Jain Yug 1940

SR No.: 536280
Original Sutra Author: N/A
Author: Mohanlal Dipchand Chokshi
Publisher: Jain Shwetambar Conference
Publication Year: 1940
Total Pages: 236
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Jain Yug, & India
File Size: 24 MB

Page 72

જૈન યુગ.
તા. ૧૬-૪-૧૯૪૨)
ઐક્ય માટે દર્દભરી અપીલ.
શ્રીયુત મર્સી
માલ
ઉગારે
યુગની સંસ્થાઓમાં કામ કરવામાં વારંવાર વિમાસણુના આપણી સંખ્યા નાની હેઈ, આપણે સન્નહબદ્ધ હોઈએ પ્રસંગે આવ્યાજ કરે છે.
- તેજ આપણે આગળ વધી શકીએ. કઈ પ્રશ્ન વિવાદગ્રસ્ત
થઈ પડે તે વિચારીએ કે થોડા કાળક્ષેપ કરવાથી એકમત આટલી સૂચના માન્ય થાય અને પછી આપણે સેવાભાવી કાર્યવાહકે મળી આવે તે કોન્ફરન્સની કે એના જેવી સામાન્ય થઈ જવાશે. એ પ્રસંગે જરા પાછળ હડી મુલતવી રાખીએ
અને વિચારબળ કેળવવામાં સમયને ઉપયોગ કરીએ તે જિક સંસ્થાને અવકાશ છે. ખરી વાત તો આખો વખત કાર્ય કરનારની સંખ્યા મેળવવાની છે. ધર્મ અને સમાજ ખાતર
તેમાં ન્હાનમ નથી. સ્વાર્પણ કરનારા છેડા સેવાભાવી હોય તે તેમને સ્વાર્થને આ રીતે વિચારતાં હજુ આપણા સમાજ માટે ભવિષ્ય ભાગ જોઈ સમાજ તેને અપનાવ્યા વગર નહિ રહે આપણે છે. અત્યારનો યુગ આપણને આહવાન કરે છે અને આપણે તો મહાત્માજી કે જવાહરલાલ જેવા ખડે પગે કામ કરનારા વખતસર ન ચેતીએ તે લાલબત્તી પણ બતાવે છે. વ્યાપારી જોઈએ. એવા બે પાંચ મળે, તેમના મગજ સમતલ હોય, કામને સુલભ એવી દીર્ધદષ્ટિ વાપરી આપણે જનતાના અને તે પ્રાચીન ભાવના સમજેલા
જનસેવામાં આ મહાન કાર્યમાં હેય, નવયુગના અભ્યાસી હેય,
આડખીલી રૂપ ન થતાં આપણો જૈન ધર્મની વિશ્વધર્મ તરીકેની
ફાળો આપીએ, થોડા વખત શક્યતામાં માનનારા હોય, તે [ શ્રીયુત સુરચંદ્ર પુરશોત્તમદાસ બદામી, બી. એ. માટે આપણું વ્યક્તિત્વને ભૂલી આખો સમાજ પરિવર્તન પામી એલએલ. બી; રિટાયર્ડ જજ સ્માલ કે ઝેઝ કાર્ટ, જતાં શીખીએ અને સમાજના જાય અને વિશ્વભરમાં જૈન પિતાના તંત્રી ઉપરના પત્રમાં નીચેના ઉદ્દગારો
વિકાસમાં આપણે વિકાસ છે ધર્મના ડંકા વાગે એ વ્યક્ત કરે છે. સમાજે ખરેખર તે વિચારવા જેવા છે.] એમ બરાબર માની કાર્ય લઈએ અત્યારને સમય છે.
તે હજુ પણ સમય છે. વખત દરેક કૌટુમ્બિક તેમજ સામાજીક કાર્ય અને પ્રગતિ માટે
વધારે બારીક આવી જાય છે વ્યાપારી કેમને હિસાબે ઐકયતાની ખાસ જરૂર છે, અને તે ઐકયતા કુટુંબ કે સમા
અને આપણે નાના મતમતાંજની જૂદી જૂદી વ્યક્તિઓ એકબીજા સાથે પ્રેમ ભાવથી વર્તે
તરોનો ભોગ બની અકિંચિત્કર આપણે ઘરદિવડા પ્રગટાવીએ. અને પરસ્પરનું હૃદય શુદ્ધ અને વિશાળ રાખે તેજ બની
થઇ જશું તે જે ડું રહ્યું ગામેગામ અને શહેરે શહેરમાં રહે અને મજબૂત પણ થાય; અને તેમ ન હોય તે ઐક્યતા
