Page Text
________________
જેનયુગ
એક પદાર(થ) બેચકર, કાએ ન ઉતારે ખાર. સકલ છત્રપતિ બસ કીએ, આપ નહી બલ બાલ, મુખ લોક સબલને અબલા કતજ માલ. ૫ સીધુડા સર બીટલી, હાથે લાલ કમાણ, મુરખ મુરખ છુડ કે, મારા ચતુર સુજાણ. નર સટ દેર જગાવતી, ઉદીક પડતે કંથ, સાગ ધમક કુસહ અર ગજ હથીકા દંત. સુરા ચડે સંગ્રામકું, દેસ પાવલી ન જેએ, મરવાકે ભે દુર કર, કરતા કરે સો હોય. ખણ ખાડેખણ વાટયે, ખણ ખાપણ ખણ લીહ, ચાંદા સા મન સરજીયા, સહુ સરખા (1) દાહ.
ભાદ્રપદથી-કાર્તક ૧૯૮૫-૬ આપણુ આદરીયા, ઉદાઉ બજીએ નહી જયહર ધતુરા વરૂએ વરવઈ નહી. ચિંતા કીધિ કવણ ગુણ, જેણે તન કાલો હોય સત આદર સત() કર, લખો ન મીટઈ કેય. કડે કટારી અસતો, રૂ હથીઆરી ને જાએ, જે આગે કસ ખેવતી, સે લાજ સરૂહે માય. જેકા બાઈ ઝડપડે, ઉભી રહે કી રોડ જે આગે કસ ખોલસુ, ઉવટી બાદ મરોડ. [આ બધાં હસ્ત લિખિત પાનાં અમારી પાસે છે.
તંત્રી.]
જૈન તીર્થ ભીમપલ્લી અને રામાન્ય
(લેખક–મુનિ કલ્યાણવિજયજી.) વિક્રમની ચૌદમી, પંદરમી અને સલમી સદીમાં આવેલું છે. ડીસા પાસે આવેલી બનાસ નદીને લીધે લખાયેલા ઘણાએક ગ્રન્થ અને શિલાલેખોમાં ભીમ- લોકેમાં આના વર્તમાન નામના સંબંધમાં એક એવી પલ્લી અને રામસેન્યન તીર્થ તરીકે અથવા પ્રા. દંતકથા પ્રચલિત થયેલી છે કે શ્રેણિક રાજા - ચીન નગર તરીકે ઉલ્લેખ થયેલો જોવામાં આવે તાના બાપથી રીસાઇને ઘરથી નિકળી પડી પરદેશ છે. કેટલાંક તેત્રો અને ચિત્ય-પરિવામિાં આ યાત્રા કરતે અત્રે આવ્યા હતા અને ભીલ કુમાબંને સ્થળને તીર્થ ગણીને વંદન કર્યું છે. આ ઉપ- રીના પ્રેમમાં ફસી જઈ તેણીની સાથે પરણવાને રથી એ વાત તે નિસ્સેદેહ છે કે “ભીમપદ્ધી’ અને તૈયાર થયું હતું, પણ પાછળથી તેને જણાયું કે રામસિન્ય’ કે પ્રાચીન જૈન તીર્થ છે, પણ તે કયા ભીલડીની જોડે પરણીને પોતે એક અગ્ય કામ દેશમાં આવેલાં છે અને હાલમાં કયા નામથી ઓળ- કરનાર ગણાશે. આ વિચારથી તેણે પરણવાનું માંડી ખાય છે એ વાતની કોઈને ખબર હશે.
વાળ્યું, પણ હદયમાં ઉગેલા પ્રેમની જડને તેડી ભીમપલ્લી
શકો નહિં. છેવટે પિતાના પ્રેમને જીતનારી ભીલભીમપલ્લી નગર કે જે એક વખત ઘણી પ્રસિ- ડીને પ્રસંગ ચિરસ્મરણીય રાખવાના વિચારથી તે હિને પામેલ હતું, જેના નામથી “ભીમપલ્લીય ના- નગરને-કે જે તે પહેલાં “ચંબાવતી'ના નામથી મને ગ૭ નિકલ્યો હતો અને જેની પ્રાચીનતા ઓળખાતું હતું-“ભીલડી’ એવું નામ અપાવીને ત્યાંથી અને સમૃદ્ધતાને સૂચવનારી હજી પણ અનેક દંત- વિદાય થશે.' કથાઓ ત્યાંના નિવાસિયોના મુખ થકી ખેદ અને ગ્લાનિ પૂર્વક સાંભળીયે છીએ તે આજે એક હાના
૧ શ્રેણિક ચરિત્રમાં એવી હકીકત આવે છે કે ઘી
નિકલીને મુસાફરના વેશમાં ફરતા ફરતો શ્રેણિક બેન્નાતટ ગામડાના રૂપમાં “ભીલડી' એ નામથી ઓળખાય છે.
નગરમાં ગયા હતા. વિશેષ સંભવ છે કે આ હકીકત ઉભીલડી ગામ પાલણપુર એજન્સીમાં ડીસા
પરથી જ બનાસ નદીની પાસે આવેલા ભીમપલ્લી - કેમ્પથી લગભગ આઠ કેશને છે. પશ્ચિમ દિશામાં ગરની સાથે શ્રેણિકના સંબંધ વાળી દંતકથા ઘડાઈ હશે.
| SR No. | 536288 |
| Book Title | Jain Yug 1985 1986 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Mohanlal Dalichand Desai |
| Publisher | Jain Shwetambar Conference |
| Publication Year | 1985 |
| Total Pages | 138 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Jain Yug, & India |
| File Size | 8 MB |