Divyadeep 1967 Varsh 04 Ank 06

SR No.: 536792
Original Sutra Author: N/A
Author: Chitrabhanu
Publisher: Chandulal T Shah
Publication Year: 1967
Total Pages: 16
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Divyadeep, & India
File Size: 3 MB

Page 9

આ ત મ ની
અગ્નિ પરીક્ષા
૧૯૫૧ ના કાર્તિક સુદ પૂર્ણિમાએ પૂ. ગુરુદેવ ચિત્રભાનુ મહારાજ તથા તેમના પિતાશ્રી સ્વ. પૂ. મુનિશ્રી ચન્દ્રકાન્ત સાગરજી મહારાજનું ચાતુર્માસ પરિવર્તન ભાવનગરમાં શેઠ ભોગીલાલ મગનલાલે ઘણા જ મોટા ઉત્સાહભર્યા ઉત્સવપૂર્વક કરાવ્યું હતું. બીજે દિવસે ગોવિંદલાલ ગાંડાલાલ ગૂંદીગરાના ધર્મપત્ની દિવાળીબહેનના આગ્રહથી સંધ સાથે પૂ. શ્રી “સંતોકબહેન વીવીંગ ફેકટરીમાં પધાર્યા હતા. પ્રવચન, પૂજ, પ્રભાવના અને પચરંગી પ્રજાની પધરામણીથી એ દિવસેં આનંદનું રૂપ ધારણ કર્યું હતું. એ જ રાત્રે બે વાગે ભયંકર આગ ફેકટરીમાં લાગી. તે જીવનમરણની કરસેટીના પ્રસંગને પૂ. ગુરુદેવે પોતાની નોંધમાં આલેખ્યો છે તે અહીં રજૂ કરીએ છીએ.
કારતક વદ એકમની મધરાત હતી. રાતના મેં બારણા તરફ જોયું તે નવ જણની પાછળ બે વાગ્યાને સમય હતે. આકાશની શુભ્ર આરસીમાં લાલ રંગની લાંબી જીભ કાઢતી અગ્નિની પ્રચંડ મોગરાના ફૂલ જેવા તારા હસી રહ્યા હતા. જવાળાઓ આવતી દેખાઈ. ભયંકર રીતે પળપળ ચંદ્રમાંથી ઝરતી ચંદન જેવી શીતળ ચાંદની ઊંચે વધતી આ પાવકવાળાને જોઈ મારી મતિ પૃથ્વીને લીંપી રહી હતી.
પણ ક્ષણભર મૂઢ થઈ ગઈ. ફાટી આંખે હું જોઈ - ત્રણ માળની ઊંચી હવેલીને બીજે માળે રહ્યો હતો. આ શું થઈ રહ્યું છે તે મને અમે ચાર જણ સુખનિદ્રામાં પોઢ્યા હતા. મંદમંદ સમજાતું ન હતું. વાતે ઘવન અમારા આત્માને સૌરભની દુનિયામાં પ્રચંડ આગના ભડકા અમારી નજીક આવી લઈ ગયા હતા. એવામાં હૈયાને વીંધી નાખે એવી રહ્યા છે એટલું જ મારી આંખે જોઈ શકી, માર્ગ એક કારમી, લાંબી તીણી ચીસ સંભળાઈ, અને ક્યાં ય ન હતો. વિચારોમાં ધુમાડા વંટેળિયે હું ભયપૂર્વક સફાળો ઊભું થઈ ગયે. લઈ રહ્યો હતે.
કમાડ ઉપર કઈ જોરજોરથી લાત મારતું અમે ત્રીજે માળે હતા. બહેને ને બાળકે બેલી રહ્યું હતું.
બીજે માળે હતાં પણ ભેંયતળિયે પ્રચંડ આગ મહારાજશ્રી ! બચાવો, કમાડ ઉઘાડો. ભયં- લાગી એટલે એ સૌ ઉપર ધસી આવ્યા હતા. કર આગ લાગી છે, દેડે રે દેડે.! !
જવાળા વધતી વધતી ઉપર ને ઉપર આવી | મારી પડખે જ પિતાશ્રી પિયા હતા. મૂળચંદ રહી હતી, નીચે ઉતરવાનો માર્ગ અને દાદર તે ને તારાચંદ નામના બે યુવાનો બારણુ પાસે ક્યારનાંય બળીને ખાખ થઈ ગયાં હતાં, હવે આળોટતા હતા. આ ભયભરેલી તીણી ચીસ સાંભળી કયાં જવું? એ ત્રણે જણ વિદ્વતાપૂર્વક જાગીને આમતેમ
ગઈકાલે આજ સ્થાને કેવો આનંદ અને શાંતિ જેવા લાગ્યા.
હતાં? અત્યારે કે શેક અને ભય હતો ? ગઈ અમારા ચારેના આત્મા ભયગ્રસ્ત હતા. કાલે આ હવેલીના મુખદ્વાર આગળ ભવ્ય મંડપ એવામાં એક જોરદાર ધક્કો વાગ્યો અને જૂનાં હતું. એમાં પ્રવચન, પ્રભાવના અને મંગળ કમાડ સાંકળ સાથે જ ઊખડી પડ્યાં. છ બહેન ગીતાના મંજુલ વનિથી વાતાવરણ ગુંજતું હતું. અને ત્રણ બાળકે ગભરાટમાં રાડો પાડતાં ઉપર અત્યારે તે જ સ્થાનમાં ઊભેલા માણસે કરુણાભરી ધસી આવ્યાં.
ચી નાંખી રહ્યાં છે.