Page Text
________________
શ્રી મહાવીરનાં છદ્મસ્થ દશાનાં વિહાર સ્થળે હલિદુગ સાવથીને પાસે પાસે જણાવેલી આલભિયાનગરી નગરી, આલંબિયા (છાયા
છે. અહિંથી તેઓ હલિદુગ(છાયા કુંડાલ આલંભિકા) નગરી અને કુંડાંગ બંગલા -હરિદ્રક) ગામે ગયા અને ત્યાંથી
(છાયા-કુંડાક) સન્નિવેશે ગયા. બંગલા ગામે ગયા. ત્યાંથી મહા- મદણ ત્યાંથી નીકળીને તેઓ મદ્રણ આવત્તા વર આવત્તા (છાયા-આવર્તા) બહુસાલગ (છાયા-મના) તથા બહુસા
ગામે આવ્યા અને અહિંથી પાછા લેહગલા લગ (છાયા-બહુશાલક) ગામે વળતાં તેઓ ચેરાગ સનિશે ગયા. રાગથી તેઓ
ગયા અને અહિંથી લોહગલા કલબુગા (છાયા-કલંબુકા) સનિ- પુરિમતાલ (છાયા-લોહાર્ગલા) રાજધાનીએ કલંબુગા વેશે ગયા. અહિંથી તેઓ અનાર્ય
થઈને પુરિમતાલ ગયા. આ લાઠ દેશ લાદ્ધ તરફ વિર્યા વર્તમાન- વખતે લોહમ્મલા રાજધાનીમાં રાજા જિતશત્ર હતો.
માં બંગાળ પ્રાંતમાં “રાઢ' નામે તેઓ જે પુમિતાલે ગયા તે સ્થળને હાલ “પ્રયાગ” પુણકલસ જે પ્રદેશ પ્રસિદ્ધ છે કદાચ તેજ
' કહેવામાં આવે છે. અહિંથી આ લાઢ દેશ હેય. લાઢમાં ઉણુણાગ તેઓ અનુક્રમે ઉણાગ (છાયાજતાં પ્રથમ પુણુકલસ (છાયા-પૂર્ણકલશ) ગામે ગયા
ઉણુંક) ગામ અને ગોભૂમિ તરફ અહિંથી અનુક્રમે ભદિલનયરી (છાયા-ભકિલ- ગોભૂમિ ગયા. ઉણાગથી ગભૂમિ જતાં
નગરી), કાલિ સમાગમ (છાયા- વચ્ચે આવતું ભયંકર જંગલ તેમને વટાવવું પડયું હતું. ભદિલનયરી કદલી સમાગમ) અને જંબુસંક અહિંથી પાછા ફરીને મહાવીર રાજગૃહે ગયા અને ત્યાંથી લિસમાગમ (છાયા-જંબૂખંડ) તરફ ગયા. ૧ લાઢ, ૨ વજભૂમિ, ૩ “શુદ્ધભૂમિ તરફ વિર્યા. જબૂસંડ અહિં કે આ જંબુસંડ અને
આ ત્રણે નામ અનાર્ય સ્થળનાં ગુજરાતમાં આવેલા જંબુસરને સિદ્ધWપુર છે. અહિંથી તેઓ શરદના પ્રથમ તંબાય એક સમજવાની ભૂલ ન કરે. કુમ્મગામ ભાગમાં સિદ્ધFપુર (છાયા-સિઅહિંથી તેઓ તંબાય(છીયા-તં
દ્વાર્થપુર) અને કુમ્મગામ (છાકવિયા બાક) અને હિ
બાક) અને કુવિયા કે કુપિઆ ચા-કુર્મ ગ્રામ) થઈને પાછા વૈશાલી તરફ ગયા.
(છાયા-પિકા ) સન્નિવેશે ગયા. આ સમયે વૈશાલીમાં ગણરાજ્ય હતું ત્યાં શંખ અહિં તેમને વિજય અને પ્રગભા નામની બે પરિ. નામે ગણરાજા હતો. આ રાજા મહાવીરના પિતાનો બ્રાજિકાઓ મળી, જે પાર્શ્વના
મિત્ર હતે. અહિંથી મહાવીર વૈશાલી
થની ઉપાસિકાઓ હતી. અહિંથી વાણિયગામ વાણિયગામ (છાયા-વાણિજ
તેઓ વૈશાલી તરફ ગયા, વૈશાલી ગંડકી નદી ગ્રામ) તરફ પ્રધાવ્યા. વૈશાલીથી ગામ વિહારમાં છે. જે આજકાલ “વેસાડ' નામથી
વાણિયગામે જતાં વચ્ચે એક જાણીતું છે. અહિંથી મહાવીર ગંડકી નદી આવે છે. મહાવીર નાવદારાએ નદીને ગામાય ગામાય(છાયા-ગામાક)સંનિવેશ ઉતાર્યા. આજે પણ બિહારમાં વેસાડ પાસે ગંડકી સાલિસીસય અને સાલિસીસય (છાયા- નદી આવેલી છે. આણંદ શ્રાવક આ ગામમાં રહેવાશી -શાલિશીર્ષક) ગામ તરફ ગયા.
૧ આવશ્યક ટીકામાં “પ્રધાવ્યા અર્થનું સૂચક પહાઅત્યાર સુધી તેઓ એકાદશાંગધારી હતા અને
વિઅ (છાયા-અધાવિત) કૃદંત વાપરેલું છે. સંસ્કૃત સાએમનું અવધિજ્ઞાન સુરલેક હિત્યમાં ઘાવ'ધાતને અર્થ ઉડવું થાય છે. કદાચ ગતિના ભાદ્યાનગરી પ્રમાણુ હતું. હવે તેઓ અનુ- વેગ દર્શાવવાને અહીં આ પ્રોગ થયો હોય અથવા
કર્મ ભકિયા (છાયા-ભદ્રિકા) ની લેકભાષામાં ધાને અર્થે ગતિ માત્ર પણ હેય.
| SR No. | 536285 |
| Book Title | Jain Yug 1982 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Mohanlal Dalichand Desai |
| Publisher | Jain Shwetambar Conference |
| Publication Year | 1982 |
| Total Pages | 82 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Jain Yug, & India |
| File Size | 7 MB |