________________
श्री जैन श्वेताम्बर कॉन्फरन्स हेरॅल्ड, Ynina Shvetambara Conference Herald.
પુ. ૧૩. અંક ૭
વીરાત ર૪૪૩.
અષાઢ, સં. ૧૯૭૩
જુલાઈ, ૧૯૧૭
ક
ન
-
તંત્રીની નોંધ.
જૈન સૂત્રમાં જેનેતર ગ્રંથોના નામને ઉલેખ
દેવદ્ધિગણિ ક્ષમાશ્રમણ એ નામના મહાત્મા એક પૂર્વનું જ્ઞાન ધરાવનાર હતા એમ કહેવાય છે અને જૈન ઇતિહાસ પ્રમાણે તેમણે વલભીપુર ( હાલનું વળા-કાઠિયાવાડ ) માં સંધ એકઠા કરી સર્વે આગમ લિપિબદ્ધ કરાવ્યાં હતાં અને તેમનું નાદિસૂત્ર નામનું આગમ પોતે પૂર્વમાંથી ઉદ્ધરી રચ્યું કહેવાય છે. તે સત્રમાં બાર અંગે ગણાવી તેને અને પૂર્વને સમ્યક શ્રત કહેલ છે તે સમ્યફ શ્રુત સમ્યગ્દષ્ટિને યથાવસ્થિત પરિણમે છે અને મિથ્યાષ્ટિને વિપરીતાર્યું પરિણામે છે એમ કહી મિથ્યાશ્રુત ગણાવ્યું છે કે –
मिच्छादिहरहिं सच्छंद बुद्धिमइ विगप्पियं तं भारहं रामायणं दंभीमासुरुक्खं कोडिल्लयं सभगदियाओ खोडमुहं कप्पासियं नामसुहमं कणगसत्तरी वइसेसियं बुद्धवयणं तेसियं काविलियं लोगाययं सहिततं माढरं पुराणं वागरणं भागवयं पायंजली पुस्सदेवयं लेहं गणियं सउणरूयं नाडयाई अहवा वावत्तरिकलाओ चत्तारिवेया संगोपगाएयाई-मिच्छदिहिस्स मिच्छत्तपरिग्गहियाई मिच्छसुयं एयाइं चेव सम्मदि द्वस्स सम्मत्त परिग्गहियाई सम्मसुयं-अहवा मिच्छद्दिहिस्स एयाई चेव सम्मत्तसुयं-कम्हा ? सम्मत्तहेउत्तणओ जम्हा ते मिच्छादहिया तेहिं चेव ससमए चोइा समाणा-कइ सपक्खादेडिओ चयंति से तं मिच्छसुयं.
–નંદિસૂત્ર પૃ. ૩૯૦ થી ૩૦૪ –મિથ્યાષ્ટિઓએ સ્વચ્છેદ બુદ્ધિમતિથી વિલ્પિત (ત કરેલ છે, તેમાં (આ ગ્ર વગેરે છે.) ભારત (મહાભારત), રામાયણ, દંભીમ રૂક્ષ?. કૌટિલ્ય (ચાણક્યનું અર્થ શાસ્ત્ર વગેરે), સભાગકિ (?), ખોડમુખ ?, કાપસિક (?) નામસૂક્ષ્મ?, કણાદસત્તરી (સાંખ્ય), વૈશેષિક, બુદ્ધવચન (બૌદ્ધશાસ્ત્ર), તેસિય (રાશિક7), કાપાલિક (કપીલનું શાસ્ત્ર), લોકાયત (ચાર્વાક), સૃષ્ટિ તંત્ર, માઢર (વ્યાસ) પુરાણ, વ્યાકરણ, ભાગવત (શ્રીમદ્ભાગવત ), પાતંજલ (ગસત્ર, પુષ્યદેવ (કામસૂત્ર ?), લેખ (લેખન શા), ગણિત,
