________________
૩૮૪]
જન કેન્ફરન્સ હેરડ.
[અકબર
પ્રેમપથી. સજીવન જ્ઞાનમૂર્તિ મેક્ષમૂર્તિ શ્રી
સદ્દગુરૂચરણાય નમ-મંગલમય. ૧. શુભ મંગલ કલ્યાણ કારણ ઉજમાલ માર્ગની શ્રેણી સંબંધે જ્ઞાનીની કૃપા ઈચ્છી યથાર્થ પ્રારંભ કરશું, તેમાં પ્રથમ શુભમતિના પ્રભાવરૂપ લખેલા પત્રની પાંચ વિદિત થઈ છે.
૨. તા. ૨૨ મી ના પત્ર મળે આપની ત્યાંની સ્થિતિ તથા યોગ્યતા સંબંધે તથા આર્યાદિ સબંધી પ્રશ્નને ખુલાસો લખે છે, તે વાંચી સાનંદતા થઈ છે. તેમાં આર્ય વર્તન સંબંધે આપનું જે લખવું થયું છે તે એક દષ્ટિએ તથારૂપ છે તે ઉપરથી આપની મતિનો પણ નિર્ણય બાંધી શકાય છે કે તે ત્યાંના વાત વરણથી વિકૃત થઈ નથી કે મંદતાને પામી નથી. તેજ “ઉલ્લાસતા” છે.
૩. તા. ર૮મી ને પત્ર પહોંચે તેમાં અમે પ્રશ્નરૂપે પરમ કૃપાવંતશ્રીજીના કહેલ પદની એક ગાથા અને આઠ કર્મને મેહનીય કામમાં સમાવેશ કરવા સંબંધી પ્રશ્નનો ઉત્તર યથામતિએ આપે છે તે સરલતાસૂચક છે. તેને ભાવાર્થ હવે પછી જે સુથનને પ્રારંભ કરવામાં આવશે તેમાં તેને સહેતુક સમાવેશ થઈ જશે.
૪ હવે આપણે આર્યધર્મના પ્રતિપાદન કરનાર એવા સત્પરૂષની શુભ મંગલમય શ્રેણીને વિચાર કરવા ઉજમાળ થઈએ-યથામતિએ તેના નિર્ણય પર આવીએ. હમણાં આર્ય પ્રથા પ્રધાનપણે બે વિભાગે વર્તે છે-તેમાંના એક વિભાગના પ્રવર્તક શ્રીમાન પૂજ્ય શ્રી વીર . પ્રભુ છે, અને બીજા વિભાગના પ્રવર્તક શ્રીમાન વ્યાસ ભગવાન વિશિષ્ટ આદિ ઋષિઓ છે. એ બન્ને મહાત્મા-પ્રવર્તકેએ જે આર્યમાર્ગ દયા નિમિત્તે પ્રરૂપ છે તેમાં શ્રી વીર પ્રભુએ જ્ઞાનમાર્ગ પ્રવર્યો છે, જ્યારે વ્યાસ ભગવાન આદિએ ભક્તિમાર્ગ પ્રરૂપિયો છે, એમ મનાય છે. આ બંને શ્રેષ્ઠ, આત્માઓએ જે માર્ગો પ્રરૂપિયા છે તેના હેતુ ઉપર જઈશું તે બંને માર્ગ ભક્તિથી ભરપૂર-ભક્તિપ્રધાન પ્રધાનપણે જણય તેમ છે. આ વાતની આપણે આ પત્રથી જ મીંડવણી-એક બીજા સાથે મિલાવટ કરીશું,
પ. આ મીંડવણું કરીએ તે પહેલાં એક પ્રશ્ન એ ઉભો થાય છે કે એવા પરમ નાની દયામય માર્ગ બોધવાની આવશ્યકતા શી હતી ? –શામાટે બેધ્યો ?-બોધવાનો હેત શું હતું? કારણ કે જ્યાં હેતુ પૂર્ણપણે પ્રાપ્ત થયો છે ત્યાં પછી એવી શુભ પ્રવૃત્તિને
વિમાન એવા કૃપાવંતે કૃપાપ્રસાદ રૂપે કરવા શામાટે પરિશ્રમ લીધો ?–આ સવાલને આપણે અવશ્ય વિચાર કરવાની જરૂર છે. જે વિચાર પરથી આ પત્રનો પ્રભાવ આગળ ચાલે તેમ છે. હવે તે વિચાર કરીએ :
આ માં પ્રથમ શ્રેણી શ્રીમાન વીર પરમાત્માએ પ્રરૂપી છે, તે ઉપરથી આગળ વધવાનું છે. અને વ્યાસ ભગવાનની કહેલ શ્રેણીની તે સાથે મંજુરીઆત લેવાની છે.
