Jain Yug 1933

SR No.: 536273
Original Sutra Author: N/A
Author: Mohanlal Dalichand Desai
Publisher: Jain Shwetambar Conference
Publication Year: 1933
Total Pages: 90
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Jain Yug, & India
File Size: 10 MB

Page 60

૬૦
જૈન યુગ–
તા ૧-૯-૩૩
તટસ્થવૃત્તિ ધારી હેય- છતાં એટલું તે છે કે પિતા એજયુકેશ
સંતાનમાં સ્વધર્મનું જ્ઞાન જરૂર હોવું જ જોઈએ. આ ઈચ્છા શ્રીમતી કોન્ફરન્સમાં કેટલાક યશસ્વી કાર્યોમાં આ બોર્ડનું વધારે પડતી નથી જ, સંતાન હિતવત્સત્ર માબાપે તે કેમ સ્થાને અગ્રપદ ધરાવે છે. એનું મુખ્ય કાર્ય જુદા જુદા મથકે સ્વપ્રજા ધર્મ સંબંધી જ્ઞાનમાં નિગુન બને એ અવશ્ય વાંક એ યુનીવર્સીટીની માફક લેખિત પરિક્ષા લેવાનું છે. એ માટે અને એ સારું સ્વશકિત અનુસાર સગવડતા પગુ કરી આપે. જે ધાર્મિક અભ્યાસક્રમ નિયત કરાયેલ છે એ જરૂર પ્રશ- જ્યારે વ્યવહારિક કેળવણી આ ભવપુરની હોવા છતાં એની સનીય છે. જો કે પૂર્વના અભ્યાસક્રમો કરતાં હાલના કંઇક અગત્ય માટે બે મત જેવું નથી. તે પછી આ આતમને કઠી છે છતાં એટલું નિસંદેહ કહેવું જોઈએ કે એમાં જે જે અતિ ઉપયોગની, અને ભવાંતમાં પણ જે લાભદાયી છે એ મોનો સમાવેશ કરવામાં આવે છે અને જુદી જુદી દ્રષ્ટિથી માટે પ્રમાદ કેમ સેવી શકાય ? “ જ્ઞાન વિના પશુ સારિ ખા’ જે વિવિધતાની ગુંથણી કરવામાં આવી છે એ તરફ જ એ શ્રી વીરના વાકયને કેમ ઋનિમાંથી ભુસી શકાય! આજે ઉંડુ લય આપતાં સહજ જઈ આવે તેમ છે કે એ આપણે જે ક્રિમમાં નિ સતા અનુભવીએ છીએ, વળી કેટલીક સને અભ્યાસી જૈન દર્શને સારે જ્ઞાતા જરૂર વડી વેળા જે એમાં અજ્ઞાનતા દ્રષ્ટિગોચર થાય છે અને કેાઇ કે શકે. વ્યવહારિક કેળવણીના ધોરણે માફક આમાં પ સાન વેળા ગે કરણીનો અર્થ જ નથી તારવી શકાતો એનું જે છે રખાયેલાં છે. વળી કેટલાકમાં પેટા વિભાગ ૫ણું છે. ઉપરાંત કેઈપણ કારણ હોય તે તે એજ છે કે એમાં શું રહસ્ય તારાતિ માટે કેટલાક અંશે સરળતા આવશ્યક ધારી અભ્યા- રહેલું છે એ જ્ઞાનથી સાવ કરનાર વંચિત છે છે. ટૂંકમાં સમમાં ઉચિત ફેરફાર પણ કરે છે. પાસ થનારની ઉત્ત- કહીએ તે સંસ્કાર બળથી વિધિ-વિધાન અસ્તિત્વ ટકાની જના અથે પ્રમાણપત્ર ઉપરાંત પારિતોષિકની ગોઠવણ રાખી, શકયા છે છતાં એમાં જે જ્ઞાનને પ્રકાશ હરે એ ઉડી ગયો જૈન ધર્મનું જ્ઞાન સમાજમાં સવિશે ફેક્ષાય એ હેતુથી એક છે. એટલે આજે એ કરણીએમાંની ઘણું ખરી શુષ્ક લાગે પ્રકારની સુંદર ગોઠવણ છ છે એમ કહીએ તો અજુકતું નથી. છે. વળી સમજ વગરની કરણીમાં મતાનુગતિકતા આવે અને
કેન્ફરન્સના શીરે ગમે તેમ ગુલબાને ફેંકાય છતાં છે તે પર વહેમના પડળ વળગે એમાં નવાઈ પણ શી હોય સંસ્થાનું આ એકજ કાર્ય ધર્મજ્ઞાન વિરતારવા અર્થે કેટલું તેથી તે જ્ઞાન વિક ક્રિય કહી કાશકુશમ ઉપમાન' અથવા આવશ્યક ને જરૂરી છે અને એ દ્વારા રિકના જુદા જુદા તે “જ્ઞાની શ્વાસધામમાં કડીનું કામ કરે છે; પૂર્વ કેડી પ્રાંતોમાં કેવા ઉમદા સંસ્કાર પાડવામાં આવ્યા છે એનો જ ૧પ લગે અજ્ઞાને કરે તેહ” જેવા વયને પૂર્વ પુરૂષોને દવા સરવાળો મૂકવામાં આવે તે ભાગ્યેજ એની હાડમાં જેન પડયાં છે. સમાજની અન્ય કોઈ સંસ્થા ટકી શકે તેમ છે.
