Aashirwad 1967 02 Varsh 01 Ank 04

SR No.: 537004
Original Sutra Author: N/A
Author: M J Gordhandas, Kanaiyalal Dave
Publisher: Aashirwad Prakashan
Publication Year: 1967
Total Pages: 42
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Aashirwad, & India
File Size: 5 MB

Page 17

આશીર્વાદ
ફેબ્રુઆરી ૧૯૬૭ જવા માંડજો. આમ થોડા પૈસા થયા એટલે કઠિ. N
o w યારો જે મૂળ વાણિ હવે તેણે વેપાર ખીલવવા
રજકણ માંડયો. લક્ષ્મીબાઈ જે સાત લક્ષ્મી સમાન જ હતી તેની સૂચના અનુસાર તેણે કામ કરવા માંડ્યું.
સંકલન : “શિવશક્તિ બાર મહિના થતામાં વાણિયાને દિવસ ફરી ગયો R ૦ ધર્મનું સીધું સાદું રહસ્ય એટલે પારકાનું ભલું અને એક નાનું ઘર પોતાની મૂડીથી ઊભું કરી શક્યો. શું કરવાથી પુણ્ય અને પારકાને દુઃખ દેવાથી પાપ.
- લગભગ વર્ષ પછી પેલે વણજારે દેશાવરમાં 9 સંપ, સહકાર અને સંગઠનથી વિકટમાં કરીને પોતાની પોઠ સાથે પાછો વળતો હતો તે છે વિકટ કાર્ય પણ સરળતાથી સિદ્ધ થાય છે.
જ્યારે અહીંના જંગલમાં ત્યારે તેને ત્યાં ૦ મુખને ઉપદેશ આપવાથી લાભને બદલે બનેલા બનાવની યાદ આવી, અને તેથી તે પોતે
જ હંમેશાં હાનિ જ થાય છે. તપાસ કરવા નીકળ્યો. ઝૂંપડાની જગાએ તપાસ
૦ કોઈ પણ કારણ વગર જ્યાં અતિ આદર કરતાં તેને માલૂમ પડયું કે કોઈ પુણ્યશાળી બાઈનાં
મળતો હોય, વધુ પડતો સત્કાર થતો હોય પગલાંથી કઠિયારાનું નસીબ કરી ગયું છે અને તેઓ
ત્યાં બુદ્ધિશાળી મનુષ્ય વિચાર કરતો હોય છે. શહેરમાં રહેવા ગયાં છે. તે શહેરમાં ગયો. ત્યાં
તેને આવો વિચાર અને શંકા આંગળ ઉપર લક્ષ્મીબાઈ બારીમાં બેસી રસ્તામાં જોઈ રહી હતી. તેણે તેમને દેખ્યા એટલે નીચેથી પોતાના ભાઈને
સુખદાયક નીવડે છે. (કઠિયારાને) ઉપર બોલાવીને કહ્યું કે “જાઓ, ૦ પરિપર આપવું–લેવું, ગુપ્ત વાત કહેવી, તમારા બનેવી આવે છે. તમારે તેમને પૂરેપૂરે
સલાહ લેવી, ખાવું અને ખવડાવવું—આ આદરસત્કાર કરવાનું છે, અને કંઈ કસર રાખ.
પ્રીતિનાં લક્ષણ છે. વાની નથી.” બાઈની સૂચના પ્રમાણે (કઠિયારે) દુકાનમાં
૦ જે કામ કરવાથી જશને બદલે અપજશ બેઠા. પેલા વણજારાએ તેને ઓળખ્યો નહીં. પણ
મળે, તે કાર્ય શાણા પુરુષો કદાપિ કરતા નથી. શેઠ (કઠિયારો) તેને ઓળખી ગયા હતા. તેમણે ૧ વાદળાંની છાયા, દુર્જનની પ્રીતિ, રાંધેલું તેને બેસાડી પાણી વગેરે પાઈ કુશળ પૂક્યાં. પછી અન્ન, સ્ત્રીઓની જુવાની, અને લક્ષ્મીએ વણજારાએ તેમને કઠિયારાનું ઠેકાણું પૂછતાં શેઠે થોડો સમય જ ઉપયોગમાં આવે છે અને લાંબે જ (પહેલાંના કઠિયારાએ) જમ્યા પછી તે બતાવવાનું સમય ટકતાં નથી. માટે જ વિવેકી અને શાણા કહ્યું. સમય થયો એટલે છોકરાએ પિતાને જમવા
પુષે આની બહુ ઈચ્છા કરતાં નથી. બોલાવ્યા. બંને જમવા ગયો મનમાની રીતે જમ
ભાગ્યથી રૂઠેલા મનુષ્યનું દરેક કાર્ય અવળું વાનું પીરસાયું. વણજારાને જમતાં જમતાં પિતાની પત્નીની રસોઈ યાદ આવી અને તેનું સ્મરણથી
થાય છે. આવો મનુષ્ય જ્યાં જાય ત્યાં જમવાનું કંઈ બરાબર ભાવ્યું નહીં', બાઈ સમજી
અપમાનિત થઈ પાછો ફરે છે. ગઈ પણ છેવટ સુધી કંઈ બોલી નહીં'. જમ્યા ૦ સ્વાર્થ આંધળો છે અને ન કરવાનાં કાર્ય પછી પાન ખાતાં કઠિયારાએ ધીરેથી બધી વાત છે કરે છે. તેથી સ્વાથને કદાપિ સુખ મળતું નથી. કરી અને પોતાની ધર્મની બહેનના પ્રતાપે આ બધું
નવા નેકરના વિનયથી, અતિથિઓના વચ. આ થયું તેનો ખુલાસો કર્યો.
નથી, સ્ત્રીઓના રુદનથી અને ધુતારાઓના વણજારે આ બધું સાંભળી હેબતાઈ ગયો અને પોતાની ભૂલ માટે પશ્ચાત્તાપ કરવા લાગ્યો.
વાચાળપણથી સામાન્ય મનુષ્ય જલદી છેતરાઈ બાઈ એ આવી પતિને પગે લાગી પોતાની ભૂલ જાય છે. માટે માફી માગી અને વણજારે બધાની રજા લઈ ૦ નદીઓની, અગ્નિની, મહાત્માઓની અને પત્ની સાથે વિદાય થયા.
દુષ્ટ ચારિત્ર્યવાળી સ્ત્રીની કોઈ દિવસ પરીક્ષા એક સુઘડ અને કેળવાયેલ ની શું કરી શકે R કરવી નહીં. છે તે આપણે લક્ષ્મીબાઈ પાસેથી જોઈ શકીએ છીએ.
S