Aashirwad 1967 01 Varsh 01 Ank 03

SR No.: 537003
Original Sutra Author: N/A
Author: M J Gordhandas, Kanaiyalal Dave
Publisher: Aashirwad Prakashan
Publication Year: 1967
Total Pages: 47
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Aashirwad, & India
File Size: 6 MB

Page 19

જીવન સુધરે તે જ સાધનાની સફળતા
શ્રી “વત્સલા? એક મહાત્માએ પોતાના આશ્રમમાં , પાઠ નકામે ગયો છે. કારણ કે જે ભગવાનની ગીતાસુંદર બાગ અને બેસવાના ઓટલા બનાવી રાખ્યા હતા.
નો તું પાઠ કરે છે તે ભગવાન અતિથિરૂપે તારી ઉનાળાના તાપમાં બપોરે એક તરસ્યો માણસ પાણી
પાસે પાણી માગતા હતા ! કેવળ જીભ વડે પાઠ પીવા આવ્યો. આ વખતે મડાત્માનો શિષ્ય બહાર કરવાથી શું વળ્યું ? “ગતિથિ મઢ' એવું વેદ પણ ઓટલા ઉપર બેસી વાસુદેવ સમિતિ – સર્વ કંઈ પિકારીને કહે છે. તે પોપટની પેઠે ગીતા ભણે છે, વાસુદેવ જ છે, પ્રાણીમાત્ર હગવાનનાં સ્વરૂપ છે” પૂજા કરે છે, નામજપ કરે છે, પણ તારું જીવન આ ગીતાના શ્લોકનો પાઠ કરતો હતો. ગુરુ અંદર
તો એવું ને એવું જ રહ્યું છે ગીતાને પાઠ કર્યા બેઠા બેઠા ચિંતન કરતા હતા. પેલા માણસે શિષ્ય
કરે પણ ગીતામાં કહ્યા પ્રમાણેનું જીવન ને બનાવે પાસે બેત્રણ વખત પાણી માગ્યું, પણ શિષ્ય ગણ
તે પાઠ કરેલે નકામો છે, ભગવાનની મૂર્તિની કાયું નહીં. પેલાના શબ્દો સાંભળી ગુરુ અંદરથી
પૂજા કરે પણ પ્રાણીમાત્રને ભગવાનની પ્રત્યક્ષ મૂર્તિઓ બહાર આવ્યા અને તેમણે તે સથી પીડાતો અતિથિ ગણીને તેમનાં સેવા-સત્કાર ન કરે, પ્રાણીઓને પીડે; જોયે. તેમણે તરત જ તેને ઠંડુ પાણી પાઈ બેસાડ્યો તેમની સાથે કપટ, દ્વેષ, છેતરપિંડી કરે તે કેવળ અને સ્વાગત કર્યું. થોડી વિધાન્તિ લઈ તે માણસ મૂર્તિ પૂજા કરવી નકામી છે. અને રામનામનો જપ ગુરુની સરળતાનાં વખાણ કરો ચાલ્યો ગયો.
કર્યા કરે પણ પોતાના જીવનમાં જે રામના ગુણોને
અપનાવે નહીં તો એવો કેવળ નામજપ પણ તે પછી ગુરુ શિષ્ય પ્રત્યે બોલ્યાઃ “તારા નકામે છે.
એકબીજાના સહાયક બને ગ્રીક પુરાણુની વાત છે.
બે ભાઈ હતા. બેઉ ભાઈઓને ભગવાને વરદાન આપ્યું. એકને વરદાન આપ્યું કે તું અમર રહીશ, ચિરંજીવ રહીશ. - બીજો પણ બહુ ગુણવાન હતા. તેને વરદાન મળ્યું, “તું પુરુષાર્થવાન થઈશ, બુદ્ધિશાળી થપશિ પરંતુ જીવીશ થોડું”
એકને ચિરંજીવી બનાવ્યો. બીજાને અલ્પાયુ બનાવ્યું. બંને જણ બેઠા બેઠા વિચાર કરતા હતા. મોટાભાઈને બહુ દુઃખ થયું કે ભગવાને વરદાન આપ્યું પણ અધૂરું આપ્યું. એથી તે ફરી ભગવાન પાસે ગયો ને કહ્યું, “ભગવન! એક વરદાન દે એટલે અમારું કામ ચાલે.”
“જે દેવાનું હતું તે તમને દઈ દીધું છે. હવે આના સિવાય બીજું વરદાન તમને મળવાનું નથી.” ભગવાને જણાવી ધું.
બંને ભગવાનને ચરણે પડ્યા અને કહેવા લાગ્યા, “ભગવદ્ ! અમારે હવે બીજુ નવું કઈ વરદાન જોઈતું નથી. તમે જે દીધું છે તે અમારે માટે પૂરતું છે. તેમાં માત્ર એક વાત ઉમેરવા દે; તેથી વધુ કાંઈ અમે ઈચછના નથી”
“શું ઉમેરવા માગો છો?” ભગવાને પૂછ્યું.
અમે એકમેકના જીવનમાં સામેલ થઈ શકીએ. જે આટલું ઉમેરી શકે તે અમારે બીજું કાંઈ ના જોઈએ.”
ભગવાન બોલ્યા, “તે આટલું કરી દીધું તે માણસ ભગવાન બની ગયો''
દુનિયાની સર્વ સમયાઓને આ એક જ ઉપાય સર્વોદય સૂચવે છે. એકમેકના જીવનમાં જોડાઈ જાઓ. મતમાં જોડાઈ જાઓ. સહજીવન અને સહમરણના આવા સંકલ્પમાં જ સહુને ઉગારે છે.
-દાદા ધર્માધિકારી