________________
પરાયા ? કોને કહું પરાયાં, કોને કહું હું મારાં
દુઃખ દર્દ છે જીવનને રસ્તે બતાવનારાં. જ જીવનના આંગણામાં દુઃખદર્દના ઉતારા,
એક જાય બીજું આવે કોના કરું કિનારા ! * ઊંચી ઇમારતમાં દીઠા વિચાર નીચા,
નીચાં ઘરમાં દીઠી ઊંચી વિચારધારા. * શત્રુની બીક ક્યાં છે! શત્રુ તો છે ઉઘાડા, - ઘરમાં રહીને ઘરને મિત્ર છે બાળનારા. શું બાળશે બીજાઓ બળતણ પડ્યું છે ઘરમાં
અંતરને બાળનારા અંતરમાં છે અંગારા. - કેને કહું છું સાર, કેને કહું નઠારા?
નદીઓને શોષનારા સાગર બધાય ખારા. * કમેં લખાયાં બંધન છૂટે નહીં શેખાણું', આ જિંદગીની સાથે છે મોતના, પનારા.
અબુભાઈ શેખાણું, મોરબી
સત્કાર્યોની સુવાસરૂપે અમર બન્યા મોરબીનિવાસી ગુજરાતના અગ્રગણ્ય શાહદાગર દાનવીર શેઠશ્રી રસિકલાલ પ્રભાશંકર શેઠનું તા. ૨૭–૧૨–૬૬ના રોજ મુંબઈ તેમના માટુંગાના મુકામે શેકેજનક અવસાન થયું છે. સ્વર્ગસ્થ સાચા દાનવીર હતા અને કોઈ પણ ભેદભાવ વિના સહાનુભૂતિપૂર્વક તેઓ દાન આપતા. મુંબઈ માનવમંદિરમાં તેમના નામની સ્કૂલ અને વિદ્યાપીઠ ચાલે છે.
શ્રીમતી નંદકુંવર રસિકલાલ પ્ર. શેઠ વિવિધલક્ષી વિદ્યાલય, જૈન કિલનિક, બેરીવલીમાં દવાખાનું, તેમ જ મોરબીમાં પણ અનેકવિધ ક્ષેત્રમાં તેમણે દાનપ્રવાહ વહેવડાવે છે. સ્વર્ગસ્થ એમની પાછળ બહોળો પરિવાર અને સન્મિત્રને પિતાની ચિર યાદમાં ગરકાવ કરી ગયા છે.
સહૃદયતા, સાદાઈ, નિરભિમાનપણું, ઉચ્ચ પ્રકારની દાનવીરતા અને ભક્તહૃદય આવા ઉમદા ગુણોને સુભગ સંગ સંસારમાં કોઈ વિરલ મહાનુભમાં જ હોય છે. માનવમંદિરને તેમની વિદાયથી ન પૂરી શકાય તેવી ખોટ પડી છે. પ્રભુ તેમના આત્માને ચિરશાતિ અર્પે !
