________________
सर्वदलीय क्षा महा व्यान मिती
તા. ૯-૧૦-૬૬ ના રવિવારની સાંજે પાટીના સાગર તટે એક જંગી સભા ગૌરક્ષા માટે યોજાઈ હતી. જેમાં દેશભરના અનેક વિદ્વાન સાધુએ ઉપસ્થિત થયા હતા, આ વિશાળ સભા સંબોધતા પ્રચારક પૂ. મુનિશ્રમ ચિત્રભાનુ મહારાજે મંગલમય શ્વેકથી ઉદષણા કરતાં કહ્યું: “આજની સભા એ એક દુઃખદ સંમેલન છે. આજ કેાઈ જન્મ દિન ઉજવવા નહીં, પણ આપણા હૃદયમાં જે અસીમ દર્દ છે તેને વ્યકત કરવા મળ્યા છીએ.
અહિંસાના પ્રતીક અશૈક ચક્રના ત્રિરંગા ઝંડા નીચે આ દેશમાં જે પશુઓની હિંસા થઈ રહી છે તે એક કલંક કથા છે આપણી સંસ્કૃતિને માટે તે લાંછન છે, ગૌ જેવા ગરીબ પ્રાણીને પણ અભય નહિ ? જીવે ત્યાં સુધી નકામુ ઘાસ ખાઈ દૂધ આપી માનું કાર્ય કરતા આ પશુને કેલ ખાને જવું પડે આ કેવી માનવતા ?...
આગળ જતાં એમણે કહ્યું: “નેતાઓના વિચાર, ઉચ્ચાર અને આચારમાં આકાશ જમીનનું અંતર છે. વાતો અહિંસાની કરે અને વાંદરા અને દેડકાઓને પરદેશમાં નિકાસ થાય ! આ હિંસાના વાતાવરણે આજે વિદ્યાર્થીએનું માનસ બગાડયું છે. અને એ હિંસક તોફાને તરફ વળ્યું છે. જેવું બીજ વાવે તેવું ફળ આવે. હિંસાના બીજથી અહિ સા થાડી જ જન્મવાની છે ? પ્રેમથી પ્રેમ અને હિંસાથી હિંસા.
હું તો સરકારને ચેતવણી આપું છું. પ્રજા માનસને પિછાની અત્યારે જ ગૌવધ પ્રતિબંધને વટ હુકમ દ્વારા કાયદો લાવે અને અહિંસા તરફ એક કદમ ઉઠાવો. આ પ્રશ્ન રાજયઠારી બને તેમ હું નથી ઇચ્છતો. તકવાદીઓ આ તકનો ઉપયોગ કરી ચૂંટણી જંગ લડે તે તે એકદમ ખરાબ છે. આ વાતને Politics ની દૃષ્ટિથી નહિ પણ Humanitariam દૃષ્ટિકોણથી જુએ. આપણી સંસ્કૃતિ પણ આજ છે અને હિન્દને આત્મા તે અહિંસા છે...”