છે તે પણ ગુમાવી બેસશું અને બે ચાર સ્થાનિક કામ કરનાર બની ન રહે એટલું જ નહિં પણ એક બીજામાં વૈમનસ્ય
ભવિષ્યની પ્રજામાં કે વિચારક વ્યક્તિઓ જરૂર મળે. એ મહાઉત્પન્ન થાય અને વધે. કેન્ફરન્સ જેવી મહાન સંસ્થાને
જાગશે તો આપણું મંદતા દેવીનો સંદેશે સમજે અને જેને મેળાવડે કરવા માટે ખાસ નિશ્ચય કરવાની જરૂર છે કે
પર અશ્રુ સારશે. . સમાજના ભાવી ઉત્કર્ષને પિષે
સમાજના જૂદા જૂદા પક્ષમાં અગ્રભાગ લેતી વ્યક્તિઓના હૃદયે શુદ્ધ, વિશાળ અને એક બીજા તરફ મિત્ર ભાવથી
અત્યારની ઘુના નિકાલ તે પણ આપણે માટે હજુ
છે, ઉપાય છે, રસ્તાઓ છે. ભવિષ્ય છે. દરેક વ્યક્તિ. પિતાના જોઈ રહેલાં છે કે કેમ?
આપણી ભાવના સમાજને જીપગ તરફ, હૃદય તરફ નજર આ બાબતની કેન્ફરન્સના સુકાનીઓની ખાત્રી થાય તે
વતે અને વહેતે કરવાની હોય રાખતા શીખે, પોતે શું ફાળો | કોન્ફરન્સનો મેળાવડે કરો અત્યંત હિતકર છે. કેન્ફરન્સ
તો આગળ રસ્તે સાફ દેખાઈ આપે તે તરફ લય આપે જેવી સંસ્થાની સમાજને જરૂરીઆત છે તે માટે તે બે મત
શકાય તેમ છે. અત્યંત પ્રેમથી, તે હજુ કાર્યક્ષેત્ર વિશાળ છેT હોઈ શકે જ નહિ. આપણી કેન્ફરન્સ સમાજની ઐક્યતા
ધર્મ ભાવનાથી, પિતાની જાતને અને સમાજને એની જરૂર છે. સાધવામાં અને પ્રગતિ લાવવામાં સફળ નિવડે એજ પ્રાર્થના.”
ભૂલી જઈ, આપણે ફાળો એવા કાર્યવાહક મળી આવે
આપીએ અને આપણને મળતી અને તે સ્થાને સ્થાને નાના
-સુરચંદ્ર પુરત્તમદાસ બદામી.
તક અને આપણી સગવડને મેટા સત્ર આરંભી દે !
સુરત, ૧૦-૪-૪૦.
સગાનુસાર સમાજહિતમાં તે હજુ ઘણું મોડું નથી
ઉપયોગ કરીએ તે કાંઈ વાંધે થયું. આપણે સ્થાનિક ઝગડામાં પડવું નથી, આપણે અર્થ નહિ આવે. ઉત્કટ ભાવના અને દઢનિશ્ચય આગળ ગમે તેવી વગરને ઝગડાઓમાં પડવું નથી, આપણો મુદ્દો સામાજિક અડચણોના ઉકેલ આવી શકે છે. પ્રેમથી, હાંસથી, ઉત્સાહથી, ઉન્નતિને હાઈ પંથ કાઢવે નથી, આપણે ખાસ કરીને પ્રેરણાથી, આગળ ધપીએ અને જૈન ધર્મને વિજય છે વિચાર વાતાવરણને શુદ્ધ કરવું છે, વિચારની સ્પષ્ટતા કરવી છે, નૈન નથતિ રાસનમ્ સૂત્રને નજરમાં રાખીએ. જનતા પિતાને ધર્મ અને પિતાનું સ્થાન સમજતી થાય તેવી કરવી છે, કોઈ પણ જૈનને લાચારીથી હાથ લાંબો કરવા પડે અત્ર કરેલી સૂચના સ્ત્રીને કે પુરૂષને સાધુને કે શ્રાવકને. એવી સ્થિતિ રહેવા દેવી નથી અને આપણા વ્યાપાર આપણે બાળને કે વૃદ્ધને, પ્રાચીન કે અર્વાચીન–સર્વને ગ્રાહ્ય હાઈ ખતા જઈએ છીએ તેને બદલે તેમાં પ્રગતિ કરી જનતાને તેમને ચરણે ધરી છે. આગળ વધવા પ્રેરણા કરી અત્ર વીરમીએ. આપણું સ્થાન કાયમ રાખી આપણે તેમાં વધારો કરે છે, રિવાતે સ્થાન: સત્ત! આપણું સખાવતેને સહેતુક અને વ્યાપ્ત કરવી છે અને આપણું ધર્મશ્રદ્ધાના પાયા ન્યાય-વિચારણુ પર રચવા છે.