________________
પ૮
જેન શ્વેતાંબર કોન્ફરન્સ હેડ.
બાલ બેલાવણું બેસણું, બીડું બે કરડિ, જે ધરિ પંચ બબા નહી, તે ઘર દૂરિ ડિ. નયન પદારય નયન ધન, નયને નયન મિલત, અણુજા મ્યું પ્રીતડી, પહિલા નયન કરંત; નયનાંકી ગતિ અકલ હે, મતક લખી ન જાય, - લાષ લેકમેં ભેદ કે, સનેહી મેં જાય. કડ લાગે લીંબડ, મીઠી લાગે છાંહ, બંધવ હોય કબાલણા, હે પિતાની બાંહ સહ. દેસી સજજન ભલા, દિઠે મન વિસંત, પરદેસીસું પ્રીતડી, દૂર રહ્યાં હી ઝૂરત. ડુંગર દેવ બલીયાંહ, રૂષે હીરઠ પાલટી, વાભે નવી વલિયાંહ, સજજન વિછીયાં માનવી; કટકા કાદવરા, તે વલી ફાટા નિરવણ, રે કાળજ કુલા તું, સાજણવણ સાજે રહો. પાણી પાંપિણ હેઠ, આવ્યાનું અચરજ કહ્યું,
સાચો જાણત નેહ, લોહી આવત લોયણે. સં. ૧૭૫૫ માં શ્રાવક ગેડીદા સ કૃત નવકાર રાસ લ૦ સ. ૧૭૭ કા. શ. ૫ માંથી
[ સંગ્રાહક-મોહનલાલ દ. દેશાઈ ]
R A
/ નૈમિ વરિત કાવ્ય. [ ગિરનાર અને સૌરાષ્ટ્ર સંબંધી હકીકત. 3
' અનુવાદક—મેહનલાલ દલીચંદ દેશાઈ. B. 4. L. I. B. - ૧ નામ-કાવ્યમાલાના બીજા ગુચ્છકમાં આ કાવ્ય “મિત ” ના નામથી પ્રકાશિત થયું છે, પરંતુ વાસ્તવમાં આનું નામ “નેમિ ચરિત’ માલૂમ પડે છે. ગ્રંથકારે પોતે આના છેટલા કમાં સ્તિવિવું એમ જણાવેલ છે તે પરથી આનું નામ “નેમિચરિત” જ પ્રતીત થાય છે. આ “મેઘદૂત” ના ઢંગનું કાવ્ય છે અને મેઘદૂતના શ્વેકનું એક ચરણ લઈ આ કાવ્યની રચના કરવામાં આવી છે, અને તેથી જ કદાચ આને “નેમિદૂત” નામ મળ્યું હશે, પરંતુ યથાર્થ જોઈએ તે આમાં “દૂતપણું કંઈ પણ નથી. આમાં નતો નેમિનાથને દૂત બનાવેલ છે, ને તે કોઈ બીજો દૂત બનાવવામાં આવેલ છે. રાજીમતીએ
