Jain Yug 1937

SR No.: 536277
Original Sutra Author: N/A
Author: Mohanlal Dipchand Chokshi
Publisher: Jain Shwetambar Conference
Publication Year: 1937
Total Pages: 78
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Jain Yug, & India
File Size: 7 MB

Page 49

તા. ૧-૧૧-૧૯૩૭.
જૈન યુગ. શ્રી અમૃતલાલ કાળીદાસના પ્રેરક વિચારો.
વિચ્છિન્ન સંધ–વિનિનું મૂળ.
- ટ્રસ્ટીઓની સત્તાશાહી સામે ખુલ્લો પડકાર (જૈન સ્વયંસેવક મંડળના વાર્ષિક સમારંભ પ્રસંગે શ્રી અમૃતલાલ કાલીદાસના ભાષણમાંથી.) “આજે હું બે મહિના પછી પુનઃ જાહેર સભાઓમાં વહીવટ તેઓ આપણા વતી કરે છે, અને તેઓ આપણને બોલું છું. કારણ કે બે મહિનાથી હું બીમાર હતા સ્વયં- જવાબ આપવા અવશ્ય બંધાએલા છે, એકેએક જૈન એઓ સેવક મંડળના વખાણ કરવા તે મારા વખાણ કરવા બરાબર પાસેથી ન્યાયની માગણી નિઃશંકપણે કરી શકે છે. હું દાખલ છે, કારણ કે મારા જાહેર જીવનને આરંભ એ મંડળથીજ આપી જણાવીશ કે આજે સરાજ થતાં જ અમલદારે થ છે, સ્વયં સેવક મંડળનું કાર્ય અવિચ્છિન્નપણે ચડતી તેમના ઉપર જુલમ કરતા હતા, તે આજે સત્તા પર આવતાં કક્ષાએજ ચાલતું રહ્યું છે, એ આનંદની વાત છે. અને તેના તેમનાજ નોકર તરીકે રહે છે, તેવી જ રીતે આજના યુવકે પ્રામામમાં વિવિધ વિષયો ઉપરાંત સંગીતની લહેરીએ પણ કે સ્વયં સેવકે કાલે દ્રષ્ટીએ નહિ થાય તેની શું ખાત્રી છે? પીરસવામાં આવી, એમાં એક ભાઈએ જેન કેમની ઉણપ હું તે એટલે સુધી કહું છું કે એ સમય આવતાજ જાય છે, માટે જે ખેદ બતાવ્યું છે તેને હું તદન મળતે થાઉં છું. એટલે જ આજના ટ્રસ્ટીઓ સત્તાના મદમાં આમ પ્રજાને ન આ બધાને કારણ માટે આપ
ગણકારે તે હું કહીશ કે શા ણામાં પડેલી ફાટ વધારે જવાબ
માટે તેમની પાસે સત્તા રહેવી શાંતમૂર્તિનું સ્વર્ગારોહણ દાર છે. જ્યાં સુધી આપણે વહે.
જોઈએ ? શા માટે આપણે ચાયેલા છીએ, ત્યાં સુધી ન મહાતીર્થ શ્રી શત્રુંજયના આંગણે મુનિ જીવનના તે આપણું હાથમાં ન લઈ તે આપણાથી બેકારી નીવારી આદર્શ સમા, પવિત્ર સાધુ જીવનના સુવાસિત વાતાવરણમાં, શકાય? પરંતુ અહિં મારી શકાય તેમ છે, ન તે કેળવણી ચાલુ સમયની પ્રચલિત અન્ય કોઈ પણ ચર્ચાએથી વિચાર સરણી કેટલાક ઉતાપ્રચાર થઈ શકે તેમ છે. જે લેપાયા સિવાય કેવલ સમભાવવૃત્તિ, પ્રશંસનીય શાંતિ- વલી આ વાાએથી જીદી પડે આપણે એટલે હું અને તમે ધારી ચારિત્રનું પાલન કરનાર મુનિશ્રી કપૂરવિજ્યજી છે, હું સમજાવટથી અને ધીમે બધા મળીને એક કરવાની માહારાજનું કાળધર્મ પામવું એ મોંઘેરા લાવ સમાન ધીમે કામ લેવામાં માનનારો પ્રતિજ્ઞા લઈએ તે આપણે નાં ભકતો ને ઉપાસકો માટેનો દુ:ખનેજ પ્રસંગ લેખાય. છું જ્યારે મણિભાઈ આદિ એટલું કામ કરી શકીએ તેમ
