Page Text
________________
તા. ૧૬-૧૦૪૦
જેન યુગ.
ન
અપાયેલ દસ રાવને સામે
3 નેંધ અને ચર્ચા. ૪
ચર્ચા લેખક એ ફાટ સંધાય તે મશાલે પુરવાને બદલે
મીઠું મરચું ભભરાવી પુરાણું પોપડાને એવી વિલક્ષણ પદ્ધતિએ અમદાવાદ દીક્ષા પ્રકરણ
ઉકેલે છે કે સંસ્થાના ગૌરવને ક્ષતિ પહોંચે. આ તકે એકજ કેટલાક સમયથી પ્રસરી રહેલ શાંત વાતાવરણમાં અમ- વાત તરફ જનતાનું ધ્યાન ખેંચીએ કે જુન્નર અધિવેશનને
ઠરાવ એટલે સાદે ને સીધું હતું કે એને જે અમલ થશે દાવાદમાં અપાયેલ દક્ષાએ એકાએક સનસનાટી પ્રગટાવી. ૨ જનગર મુનિ સંમેલનના ઠરાવને સામે રાખી વિચારીએ તે હાત તા વડોદરા સરકારના કાયદાની ઉપસ્થિતિ થવાન
પામત. એ ઠરાવ સર્વ સત્તા સંધના હાથમાં સોંપતા હતે. ભાઈ છનાલાલ તેમજ શંકરલાલની પ્રવજ્યા વાસ્તવિક રીતે
બહારની ડબલગિરિ નહોતો તરતે. આજે આપણે શું નથી થઈ એમ કહેવું જ પડે. છતાં છનાલાલના પિતાનું
ઈછીએ છીએ? મુનિ સંમેલનના ઠરાવને ઉભય પક્ષે વધાવી નિવેદન વાંચતા એ રાજી ખુશીની દિક્ષા જણાય છે. શંકર
લીધેલ છે છતાં એને અમલી બનાવવાનું કામ એકલા સાધુ લાલની દિક્ષા એ વાંસણ માં જનાર પરેલ હતું એટલા ખાતર ટીકાના વંટોળે નથી ચઢી, પણ એની માતુશ્રીએ જે વિરોધ
વર્ગથી શકય છે ખરું? સંધના સહકારની એમાં જરૂર નથી? નોંધાવ્યો છે અને જે ઉહાહ પ્રગટ છે તે લક્ષ્ય બહાર
તેથીજ આપણે આજે સંઘના ભાગલા સાંધી સર્વત્ર એકધાર
સંગઠન ઈચ્છીએ છીએ. જેનધર્મનાં સિદ્ધાંતો સામે કચવાટ કરવા જેવો નથી. આમ છતાં અમદાવાદ “જૈન યુવક
ન થાય, જૈન સમાજની શાંતિ ન જોખમાય, અને મુમુક્ષનો સંઘે” જે રીતે પ્રચાર કર્યો એમાં પાદરાની ચાર બાળાઓને કિસ્સે વગર તપાસે ઉમેર્યું અને વાતાવરણમાં બેટો ખળ
રસ્તો સરળ થાય એ માર્ગે દોરવા સારૂ એક વ્યાસપીઠ પર ભળાટ ઉભો કર્યો એ વ્યાજબી નથી કર્યું. યુવકેએ અધુરી
એકઠા થવાની અને અંતરના મેલ ત્યજવાની જરૂર છે. ગતકે પાયા વિનાની વાતને ભભક ભરી જાહેરાત આપતાં પૂર્વ
વર્ષના અંકમાં કેન્ફરન્સના બંધારણ અને ઠરા સંબંધમાં પૂરી તપાસ કરવી જોઈએ. જવાબદારીનું ભાન યુવકની વિસ્તારથી છણાવટ કરેલી છે. એનું કાર્ય વધુમતીના ધોરણે સંસ્થાને હોવું જ ઘટે. શ્રી મણિલાલ પાદરાકરે નિવેદન કરી
ચાલે છે. સમાજ જે ધારે તે આજે એ વધુમતી પિતાને અને શેઠ બકુભાઈના પ્રમુખપદે મળેલી સભાએ કરાવો કરી
જેમનામાં વિશ્વાસ છે એવા હાથમાં સોંપી શકે છે. એ માટેના એ બનાવ પર પ્રકાશ પામે છે એનાથી જનતાને અન્ય રાહ રિસાઈ જુદા તડા ઉભા કરવાનું નથી પણ યથાર્થ રીતે વાતનું ભાન થયું છે અને યુવક સંઘની પ્રવૃત્તિ સખત ટીકા
પ્રચાર કરી પિતાના પ્રતિનિધિ તરિકે શ્રદ્ધા સંપન્ન અને પાત્ર બની છે. જાહેર પત્રોમાં એ હેવાલ આવી ગયા હોવાથી
જૈનધર્મનું ગૌરવ વધારે તેવાને ચુંટી મોકલવાનો છે. પ્રતિઅમે તેનું ચવત ચણ ન કરતાં એ ઉ રથી એટલું તે નિષિ મેકલવાને હક સંઘને છે અને સંઘોમાં વર્ચસ્વ કે કહી શકીએ કે યુવક સંધની ઉતાવળ અને થયેલ ભૂલ
