________________
પ્રેમનું પ્રભુત્વ
પ્રજાપાલ ાન મુસાફરના પ્રકો વેશમાં ખીજે ગામ જઈ રહ્યો હતેા. માગમાં એક લ ગડાએ વિનતી કરીઃ અપગ છું, સાથે ગામ જવુ છે, થાકી ગયા છું. આપના ઘેાડા પર મને થોડે સુધી ન બેસાડા? એ કરુણાનુ હતા. પેાતાના ઘેાડા પર પાછળ બેસા ક્યો. નવા ગામમાં એને ઉત્તાયે, ત્યાં એણે બૂમાબૂમ કરી: “અને અપંગ જાણી આ આરા ઘેાડે! ઉઠાવી જાય છે!” લેાકા ભેગા થયા. બન્નેને ન્યાયાલયમાં લઈ ગયા. ન્યાયાધીશે આજ્ઞા કરી:‘મુસાફર! ઘેાડાને પેલા દૂરના ખીલે બાંધી આવે.' પછી પગને કહ્યું ‘તમે એને ત્યાંથી છાડી લાવા.”
વર્ષ ૪ સ્થુ
જે ન્યાયાધીશે કહ્યું : ‘મુસાફર ! ઘેાડા તમારા છે. લઈ જાઓ.” આ ન્યાય પદ્ધતિથી રાજાને આશ્રય થયું. એણે પ્રગટ થઈ પૂછ્યું: “તમે કેમ જાણ્યુ કે આ ઘેાડા આરા છે
નમન કરી ન્યાયાધીશે કહ્યું: “આપ ખાંખવા ગયા ત્યારે ઘેાડા પ્રેમથી આકૉઇ આપની પાછળ આવતા હતા. આ છેડી લાવ્યેા ત્યારે ઘેાડા સભ્યથી એની પાછળ ઘસડાતા હતા.”
પ્રેમ સ્વામી છે. ભય અપરાધી. પ્રેમ આકર્ષણ છે. ભય પ્રક ચિત્રભાનુ
દિવ્યદીપ
શુદ્ધ પ્રેમ શેરડીના સાંઠા જેવા હોય છે. પ્રારંભમાં એના ઉપરના ભાગ જરા ફિક્કો લાગે છે. પણ જેમજેમ ચૈતન્યના મૂળ તરફ આગળ વધેા તેમ તેમ રસની મધુરતા વધવા સાથે તેના સ્વાદ અવર્ણનીય મનતે જાય છે !
- ઊર્મિ અને ધિ
અંક ૧૧ મા