તેઓશ્રીના દર્શનથી ગમે તેવા તHહદયના આત્માને બાથંબથામાં માનનારા છે.” છે કે અત્રે ભાઈ ગણપતિ- શીતળતા પ્રાપ્ત થતી. તેમને જોતાંજ શ્રીમદ્ આનંદધનજી શંકરે જેનેના જે વખાણ કર્યા કે યોગી ચિદાનંદજી સ્મૃતિપટમાં તાજા થતા-ખાદી
“હું આજે ખુલલા શબ્દમાં છે, તેથી સેંકડે ગણું વખાણુને ધારી આ આ સંત સતત અષામમાંજ મર્ચ્યુલ જપુતા
કહીશ કે જે ટ્રસ્ટીઓની કંઈ લાયક આપણે અવશ્ય બનીએ જ્ઞાનશ્મિઓ ઘાઘર ને ખાસ કરી ઉગતી પ્રજામાં
ગેરસમજ થઈ હોય તે તેએમ હું છાતી ઠોકીને કહું છું. કારણ કે આપણી પાસે
મને સમજાવવાની અને રસ્તા પ્રસરાવવાના તેઓશ્રીના પ્રવાસે સુપ્રસિદ્ધ છે. ભાવનગરના
પ્રકાશ યુગલમાં આવતા લખેથી કે પ્રેરણાથી પ્રગટ શ્રીમતિ છે, વિદ્યાપતિએ છે,
કાઢવાની પહેલી જરૂર છે, અને વિચારકે છે, યુવકે છે, સેવા
તેમ છતાં જો તેઓ ન માને કરાવેલ પુસ્તિકાઓથી ભાગ્યે જ કોઈ જેન સંતાન ભાવી સ્વયં સેવકે છે. આવા
તે ગમે તે પગલાં લઈ આપણે અજ્ઞાત હશે, કપુરની સુવાસની તેઓશ્રીની પવિત્ર જીવન મેળાવડાઓમાં એને લગતી પરાગ તરફ વિસ્તરેલી છે. ધન્ય છે, એ મૂક્તિ પથે વિસ
ન્યાય મેળવવા જોઇએ. આ મંત્રણાઓ ન થાય, પરંતુ રનાર મહાવિભૂતિને! વંદન છે એ મહાત્માના ચરણમાં.
બાબતમાં પણ સ્વયં સેવક આપણે બીજી રીતે વિચારૉ
– જેન યુગ કમિટી.
મંડળ એ પ્રમાણે વર્તશે એમ અવશ્ય તેડી લાવી શકીએ.”
હું આશા રાખું છું.” “હવે હું અને એક પ્રસંગ જે લાલબાગના ટ્રસ્ટીઓની " છેવટમાં પણ મારા પ્રથમના દર્શાવેલા વિચારોને પુનઃ બાબતમાં ઉપસ્થિત થયેલ છે તે માટે કંઈક કહેવા ઈચ્છું છું એક વાર ઉચ્ચારતાં કહું છું કે આ બધી વિઘકારી પ્રવૃત્તિઓને આ વસ્તુ હું ઈરાદાપૂર્વક કહું છું કેમકે એજ લાલબાગને હું નીકાલ કરવાનું સાધન માત્ર એક જ છે, અને તે ઐકય. પરંતુ મેનેજીંગ ટ્રસ્ટી છું ટ્રસ્ટીઓ અને આ સ્વયં સેવક મંડળ તે અક્ય મારાથી કે કાતિભાઈ એકલાથી નહિ થઈ શકે, તે વચ્ચે કેવી રીતે અથડામણ ઉભી થઈ તે બાબતથી હું અજ્ઞાત તે કેન્ફરન્સ જેવી આગેવાન સંસ્થા દ્વારા જ થઈ શકે, છું, કારણ કે હું હાજર થઇ શક નહોતે, છતાં પણ હું અને તેમાં પણ તમામ આગેવાનોના સહકાર ઉપરાંત સ્વયંએટલું તે અત્યારે જરૂર આ પ્લેટફોર્મ ઉપરથી કહી શકું કે સેવક ભાઈઓની સહાય પણ જોઈશેજ. અને આપણે એકય ટીપે સંધના સેવંકા છે, નતિ કે સત્તાધીશે. તેઓ ટ્રસ્ટને કરવાની પ્રતિજ્ઞા લઈનેજ ઘેર જવું જોઈએ. બપ અ નું કદી: હીવટ કરે છે. આપણું તેથી પાઈએ પાઈ મૂકાએલીને હું બેસી જવાની રજ #શ ”