________________
૧૪ ગુણસ્થાન સ્તવન
૧૭૩
'. ૧૪ ગુણસ્થાન સ્તવન.
સુમતિ જિદ સુમતિ દાતાર, વંદુ મન શુદ્ધ વારેવાર, આણી ભાવ અપાર, ચંદે ગુણ થાનક સુવિચાર; કહેશું સૂત્ર અરથ મન ધાર, પામે જિમ ભવ પાર. પ્રથમ મિથ્યાત્વ કહ્યા ગુણ ઠાણે, બીજે સાસ્વાદન મન આણે, ત્રીજો મિશ્ર વખાણો, ચોથો અવિરત નામ કહાણે, દેશ વિરતિ પંચમ પરિમાણે, છઠો પ્રમત્ત પિછાણે. અપ્રમત્ત સત્તમ લહીએ, અઠમ અપૂર્વ કરણ કહીજે,
નિવૃત્ત નામ નવમ્મ, સૂકમલભ દશમ સુવિચાર; ઉપશાંત મેહ નામ અગ્યારમ, ક્ષીણ મહ બારમ્મ. તેરમ સયોગી ગુણ ધામ, ચિદમ થયો અગી નામ, વરણે પ્રથમ વિચાર, કુગુરુ કુદેવ કુધર્મ વખાણ તેહ લક્ષમ મિથ્યાત્વ ગુણંઠાણે તેની પાંચ પ્રકારે.
(ઢાલ સફલ સંસારની.) જે એકાંત નય પક્ષ થાપી છે, પ્રથમ એકાંત મિશ્યામતિ તે કહે, ' ગ્રંથ ઉથાપી થાપે કુમત આપણી, કહે વિપરીત મિથ્થામતિ તે ભણી. ૫ જેન શિવ દેવ સહુ નમે સારિખા, કૃતિયતે વિનયમતિ મિથામતિ પારિખા, સૂત્ર નવિ સર્વાહ રહે વિકલ ક્ષણે, સંશયી નામ મિથ્યાત્વ ચોથો ભણે. ૬ સમઝ નહિ કોઈ નિજ ધંય રાતો રહે, એહ અજ્ઞાન મિથ્યાત્વ પંચમ કહે, એહ અનાદિ અનંત અભવ્યને, કહીય અનાદિ સ્થિતિ ભવ્યને. ૭ જેમ નર ખીર ધૃત viડ જમીને વમે, સરસ રસ પાય વળિ સ્વાદ કેવો ગમે, ચેય પંચમ છઠે ઠાણ ચઢતે પડે, કિણહી કષાય કર આય પહિલે અડે. ૮ રહે વચ્ચે એવું સમ આય પટ આવલિ, સહીય સ્વાસાદિની થિતિ ઇસી સાંભલી, હવે હાં મિશ્ર ગુણઠાણ ત્રીજે કહે, જે ઉત્કૃષ્ઠ અંતમુહ રહે. ૮
( ઢાલ. બે કરજોડી) પહેલા ચાર કષાય એમ ફર પમ કિતી કે સાદિ મિથ્યામતિ એ, ઐતિ જલ હે મિ. સત્ય અન્ય જિહાં સદ્દવહણ બહું છતી એ. મિળ ગુણ લય માંહે મરણ લહે નહિ આયુ બંધન પડે ન એ, કેતો હિ મિયાત કે સમકિત લહી મતિ સરિખી ગતિ પર ભવે એ. ૧૧ ચાર અપ્રત્યાખ્યાન ઉદય કરી લહે વ્રત વિણું શુધ સમકિત પણ એ, તે અવિરત ગુણઠાણ તેત્રીસ સાગર સાધિક સ્થિતિ એની ભણે છે. ૧૨ દયા ઉપશમ સંવેગ નિવેદ આસ્થા સમકિત ગુણ પાંચે ધરે એ, સહુ જિન નગન માળ, જિન શાસન તણી અધિક અધિક ઉન્નતિ કરે છે. ૩
