________________
પ્રાચીન પત્ર.
૨૨૩
जलद चारू छइं. + गोहुँ दोढमण, चिणा २ छई, सुगाल छई. साता मानयो । संवत् १७५६ भाद्र सुदि १ इति मंगलम् ॥
॥ उदयचंद. यङ् प्रत्यय लगें सारस्वत रत्नसी पासिं भण्यो, हवि हुँ पाठ चलबुं छं. सवारे हैमप्रक्रिया पाठ करा, छं । सूत्रनो पाठ पूठी १ नो दिई छई. बीजं आठमि चओदसी पाछठे भण्यु गुणई छई, तै साता मानयो. तथा सुगडांग मध्ये प्रथम स्कंध मध्ये ' उसिणोदगतत्तभोइणो' ए पाठ छई। आचारांगे • उत्स्वेदिमादि' जल कह्यां तथा उत्तराध्ययन मध्ये आयामक' प्रमुख पाणी कह्यां ते थंडिलबाधादि बाह्यपरिभोग निमित्त छई, जो पीवा योग्य हुई तो चाउलनुं पाणी एकज किम उपवास मध्ये आदरणीय हस्यई, ते पणि उपवास मध्ये पीतां तेहने पणि दोष नहीं लागई, ते माटई 'पडिगाहित्तए ' पाठ छई, पणि भोगपाठ उष्णोदकनोज छई । पडिग्गहणई ' पणि दशवैकालिकसूत्रमध्ये 'सं से इमं चाउलोदगं अहुणा धोयं विवज्जए' ए पाठ छइ, आगलि जे जाणिज्जचिराधोयं ' इत्यादि पाठ मध्ये ग्रहण कल्प जलनो पाठ पडिठाववानो छई, पणि पीवानो नथी । यदि प्रत्याख्यान भंग न थाइं तो ' आसाइत्ताण रोयए' ए पाठ छइं, प्रत्याख्यान भंगवालो 'हत्थगंदलाहिमे ' ए पाठ विवेकई करी कह्यो छई. ' तं च हुज्ज अकामेणं विमणेण पडिच्छियं तं अप्पणा नपि बेनोवि अन्नस्स दावए' इत्यादि स्पष्ट पाठ परिठवानोज छई. नालं तएह विणित्तएइणं तृष्णा कह्या, माटई ते भूलई छई, पणि इहां तृष्णा शब्दई इच्छा प्रयोजननी जांणवी, अन्यथा परिठववानी आज्ञा न हुई. सचित्त लवणाहारनी परई आचारांगे आहार आज्ञाज हुई ॥ तृष्णा शब्दई इच्छा उत्तराध्ययन मध्ये छई, अन्यथा 'तित्तगं कडयं व कसायं आंबलं च लेइं नहीं, अनि 'जं जाणिज्ज चिराधोयं ' एह तो जल अंबिलज्ज हुई वो ते बारइं किम चिंराधोत हुई, ते निर्मल हुई तत्काल धौत आबिल गडुल हुई ते धावन कार्य नावई चिरधौत धावन कायेई आवंई, ए परमाथे जांणवो ॥ आचारप्रणिधि अध्ययने ' उसिणोतत्तफासुयं पडिग्गाहिजसंजए' । इति दशवैकालिके आठमई अध्ययनइं॥
॥ शुभ ॥ गुरुगुरुतर भक्ति शक्ति प्रसक्त व्यस्तमुनि सुंदरविजय वराणाम् ॥ ॥ *श्रीजिहांनावादनागरे ॥ श्री॥
+ તે વખતની સ્થિતિનું ભાન, આ અનાજના ભાવ ઉપરથી સહજ થઈ આવે છે આ મણું બંગાળી (ગુજરાતના ડબલ) સમજવા, કેમકે તે તરફ બંગાળી મણું ચાલે છે. *दल्ली