________________
પતંગ-પતન.
પ
પતંગ-પતન.
( ભૈરવી. )
ઉડતાં.
ઉડતાં ઉડતાં તુટી પતંગ, ચડી હતી ઉંચી અતિ નભમાં, જામ્યો” તે અતિ રંગ-- ફરફર ફરફર ફરતી જાતી, આશલતા સમ લહેરો ખાતી ઉપજાવતી હતી ઉછળી ઉછળી, ઉરમાં જ તરંગ--
ઉડતાં. રંગબેરંગી સહવિહારિણ, અહીં ત્યાં ઉડતી હૃદયહારિણું એક એકને ઉડતાં દેખી, થાતી હતી ઉત્તેગ--
ઉડતાં. સુમતિ-સુધા પી પ્રેમ મગ્ન બની, હતી નિજનાં લક્ષ્ય લગ્ન બની . આગળ વધીને મચાવી રહી શી, ઉન્નત જીવન જગ--
ઉડતાં. કુટિલ કાળે નિજ ચક્ર ચલાવ્યું, કુમતિ કડીએ જંગ મચાવ્યું સ્વાર્થ રાજ્યથી ખરે અરે હા ! પલટયે કેવો ઢગ--
ઉડતાં. અહંકાર બસ હૃદય ભરાય, ઘુમી આપસમાં થયે સવા પ્રેમ-તંતુને તેડી ઘુસ્ય, ઘરમાં કુસંપ મતંગ--
ઉડતાં. તમાશગીર સહુ સ્તુતિ કરતા, લડાવવા ઉત્તેજીત કરતા ઓ તુટી ઓ તુટી ” કહી પછી, લુંટવા લાગ્યા અંગ--
ઉડતાં. દેશ, જાતિ અતિ વૈભવશાળી, થયાં સહુ આ રીતે ખાલી, બંધુ-વેરથી કહે કોણનો થયો નથી રસ ભંગ--
ઉડતાં. ( “મર્યાદા ” પત્રમાંના શ્રીયુત ગોકુલચંદ્ર રામકૃત હીંદી કાવ્ય પરથી ).
–તંત્રી,
પતંગ-પુનરૂયન
ચડતી.
ચડતી.
ચડતી ઉચે પુનઃ પતંગ. નવિનાંગી બહુ રંગી ઉરમાં, ધરતી અતિ ઉમંગ ચડતી લવ પાછી વળી પડતી, ફરી ફરીને પાછી ચડતી પળ નીચે ઉચે જઈ શોધે, અનુકુળ અનિલ તરંગ--- આમ તેમ ફર ફરતી જાતી, વાયુ વાધ સહ ગીતો ગાતી હવે ઉડતી ઉંચી નભમાં, તંત્ર તણે સત્સંગ-- નિઃશંક બનીને સ્થિરતા ગ્રહતી, ઉચે-હજુએ-ઉંચે ઉડતી વાયુ લહરીમાં લીન લાગતું, સુંદર લઘુતર અંગ––
ચડતી.
ચતી.
