Jain Yug 1982

SR No.: 536285
Original Sutra Author: N/A
Author: Mohanlal Dalichand Desai
Publisher: Jain Shwetambar Conference
Publication Year: 1982
Total Pages: 82
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Jain Yug, & India
File Size: 7 MB

Page 13

૧૧
શ્રી મહાવીરની નિર્વાણભૂમિ અનંતકોટી બ્રહ્માંડ સુધી સર્વ વસ્તુનુંસર્વ જાતિનું નથી. માણસ જે સન્તોષ અને નમ્રતા મેળવે તે કલ્યાણ ચાહનાર તે અહિંસામૂર્તિનું હાર્દ કે સંઘર્ષ મનુષ્યજાતિનું ૯૦ ટકા દુઃખ ઓછું થઈ જાય. આજે હશે? “માણસ અલ્પજ્ઞ છે, તેની દ્રષ્ટિ એકદેશી હોય જે દેશદેશ વચ્ચે અને કેમકેમ વચ્ચે કલહ ચાલી છે, માટે તેને સંપૂર્ણ જ્ઞાન નથી થતું. દરેક માણ- રહ્યા છે અને મૃત્યુ પહેલાંજ આપણે આ સૃષ્ટિ પર સનું સત્ય એકાંગી સત્ય હોય છે, તેથી બીજાના જે નરક ઉપજાવીએ છીએ તે એકલી અહિંસાવૃત્તિઅનુભવને વખોડવાને તેને હક્ક નથી, તેમ કરતાં થીજ આપણે અટકાવી શકીએ. તેને અધર્મ થાય છે. એમ કહી સ્વભાવથી ઉન્મત્ત હિન્દુસ્તાનના ઈતિહાસને જે કંઈ વિશેષ સાર એવી માનબુદ્ધિને નમ્રતા શીખવનાર તે પરમગુરૂને હેાય તો તે એજ છે કેતે દિવસે કણે કણે વન્દન કર્યું હશે? આ શિષ્યો સર્ષેડ= મુશ્વિન: રતુ, રજતુ નિત્તમદા પિતાનો ઉપદેશ આખી દુનિયાને પહોંચાડશે અને મદ્રાણિ પરાતુ, મા ચિત્તમામવેતા અઢી હજાર વર્ષ પછી પણ માનવજાતિને હા, સમ- હિન્દુસ્તાનમાં જેટલા આવ્યા તેટલા બધા અહીંજ સ્ત માનવજાતિને તે ખપમાં આવશે એવો ખ્યાલ તે
રહ્યા છે, કોઈ ગયા નથી, આશ્રિત તરીકે આવ્યા પુણ્યપુરૂષના મનમાં આવ્યો હશે ખરો?
તેઓ પણ રહ્યા છે અને વિજેતાના ઉન્માદથી આવ્યા જૈન તત્વજ્ઞાનમાં સ્વાદુવાદને બરાબર શો અર્થ તેઓ પણ રહ્યા છે, બધાજ ભાઈ ભાઈ થઈને રહ્યા છે તે જાણવાનો હું દાવો કરી શકતું નથી પણ છે અને રહેશે. વિશાળ હિન્દુધર્મની, જનકન હિન્દુ હું માનું છું કે સ્યાદવાદ માનવબુદ્ધિનું એકાંગીપણું ધર્મની. ગૌતમબુદ્ધના હિન્દુધર્મની, મહાવીરના હિન્દુજ સૂચિત કરે છે. અમુક દૃષ્ટિએ જોતાં એક વસ્તુ ધર્મની આ પુણ્યભૂમિમાં અહિંસાને ઉદય થયો છે. એક રીતે દીસે છે, બીજી દષ્ટિએ તે બીજી રીતે
આખી દુનિયા શાન્તિને ખોળે છે. ત્રસ્ત દુનિયા દેખાય છે. જન્મા જેમ હાથીને તપાસે તેવી
ત્રાહિ ત્રાહિ કરીને પિકારે છે, છતાં તેને શાતિને આપણું આ દુનિયામાં સ્થિતિ છે.
રસ્તો જડતો નથી. જેઓ દુનિયાને લૂટ છે, મહાઆ વર્ણન યથાર્થ નથી એમ કેણ કહી શકે?
યુદ્ધોને સળગાવે છે તેમને પણ આખરે તે શાન્તિજ આપણી આવી સ્થિતિ છે એટલું જેને ગળે ઉતર્યું
જોઈએ છે, પણ તે શાતિ કેમ પ્રાપ્ત થાય ? તેજ આ જગતમાં યથાર્થ જ્ઞાની. માણસનું જ્ઞાન એક
- બિહારની આ પવિત્ર ભૂમિમાં શાન્તિનો માર્ગ પક્ષી છે એટલું જે સમયે તેજ માણસેમાં સેવા. યારનો નક્કી થઈ ચુક્યો છે, પણ દુનિયાને તે સ્વીવાસ્તવિક સંપૂર્ણ સત્ય છે કે જાણતા હશે તે
કારતાં હજુ વાર છે. પાવાપુરીના આ પવિત્ર સ્થળે પરમાત્માને આપણે હજુ ઓળખી શક્યા નથી. તે મહાન માનવે પિતાનું આત્મસર્વસ્વ રેડી દુનિયાને
આ જ્ઞાનમાંથી જ અહિંસા ઉદ્દભવેલી છે. જ્યાં તે માર્ગ સંભળાવ્યો હતો અને પછી શાતિમાં પ્રવેશ સુધી હું સર્વજ્ઞ ન હોઉં ત્યાં સુધી બીજા ઉપર અધિ- કર્યો હતો. દુનિયાના શાન્તિતરસ્યા લોકો નમ્ર થઈ કાર ચલાવવાનો મને શું અધિકાર? મારું સત્ય મારા નિર્લોભી થઈ, નિરહંકારી થઈ જ્યારે ફરી તે દિવ્ય પૂરતું જ છે, બીજાને તેને સાક્ષાત્કાર ન થાય ત્યાં વાણી સાંભળશે ત્યારેજ દુનિયામાં શાંતિ સ્થપાશે. સુધી મારે ધીરજ રાખવી જોઈએ. આવી વૃત્તિ તેજ અશાન્તિ, કલહ, વિદ્રહ એ દુનિયાને કાનુન નથી, અહિંસા વૃત્તિ.
નિયમ નથી, સ્વભાવ નથી, પણ તે વિકાર છે. દુનિયા કુદરતી રીતે જ માણસનું જીવન દુઃખમય છે, જ્યારે નિર્વિકાર થશે ત્યારેજ મહાવીરનું અવતારકૃત્ય જન્મજાવ્યાધિથી માણસ હેરાન થાયજ છે, પણ પૂર્ણતાને પામશે. (નવજીવન અંક ૨૩ મે. માણસે પિતાની મેળે કંઈ દુઃખ એાછાં ઉભાં કર્યો
દત્તાત્રેય બાલકૃષ્ણ કાલેલકર