Page Text
________________
જેનયુગ :
ભાદ્રપદ-આધિન ૧૯૮૨
પત્ર વ્યવહાર.
જે એ નહિ રહીએ તો જરૂર મનુષ્યભવ હારી ‘હવે તે, હવે તો, હવે તો એમ ચોક્કસ લાગે જઈશું. આ ભાવ લઈને મરીએ તે ભલે એકાવતારી છે કે શ્રી મહાવીરે અનંતબળ પ્રગટાવ્યું–સંપૂર્ણપણે
ન થઈએ પણ નવા જન્મમાં અખંડ એ ભાવને પ્રગટાવ્યું, હાજરાહજુર બળ, ત્રણે કાળના જાણુ
લઈને નવા ગર્ભમાંથી જ કામ શરૂ કરીએ અને પણાનું–સમયે સમયે સર્વે છોના ને પુદગળાના- પછી જઈ થી એ મૂડી-એ પરંપરાના મૂડમાં નવ તમામ દ્રવ્યાને એક સાથે ભાવ જાણવાનું બળ ભામાં શું કામ કરે છે ? અભુત કામ કરે જ કરે છતાં એ મહાસમર્થ વ્યક્તિએ પણ આખા જગતને -કરશેજ કરશે. સુધારવાનો ભાવ રાખ્યો પણ દાવો છોડી દીધો.
આ મારી વાત-અમૂલ્ય વાત-અતિ મંધી શ્રી મહાવીર પણ તેમનું કુટુંબ ગામ જેટલું ન
વાતને તમે તરત ઉપાડી લેજે ને જગતને ન આપી સુધારી શક્યા. હવે તે, તટસ્થ રહી, કષાય રહિત
શકે તે તમે તો તમારા એક આત્માના અસંખ્ય જગતને સુધારવાનો જ્યાં જ્યાં પ્રસંગ આવી પડે
પ્રદેશમાંના દરેકે દરેક પર છાંટી તેને તેથી સુવાસિત ત્યાં ત્યાં જ માત્ર મન વાણી કાયાના પ્રયોગ કરવા
કરજે. બસ. પ્રમાદ ન કર, પણ આમ કરું ને તેમ કરું, આ કેમ બસ ન થાય-કર્યોજ છૂટકે-(અર્થ સાધયામિ આ લખાણ લખવાનું મન એટલા માટે પણ વા દેહું પાતયામિ કે) વિદ: પુન: પુનર્જ ઇતિ- થાય છે કે તમને પણ “આમ કેમ થાય, અરે આ
જમાના ડાકુત્તમાના: નrfeત્યાતિ' ...શું થવા બેઠું છે, આ..આમ કાં ન સમજે, -એ ભતૃહરિનું વાક્ય અપેક્ષાએ માત્ર એકાદ નયે આ મને કયાં સાંપડી, આ... બેઠે છે, આ માત્ર ગ્રહણ કરી, આત્માનું–માત્ર પિતાના આત્માનું ...કાં ન કંઈ રસ્તો કાઢે ?” વગેરે થાય છે તે હિત સાધવું. એકનું સાધ્યું એમાં અનેકનું અનેક ઉપર પણ છે. આનું નામ નામરદાઈ નથી, અપૂર્વ જન્માક્તરનું હિત સધાઈ જાય છે. જે આત્મા એ અનંત પુરૂષાર્થ છે. એ બળને જાણનારાજ તીર્થકર જે થઈ આ જગતના જીવોમાંથી દરેકની જાણે. અનંતાએ જાણ્યું. હવે આપણે આપણું એક સાથેનો મઝીયારે સંપૂર્ણપણે છેડી મોક્ષે જાય છે આત્માને જણાવવું, શરધાવવું, પરૂપાવવું રહ્યું છે તેણે અનંતકાલ લગી અનંતાનંત જીવોને ઘણું જ માત્ર. એ થયું કે સર્વ સારૂં. ભાઈ, વિચારજે. આથી સુખ આપ્યું છે. દુઃખ આપવાના ન દાવા કર્યો છે. રહેલી બાકીની આવરદા તન નીરોગી રાખશે, વાણી એ સત્યે મને જગતમાં વિચરવાને ભાવ ઉત્પન્ન મધરી ને વિચારપુર:સરની કરશે અને મને શાંત પડી થાય છે ને તેજ રહે તો કેવું સારું ! !-એમ થાય જશે. માત્ર આત્મભાવ અખંડ પુરૂષાર્થમય રહેશે. છે. તમને પણ એજ સંપું છું. એજ અચળ અમલ- પુરૂષાર્થ જ તેનું નામ કે જે આત્માને આત્માને અખંડ-અપ્રતિમત-અનિવાર્ય અને શાશ્વત સિદ્ધાન્ત છે. સ્વરૂપમાં-અખંડ ઉપયોગમાં રાખે. બાકીના મન
આ મારા પ્રેરિગ્રાફ પર પૂર્ણ વિચાર કરશે વાણી-કાયાની ચેષ્ટાના પ્રયત્નોને આથી અનંતગુણ તે તમે તેને વિશેષ સુગંધીથી દીપાવશે. અનંત અનંતવાર આપણે આ જગતમાં નાટય પ્રયોગની તીર્થકરોએ એજ સાર-એજ રહસ્ય છેવટ પકડી માફક કરી ગયા છીએ. આ હીરો-પારસમણિ તટસ્થપણું સ્વીકાર્યું છે. આમાં અંતરને બાહ્ય અપૂર્વ શો, પાસેજ છે, ઘરમાંજ છે; પણ અંતરની આનંદ-મહા આનંદ-ખરી લહેજત મળે છે ને તેજ બખોલમાં છે, તેને જાણુ-અનુભવ રહ્યા-મેળહેજત આપણે સારૂ આ જીવનમાં ઉત્તમોત્તમ છે. રહ્યા. સૌ પાસે છે પણ સ સિનું જાણે,
| SR No. | 536285 |
| Book Title | Jain Yug 1982 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Mohanlal Dalichand Desai |
| Publisher | Jain Shwetambar Conference |
| Publication Year | 1982 |
| Total Pages | 82 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Jain Yug, & India |
| File Size | 7 MB |