________________
ઇડરના ચિત્યની પરિપાટી (પ્રાચીન કાવ્ય.'. ધજ પતાએ ઈમ ભણુઈ એ સાંભલિ ને સહુ લોક,
જેહિં યુગાદિન ભેટીએ નિર. તેહનું જીવિઉં કે ૧૮ ધન ધન તે નર પુણ્યવંત કિઅ અવિચલ ઠામ, સુપ્રભાતિ જિલ્લા પવિત્ર કરૂં લઈ તસુ નામ, વછરાજ પહિલ ઉદ્ધાર બીજઉ અરપાલ ત્રીજઉ સહ ગોવિંદરાજિ ચઉપટ ચહેસાલ, ચંપક સાહિ કરાવિએ ચોથઉ ઝરણું ઉદ્ધાર ઊલટ હિઅડું ઉલ્લસિકએ નિ. દેખી સીહ આર. ૨૦ પહિલુ પ્રથમારંભ પિલી પાવડીએ ચડીઈ પણમિઅ પઢમજિકુંદચંદ આપદ દાવડીમાં રંગ મંડપ રંગનુ ઠામ ગુરૂઈ ગુહલીએ થંભ થંભિ દીસઈ સુરંગ પિઠી પૂdલીમ વણ વંશ વજાવતી કરતી નાટારંભ
નયણે હરિણ હરાવતીએ નિજિસીઅ તિલકત્તમ રંભ ૨૧
વસ્તુ વાવિ સુંદર વાવિ સુંદર ફૂપ આરામ રાજભવન અતિ રૂઅાં રાજલિ પ્રાકાર સેહઈ સરણાઈ સસુર સરિ મદન ભરિ રિવ જગત્ર મેહઈ ખિપનિક વસહી નેમિજિણ નિરખી પૃહતા બારિ, રંગ મંડપ રંગિં કરી રાસ રમાઈ નરનારિ..
ભાષા હવઈ પૂજા આરંભાઈ તુ મારૂલી, આદિ જિણેસર દેવ તું, ચિંહું દિસિ ઘંટારણ ઝણુઈ તુ, દીપ નિરંતરમેવ તુ; પહિલું જઈ અઘેલીઈ તુ ભ. અલીઈ સરીરિ તુ, ક્ષીરોદકનાં ધોતીયાં તુ ભ. ઢણિ દક્ષિણ ચીર તુ. નવ ચુકીઈ નિહાલીતુ ભ. ઓરસીઆની ઓલિ તુ, ચંદન ઘનધન સાર ઘસી તુ ભ. કેસર મેલિ માતલિ તુ; પીતલમય સમેસરણ તુ ભ. ત્રિણિ પ્રદક્ષિણ દેવિ તું, કર્મસિંહિ કારાવક તુ ભ. તે બહુ વિત વેચેવિ તુ. " તોરણિ દીસઈ કોરણું તુ ભ. આરાસણું પાષાણુ તુ, તિહાં નિરખી ભમરી ભલી તુ ભ. લોક કરઈ વખાણ તુ; મૂલ ગભારા માહિ ગયા તુ ભ. પેખિી પ્રથમ જિણુંદ તુ, મૂરતિ અતિ રૂલીઆમણું તુ ભ. ભવિઅણુ નયણણંદ તુ સોવનમય પગિ પાલઠી તુ ભ. હાથિ સેવન બીજપૂરતુ, બિહુ બાહે બે બહિરખા તુ ભ. બહિકઈ અંગ કપૂર તુ; હાર હીઈ બે બહિ બહી તુ ભ. શ્રી વિષ્ણુ તેજનું પૂર તુ, કાંને કુંડલ ઝલહલઈ તુ ભ. કેસ સિહર કેસૂર તુ. દત સાહિ કરાવીઉં તુ ભ. અમલિક તિલક નિલાડિ તુ, મસ્તિક મુકુટ નિહાલતાં તુ ભ. પૂજઈ મનહરૂ હાડિ તુ; હવણ કરીણઈ લૂહીઈ તુ ભ. અંગ લૂહઈ પ્રભુ અંગ તુ, ચંદન કેસરિ પૂરિ તુ ભ. અંગીએ રચી (અંગ છે,