લાગવગ ની છે એ કહેવાની જરૂર છે ખરી? જે સંસ્થા કબુલવામાં અશકિત એ માટે જવાબદાર છે. ઉપાવી કાઢેલી આવું સ્પષ્ટ ને દેશ કાળને અનુરૂપ બંધારણ ધરાવે છે અને વાતોથી સમાજ ઐકય જોખમાય છે અને પડેલ ભાગલા
વગેવવી, કે છુટા છવાયા યુવકેના વ્યકિતગત ભડકાવનારા વચ્ચેનું અંતર વધે છે જે મિલકલ ઈષ્ટ નથી. ભાઈશ્રી વિચારોથી દોરવાઈ જઈ. તેઓ માત્ર આ સંસ્થાના સભ્યો છે ભગવાનજી કપાસીને પત્ર કહે છે કે “મી પરમાનંદ કાપ. એટલા ખાતર કેવળ પ્રહારો કર્યો જયાએ શું વ્યાજબી છે? ડીઆએ તે તા. ૨૫-૧૨-૩૯ ના” “નવ સૌરાષ્ટ્ર અગડ બે’ સિવાય એનું બીજું કંઈ પરિણામ આવે ખરું? (અમદાવાદ) માં જાહેર કે છુપી દક્ષા કોઈ પણ જાતની જનતાના પીઠબળથી રાષ્ટ્રીય મહાસભાએ જે કાર્ય દેશના ન થવા દેવાની શકિત કેળવવા હાકલ કરી છે જે આ વાત ઈતિહાસમાં કરી બતાવ્યું તેવું કાર્ય સંધના સહકારથી સાચી હોય તે તે દુઃખ કર્તા છેએટલું જ નહિં પણ ધાર્મિક
ધર્મની સાચી દાઝવાળા-જેને સમાજમાં કરી બતાવે કેન્કિ
રન્સનું વર્તમાન બંધારણ એમાં સહાયરૂપ છે. એ સામે ગમે પુનઃ ભાર મૂકીને કહેવું પડે છે કે કોઈ પણ મા જેન તેવા ઉદ્દામ યુવકથી પણ આંગળી ચીંધાય તેમ નથીજ બાકી દીક્ષાનો વિરોધી હે ઈ શકે જ નહીં. જે કંઈ મફેર છે એ ‘પાડાનાં વાંકે પખાલીને ડામ દે’ એ તે મૂર્ખતાની છુપી અને સંતાકુકડીની રમત સામે છે. કોકરન્સ કદિ પણ નિશાની છે. દીક્ષા જેવી પવિત્ર ક્રિયાનો વિરોધ કર્યોજ નથી અને કરી યુવક પ્રવૃત્તિ પાટા પરથી ઉતરી પડી છે! શિક પણ નહીં; આમ છતાં કેટલ કના વ્યકિતગત વિચારોને નામે એ મહાન સંસ્થા સામે બખાળા કહાડવી એ બિલકુલ
યુવક સંધેની સ્થાપના, એ વેળા જનતાનુ એ પાછળ અયોગ્ય છે. અખિલ હિંદનું પ્રતિનિધિત્વ ધરાવતી સંસ્થામાં
પીઠબળ, જુદા જુદા સમજુ અને શાણા નેતાઓના એ પર જાત જાતના ભેજાએ હોય, અને બિન જવાબદારીભર્યા સૂર
આશીર્વાદ અને કકડે ભુસકે વધતી જતી સભ્ય સંખ્યાને તિએ કહાડે તેથી સંસ્થાન વગોવવી કે એને ઉતારી પાડવી
વિચાર કરતાં, એનું આજનું અસ્તિત્વ “સાપ ગયા ને લીસોટા એ તો એકાદ કપુતના કારણે ખાનદાન પિતાને નામેસી
રહ્યા’ જેવું જણાય છે! આરંભકાળના વિરાટ સ્વરૂપ સામે દેવા જેવું છે !
આજનું વામન રૂપ જરૂર લખે છે. સમ જે આશા રાખેલી કે
અન્યત્ર જેમ બને તેમ આ નવજુવાનને સમૂહ પિતાનામાં કેન્ફરન્સની કાર્યવાહી
ભરેલી અખૂટ શકિત અને અદમ્ય ઉત્સાહના જેરે જામી એક તરફ જયારે બાંધછોડથી પડેલા ભાગલા સાંધવાના ગયેલી જડતા, પ્રવર્તી રહેલી ગતાનુમતિકતા અને આકંઠ સુધી પ્રયાસ થ ય છે ત્યારે કઈ કરવ મકનાર મર્યાદા દલથી આ ભરેલી વહેમી દશાને તિલાંજલી આપી જૈનધર્મના સિદ્ધાંતને મહાન સંસ્થા પર અણુછાજતાં આક્ષેપ કરે છે અને 11ણી
( અનુસંધાન પૃષ્ઠ ૫ ઉપર )
| SR No. | 536280 |
| Book Title | Jain Yug 1940 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Mohanlal Dipchand Chokshi |
| Publisher | Jain Shwetambar Conference |
| Publication Year | 1940 |
| Total Pages | 236 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Jain Yug, & India |
| File Size | 24 MB |