આ બધાનું તાત્પર્ય એટલું જ છે કે જેન સમાજે હવે આ પરિક્ષાને લાભ હિંદનાલગભગ સિત્તેર મથકોએ કુંભકર્ણની નિદ્રાને ખંખેરી, “જ્ઞાન” જેવા અમૂલ્ય ધન પ્રતિ લેવાય છે છતાં વસ્તીના પ્રમાણમાં એ આંક અ૯૫ ગામ. સાચી ભક્તિ ખીલવવાની જરૂર છે. એ જ્ઞાન કિવા આપણું એ સંબંધમાં અલન કરવાની ખાસ આવશ્યકતા છે. પ્રત્યેક ધર્મના મૂળભૂત તત્વોનું મુદ્દાસર ભાન-આપ દરેક સંતાનમાં જૈન, ભલે પછી વિદ્યમાન પક્ષેમાંના એકમાં હાય, કિંવા ઉગવું જ જોઈએ એવો કડક નિયમ સ્વીકૃત કરાય તે જૈન
સમાજમાં એક જબરૂં પરિવર્તન નિમાય. જ્ઞાન માટે સચેટ વડેદરા યુવક સંમેલન–
અભરૂપી પ્રગટવાની જરૂર છે. યાદ રાખવું કે માત્ર ક્રિયાથી સ્વ૦ વિજ ધર્મસૂરિની જતિ જેવા પ્રસંગે જાદા જાદા કંઇજ વળનાર નથી. જ્ઞાનપૂર્વકની કરણી અવશ્ય મુક્તિ જેવું સમયધર્મી મંડળના પ્રતિનિધિઓ વડોદરાના આંગણે ગોત્ર અપૂર્વ કુળ આપવાવાળી છે, જ્ઞાની તે કહી જ રહ્યા છે કેથાય એ ધન્ય પ્રસંગ ગણાય. ભાવિ પ્રશ્નોના ઉકેલમાં યુવાનો‘પહેલું જ્ઞાન ને પછી દયા’ તે પછી અજયુકેશન બોર્ડના એજ વિસ્તૃત કાળે આપવાનો છે એટલે તેઓ આવા ધાગા અભ્યાસક્રમને લાભ લેનાર સંખ્યા જુજ કેમ રહે? ભાગે, પ્રાપ્ત કરી માત્ર શાબ્દિક ચચમાં સમયને ન વિતાવી દેતાં કોઈ શહેર જડી આવે છે જેનું નામ મથકની નામાવલિમાં કેાઈ સંગીન કાર્ય સાથે તેજ પરિશ્રમ સાર્થક ગણાય. ભલે ન દેખાય ! ધામિક અભ્યાસ વગર પરમાત્માના સુંદર તત્વનું ને એ કાર્ય નાના પાયાનું હવે. મારા કાર્યોની શરૂઆત રહા હરગીજ નર્વેિ સમજાય. પરિક્ષા અભ્યાસક્રમ મેળવી નાનેથીજ હોય છે. ધટાદાર વૃક્ષના મૂળ તે અપજ છે છે એકવાર અનુભવમાં ઉતા એટલે સમજશે કે જૈન ધર્મની ને? જરૂર તે આજે રચનાત્મક કાર્યો છે. જે કાર્યના વિશિષ્ટતા શાને આભારી છે! પાછળ જનતાનું પીઠબળ હોય છે તેને દળીભુત થતાં વિલંબ
-લે ચાકસી. થતા જ નથી. સંખ્યાબંધ તરંગી લાવનાઓમાં ઉડન કરતાં -લંડન ખાતે ગઈ તા. ૩ જી એ વોક શાયરની ૨૩ બે પાંચ અમલી કાર્ય માટે કમર કસવામાં આવે તે એની છા૫ વર્ષની અંગ્રેજ યુવતી મીગ્નમ જેસ્સીયો પારકરને ગંગાજળ પળા સિવાય નજ રહે. એકદમ પાટલી પુત્ર સર કરવા અને બીજી ક્રિયાથી પવિત્ર કરીને હિન્દુ ધર્મમાં લેવામાં જનાર ચાબુને વૃદ્ધ ડેસીએ આપેલી શિખામણ આજની આવી છે. તેનું નામ કેવીને મીસ જાનબાઈ રાખવામાં ઘડીયે યુવકે એ પણું યાદ રાખવાની છે.
આવ્યું છે. પ્રથમ આજુબાજુના પ્રદેશ સર કરતાં જઈ, બળ સંગ- -પં. જવાહરલાલજી જેલમાંથી છુટકારો થતાં લખનો ઠીત કરવું અને પૂર્ણ સંગીનતા જણાય ત્યારેજ મુખ્ય કાણુ તેમનાં માતુશ્રીની ગંભીર માંદગીને અંગે જઈ પહેાં છે. પર હલ્લો કર. તેજ વિજય પ્રાપ્તિ સંભવે. યુવકે માટે તેમને પત્નિની ૫ણ તબીયત સારી નથી. કુમારી આટલે ઇસારે.
૬મતિને પુનાથી તારથી લાવેલ છે.