ ચંદનાવતીનરેશ કુલિંદ આ વનમાં આવી એક દિવસ કૌતલકનરેશના પ્રધાન ધૃષ્ટબુદ્ધિના
પહો. આ દિવ્ય બાળકને પક્ષીઓથી વીંટળાયેલો મહાલય પાસે એ આવી પહો . ધૃષ્ટબુદ્ધિને ત્યાં
જોઈ આશ્ચર્ય પામી તે આગળ આવ્યો. બાળકને બ્રહ્મભોજન હતું. બાળકે સાથે આ બાળકને પણ . એનાં માતાપિતા કોણ છે એવો પ્રશ્ન કર્યો. બાળકે ભોજન આપવામાં આવ્યું. ચમતી મુખમુદ્રા પર કહ્યું: “મારાં માતા અને પિતા જે ગણો તે શ્રીહરિ વેરાતા તેજ:પુંજને જોઈ એક મુનિએ ધૃષ્ટબુદ્ધિને છે. એનું આ જગત છે. એનાં અસંખ્ય બાળકોમાં પૂછયું: “આ દેવશી બાળક કોણ છે?”
હું પણ એક છું.’ ધૃષ્ટબુદ્ધિએ કહ્યું: “ગામમાં આવાં ઘણાં નમાયાં રાજાને આ હરિરસામૃતથી ટપકતી ભાવભીની - બાળકે રખડે છે એમનો હશે.'
વાણી સાંભળી વહાલ ઊપજયું અને બાળકને ઘોડા | મુનિએ કહ્યું : “ આ બાળક તમારો ઉત્તરાધિકારી
પર બેસાડી નગરમાં લઈ ગયો. રાણી અપુત્ર હતી. છે તો એને પાસે રાખી પ્રેમથી ઉછેરજે.'
એણે પ્રભુએ આપેલ આ બાળકને પોતાનો કરી - આ આગાહી સાંભળી ધૃષ્ટબુદ્ધિના કાળજામાં ' રાખ્યો અને સ્નેહથી ઉછેરવા માંડી. તેલ રેડાયું. મારે તો બે રાજકુમારો છે; છતાં આ થોડા દિવસ બાદ કુમાર બનેલ આ અનાથ બાળક ભારે ઉત્તરાધિકારી ? ઉપરથી પ્રસન્નતા બતાવી બાળકને વિદ્યા ભણવા માટે ગુરુને ત્યાં પાઠશાળામાં
| પરાઈ પીડા જેને પિતાની પીડા જેવી લાગે છે, પિતાની પીડા જેટલી વેદના કરે છે, તે સાચો ભક્તિયોગી અથવા વૈષ્ણવજન છે.
| SR No. | 537032 |
| Book Title | Aashirwad 1969 06 Varsh 03 Ank 08 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | M J Gordhandas, Kanaiyalal Dave |
| Publisher | Aashirwad Prakashan |
| Publication Year | 1969 |
| Total Pages | 42 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Aashirwad, & India |
| File Size | 6 MB |