Divyadeep 1970 Varsh 07 Ank 03

SR No.: 536825
Original Sutra Author: N/A
Author: Chitrabhanu
Publisher: Chandulal T Shah
Publication Year: 1970
Total Pages: 20
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Divyadeep, & India
File Size: 10 MB

Page 3

ણાં જીવન પર
આધ્યાત્મિકતાના
પ્રભાવ *
કલબમાં જૈન મુનિ ? નવાઇની વાત લાગે છે? પણ એમ જ બન્યું. પૂ. ગુરુદેવનુ' થાણામાં આગમન થતું જે એમનુ જ્ઞાન, એમના વિશાળ વિચારાની સહુને જાણ થઈ અને થાણા રોટરી કલબના સભ્યોએ પૂ. ગુરુદેવને નમ્ર વિનંતી કરી : સૌને પ્રકાશ આપે છે તે અમારા સભ્યાને જ્ઞાનપ્રકાશ નહિ આપે? વિનંતીને સ્વીકાર કરતાં રેટરીના પ્રમુખ શ્રી કામટ પૂ. ગુરુદેવને ઉપાશ્રયે તેડવા આવ્યા અને પૂ. ગુરુદેવનું પ્રવચન પૂર્ણ થતાં થેાડાક સભ્યા સાથે મૂકવા આવ્યા. પૂ. ગુરુદેવના પ્રવચનની આ ટૂંકી નોંધ છે.
અકબરે એક લીટી ઢોરી અને સભાજનાને કહ્યું: આ લીટીને સ્પર્ચ્યા વિના, એને ભૂસ્યા વિના એને નાની બનાવેા. બધા કહે : એમ તે કેમ અને
ત્યાં ખીરમલ ઊભેા થયા અને એ લીટીની માજુમાં જ બીજી લાંખી લીટી દોરી ! હવે અકબરની લીટી નાની દેખાવા લાગી.
કાઈની લીટી ભૂસ્યા વિના પોતાની લીટી મેટી કરવી– આ આધ્યાત્મિકતા છે. જીવન પર આધ્યાત્મિકતાના પ્રભાવ એટલે કાઇને નાના ન બનાવે, કાઇનામાં દુર્ગુણ ન જુએ પણ એનામાં દિવ્યતા જુએ અને વિશ્વમાં દિવ્યતા જોતા પહેલાં પેાતાનામાં એ અનુભવવી પડે છે.
દિવ્યતાને
જીવનમાં એવા પ્રસગા પણ બને છે જ્યારે માનવી નીચે પડી જાય છે, એનું પતન થાય છે. છતાં પણ એના આત્મામાં રહેલી દિવ્યતા ઉપર આવવા માટે સદા ઝ ંખતી જ હાય છે.
સળગતી મીણુખત્તીને ઊંધી કરાતા મીણુમત્તી નીચે જશે પણ જ્યાત એના સ્વભાવ પ્રમાણે ઉપર જ જવાની.
કાઇકવાર વાતાવરણના પ્રભાવથી કે મિત્રના સંગે મન નીચે જાય પણ ચેતના તેા કહે જ છેઃ નહિ, તુ' ખરાખર રસ્તા ઉપર નથી.
આપણા સહુમાં આ ચેતવણી આપતું, ઉપર જવા મથતુ દિવ્ય તત્ત્વ બેઠુ છે. હા, એ દેખાતું નથી. આપણી ચીમની ઉપર મેશના
થર જામી જતાં જ્યેાતના પ્રકાશ મળતા નથી અને સહુ બહાર શેાધે છે.
આપણી સંસ્કૃતિ-ભારતીય સંસ્કૃતિ-આપણે જ સમજ્યા નથી. એ તે માત્ર પ્રકાશ આપે છે, કહે છે કે તુ બહાર નહિ પણ અંદર શેાધ.
નથી.
જો ભગવાન તમારામાં નથી તે કાં ય ન મક્કામાં છે, ન મઢીનામાં છે, ન કૈલાસમાં છે કે ન કાશીમાં છે! અને જો તમારામાં છે તે બધે જ છે.
આ વાત ભ. મહાવીર, ભ. બુદ્ધ, ભ. અને અનેક સતાએ પેાતાના રામચંદ્રજી જીવનના આદર્શોથી મતાવી છે પણ આપણે આ વાતને ભૂલીને ચમત્કારોની દુનિયામાં પડી ગયા.
આજે ભણેલા વર્ગ જેટલી અ`ધશ્રદ્ધાથી ચમત્કાર અને હાથચાલાકીથી મુગ્ધ બનેલે છે એટલે પહેલાંના અભણ વર્ગ પણ નહેાતા બન્યા.
જે ચમત્કારની પાછળ દોડે છે. એનામાં સમજ હોય જ કયાંથી ?
તમે જાઓ, જરૂર જાએ પણ તમને ત્યાં આત્માની શકિતનું દર્શન થયું ખરું ? કઈ રાખ આપે, કેાઈ વીંટી કાઢે તા કાઈ કંકુ કે વાસક્ષેપ કાઢે. આ બધા હાથચાલાકીના ખેલ છે. વાત આધ્યાત્મિકતાની છે, પણ પ્યાસ અને પ્રીતિ તા ભૌતિકતાની છે.
જીવન દ્વિધામાં છે. ગાય છે કાંઇક અને ચાહે છે કાંઈક !