________________
૩૦૪]
જૈન કોન્ફરન્સ હેરલ્ડ.
[સટેબર
یه که یه تی سیمی
ی ی
ی ی ی
ی ی ی
ی ی
ی ی
અનુષ્ટ્ર
શાલિભદ્રને ગૃહત્યાગ ધરાને સૂર્યરાજાના, દર્શન લભ્ય હતાં હજી, સમૃદ્ધિ શાળીની જવા, સ્વારી નૃપની નીકળી. શાળાનાં બાગનાં પુષ્પ, મહાલતા રવિ અસ્તથી, લીલુડાં એ રૂતુરાજે, ડોલતાં મદમસ્ત છે.
શિખરિશ પ્રિયાનું સંધ્યાનું દિનકર ધસે દર્શ કરવા
ગતિ જેતે શાળી, સદન તળમાં સુંદરસિહ. પ્રહથી ઘેરાયે, નભ મહીં શશિ જેમ ખીલ, રહે યામા મળે, મૃદુ મૃદુ દિસે શાળી હતો.
અનુ.
શાળીનાં વૈભવવિત્ત, ભૂલો કે ઈંદ્રની રિધી અને તેને હતી તેમાં, બત્રિસ વૈભવભાગિની. એકદા શાળાના ગેહે, વ્યાપારી એક ઉતર્યો વેચવાની હતી તેને, સેળ રત્નની કામળો. સાસુએ લેઈ સૈાએ, આપી અ દરેકને, લૂછી દેહ દિધી ફેંકી, એવી લાડકી સૈ હતી.
મદા
જેને હાલા રવભર ધસે, સૂર્ય સંધ્યા પ્રતિ આ, ને હાવાએ ઘડિભર મહી, ભેટશે વહાલી વામા; ને કેવાં એ લદબદ થશે, સૈખ્યમાં પત્નિ સ્વામી, જેવા અહીંઆ તમ સહુ અમે, પામીએ સૈન્ય શાંતિ. સુખભર રહી વ્હાલા, સખ્ય અર્યા કરે * પ્રણયપતિ અમારા, પ્રેમ વર્ષા કરોને શશિરવિવત વહાલા, વિશ્વને તેજ ઘોને; સ્વર પંથ સુર સ્વામી, સાધજે સાથમાં લઈ.
માલિની
અનુ૦
વિદે એક પછી એક, પ્રેમદા વેણુ કાળુડાં, સહુને શાળી ભેટે છે, ચાંપી સ્નેહ ભર્યા હદે. એટલે દ્વારને ખોલી, આપે સંદેશ સેવક ઉભા છે હારના દ્વારે, માતુશ્રી મળવા, પ્રભુ !